ΟΙ ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΕΣ ΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ

(ΟΤΙ ΤΟΥ ΦΑΝΕΙ ΤΟΥ ΛΟΛΟΣΤΕΦΑΝΗ...) ...

 

 

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΠΙΛΛΗΣ

 

Κάποιοι συγγραφείς Ιστορικών Μυθιστορημάτων νομίζουν ότι η λέξη ''Μυθιστόρημα'' τους δίνει το δικαίωμα-άλλοθι,

 να γράφουν ''ότι τους κατέβει'' σχετικά με θεματικές υποθέσεις που ανάγονται στην ιστορία.

Ιδίως οι αλλοδαποί συγγραφείς, πλην εξαιρέσεων, ''του δίνουν και καταλαβαίνει'' στην μπουρδολογία αγνοώντας ότι όταν γράφεις Ιστορικό Μυθιστόρημα είσαι υποχρεωμένος να κινηθείς συγγραφικά σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές και βεβαίως να βάλεις την συγγραφική σου αδεία διαμορφώνοντας λόγου χάρη, κάποιον διάλογο μεταξύ των ηρώων σου που όμως ιστορικά γνωρίζεις ότι είχε γίνει μεν, αλλά δεν υπάρχει γι` αυτόν κάποια περιγραφή.

 

Παράδειγμα:
 

 Διαβάζεις στον Πλούταρχο ότι ο Φίλιππος είχε μείνει 3 χρόνια στην Αυλή του Επαμεινώνδα κι ότι εκεί βλέποντας την φάλαγγα των Θηβαίων έμαθε και εν συνεχεία εμπνεύστηκε την γνωστή μακεδονική φάλαγγα.

Το ιστορικό αυτό δεδομένο μπορείς να το παρουσιάσεις υπό μορφή προσωπικού μονολόγου του Φιλίππου ή και διαλόγου, όπως έχω κάνει στο βιβλίο ΟΙ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ, σελίδα 47,

 

 

 όπου ''βάζω'' τον Φίλιππο να λέει, καθώς μιλάει στους μαθητές της σχολής στην Μίεζα:

 

«Όταν  ήμουν  στην  ηλικία σας, έζησα  τρία  χρόνια στη  Θήβα  κοντά  στον  ένδοξο  Επαμεινώνδα  κι  έμαθα  απ` αυτόν την  τεχνική  του  πολέμου.

Μαθήτευσα  κοντά  στον  πυθαγόρειο  φιλόσοφο  Λύσιν  τον  Ταραντίνο  κι  έμαθα  απ` αυτόν  ότι  ο  άριστος  πρέπει  να  προΐσταται.

Στην  πολιορκία  της  Μεθώνης έχασα  το  ένα  μου  μάτι  από  βέλος  κι  έμαθα  από  τότε  να  χρησιμοποιώ  περισσότερο  τη  διπλωματία  απ`ότι  την  ανδρεία».

 

Υπάρχει κάποια ιστορική πηγή που να λέει, ότι ο Φίλιππος είπε ακριβώς αυτά τα λόγια (που γράφω εγώ) στους μαθητές της Μίεζας;
 

  Όχι!
 

Τα ιστορικά γεγονότα που περιγράφονται στα λόγια αυτά είναι αλήθεια;
 

Ναι!
 

Στη συνέχεια μπορείς να αναπτύξεις (πολύ προσεκτικά) έναν διάλογο ''βάζοντας κάποιον απ` τους μαθητές να τον ρωτάει κάτι, ο Φίλιππος να απαντά κλπ.

 

Ε, αυτό είναι Ιστορικό Μυθιστόρημα.
 

 Εφ` όσον έχεις δεδομένο ιστορικό γεγονός, μπορείς να το παρουσιάσεις με κάποια γλαφυρότητα προκειμένου ο αναγνώστης να μάθει με εύληπτο τρόπο το ιστορικό συμβάν, αφήνοντας την φαντασία του να ξετυλίγεται μαζί με τα μυθιστορηματικά, αλλά συγχρόνως ιστορικά δεδομένα.

