ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ Ή ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΡΑΓΙΑΔΕΣ ; ...

 

 

ΤΟΥ ΙΦΙΚΡΑΤΗ ΑΜΥΡΑ

 

Αυτές τις ώρες διεξάγεται ένας ψυχολογικός πόλεμος μεταξύ δύο στρατοπέδων.

Θα έχουν την τιμή οι Έλληνες να διαλύσουν το έκτρωμα της ευρωζώνης;

Θα μείνουν στην Ιστορία ως ο Λαός που κατέστρεψε τον ομοσπονδιακό οδοστρωτήρα της Ε.Ε;

Το εχθρικό στρατόπεδο χλευάζει τους Έλληνες. Τους θεωρεί εξ ορισμού ραγιάδες. Εσαεί ανίκανους να επαναστατήσουν. Χωρίς να έχει λήξει ακόμη η μάχη, οι εχθροί μας απεφάσισαν ότι δεν αξίζει να ζούμε ως Ανεξάρτητο Έθνος.

Οι προβλέψεις δεν θα κριθούν από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στις 5 Ιουλίου. Η θέληση για ζωή και ελευθερία δεν κρίνεται από ένα δημοψήφισμα.

Επειδή όμως στο δημοψήφισμα θα κριθεί το ευρώ και η ΕΕ, στις 5 Ιουλίου κρίνεται η ιστορική αντίληψη του Λαού, την δεδομένη χρονική στιγμή, για το μέλλον της Ελλάδος.

Σε κάποιο μελλοντικό χρονικό σημείο ίσως το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό, αλλά ποιός είπε ότι τα δημοψηφίσματα αποτελούν Ιερούς Κανόνες;

Την Κυριακή 5 Ιουλίου, αφ' ενός κρίνεται αν ο Ελληνικός Λαός έχει ταυτίσει στην συνείδησή του τα μνημόνια με το ευρώ, και αφ' ετέρου πόσο επέδρασαν στην λαϊκή ψυχή οι αντιμνημονιακοί αγώνες των τελευταίων 5 ετών.

Παρά τις Αριστοκρατικές μου απόψεις, ουδέποτε υποτίμησα και ουδέποτε χλεύασα έναν χιλιοβασανισμένο Λαό που από πάνω του έχει περάσει η βυζαντινή και η οθωμανική πανώλη.

Μετά από χιλιάδες χρόνια σκλαβιάς, και μετά από 190 χρόνια ζωής του ρωμέικου μισελληνικού κράτους, σε μία δεδομένη χρονική στιγμή, ο Λαός προσπαθεί να εκφραστεί, να βροντοφωνάξει.

Προσπαθεί να βάλει το δικό του στίγμα στις εξελίξεις.

Δεν έχω καμμία σχέση με όσους Αριστοκράτες απαξιώνουν και υποτιμούν τον Λαό μας. Αντιθέτως τους θεωρώ αντιπάλους μου.

Δεν έχω καμμία σχέση με τους Αριστοκράτες που στο όνομα της Αριστοκρατικής αντιλήψεως θεωρούν ότι ο Λαός πρέπει να περιθωριοποιείται στην πολιτική, επειδή είναι αμόρφωτος.

Μελετώντας Ιστορία έμαθα ότι το 1821 όταν ξεκίνησε η Επανάσταση, μαζεύτηκαν κάτι ξυπόλητοι χωρικοί με τσουγκράνες για να πολεμήσουν ακολουθώντας τους οπλαρχηγούς. Βεβαίως χωρίς την κλεφτουριά και τους οπλαρχηγούς δεν θα απελευθερωνόμασταν. Αλλά ουδείς δικαιούται να απαξιώνει τους ξυπόλητους και αγράμματους χωρικούς με τις τσουγκράνες. Χωρίς αυτούς, ο Κολοκοτρώνης θα πολεμούσε μόνος του.

Όποιος είναι αληθινός Αριστοκράτης αναγνωρίζει τις εγγενείς αδυναμίες του Λαού, αλλά φροντίζει να τον διδάξει Ιστορία, γεωπολιτική, πολιτική οικονομία, στρατηγική, θεολογία, φιλοσοφία, κοκ.

Ουδέποτε ο Κολοκοτρώνης θα έλεγε, "μα με αυτούς τους ξυπόλητους θα απελευθερωθεί η Ελλάδα;". Όταν τους κοίταζε στα μάτια, τους θεωρούσε γενναίους και κορυφαίους πολεμιστές.

Ας μάθουν λοιπόν όλοι οι ψευτο-αριστοκράτες ότι η Αριστοκρατική αντίληψη δεν περιλαμβάνει την απαξίωση του Λαού. Όταν κάνει λάθος, δεν τον βρίζουμε. Τον παραδειγματίζουμε βγαίνοντας μπροστά στον Αγώνα.

Αυτό δεν έχει να κάνει με το δημοψήφισμα όπου κάλλιστα μπορεί να υπερισχύσει το ΝΑΙ. Έχει να κάνει με το ότι ο αληθινός Αριστοκράτης ποτέ μα ποτέ δεν φοβάται την μαζική δράση του Λαού. Το ζήτημα είναι να την κατευθύνει στο σωστό μονοπάτι.