 Διαφορετικά αντί να διαβάσει Ιστορικό Μυθιστόρημα, διαβάζει μια βιογραφία του Φιλίππου.
 

Και κάτι ακόμη.
 

Πρέπει να προσέχεις πολύ το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείς ώστε να είναι ανάλογο της εποχής που διαδραματίζονται τα ιστορικά γεγονότα.

 

Λόγου χάρη, δεν μπορείς να γράφεις:
 

 "Η Ολυμπιάδα έδωσε στον Αλέξανδρο ένα φλιτζάνι..." ,

 διότι η λέξη φλιτζάνι είναι τούρκικη και πολύ μεταγενέστερη της εποχής του Αλέξανδρου.

 

Θα γράψεις:

 ''H Ολυμπιάδα έδωσε στον Αλέξανδρο ένα σκύφο...''  και στο τέλος της σελίδας θα έχεις υποσημείωση, τι σημαίνει σκύφος.

 

Στο πλαίσιο λοιπόν του ''γράφω ότι μου κατέβει'', κάποιος συγγραφέας ονόματι Negrete Javier, έγραψε πρόσφατα ένα Ιστορικό Μυθιστόρημα που από τον τίτλο και μόνο αρχίζει η ανοησία λαμβανομένου υπόψη ότι ο Αλέξανδρος δεν είχε ποτέ σχέση με την Ρώμη και δεν έκανε ποτέ εκστρατεία στην Ιταλία γιατί απλούστατα δεν πρόλαβε.

 

 Τώρα πως φαντάστηκε ο συγγραφίσκος ότι ο Περδίκκας προσπάθησε να δολοφονήσει τον Αλέξανδρο (ο οποίος παρουσιάζεται κλασικά ως αδερφή) και πως ο Αλέξανδρος έκανε εκστρατεία στην Ιταλία;
 (Μάλλον μπέρδεψε την εκστρατεία του Πύρρου στην Ιταλία με τον Αλέξανδρο).

 

Σας παραθέτω δημοσιευμένη περίληψη του συγκεκριμένου βιβλίου του οποίου μπορείτε να διαβάσετε τις πρώτες σελίδες διαδικτυακά.

Σημειώνω δε τις ακόλουθες λέξεις ''μαργαριτάρια'' που υπάρχουν στις αντίστοιχες σελίδες.

Λέξεις άσχετες με την εποχή. του δήθεν Ιστορικού Μυθιστορήματος.

 

μπαγαπόντηδες σελίδα 15

κουμαντάρει σελίδα 18

μπάνιο σελίδα 73

Κι όμως πέρα από την αστειότητα το θέμα αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, διότι οι μπουρδολόγοι συγγγραφείς Ιστορικών Μυθιστορημάτων δεν δίνουν μόνο εσφαλμένες εντυπώσεις στο αναγνωστικό κοινό, αλλά διαπαιδαγωγούν και εκπαιδεύουν γενιές.

 

 Σας θυμίζω την πνευματική ζημιά που έχει γίνει σε ολόκληρες γενιές νεοελλήνων με το μπουρδολόγημα του Ζαλοκώστα που παρουσιάζει τον Μέγα Αλέξανδρο να δίνει όρκο στην Ώπι λέγοντας παγκοσμιοποιημένες σαχλαμάρες οι οποίες 50 χρόνια τώρα, από τότε που δημοσίευσε το βιβλίο του ο Ζαλοκώστας, αναπαράγουν το κείμενο του ψευδοόρκου στα σχολικά βιβλία και γαλουχούν τα ελληνόπουλα με ψέματα.

 

 Κείμενο που εδώ και 40 χρόνια από τότε που ήμουν φοιτητής το θυμάμαι χαραγμένο σε τοίχο του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης όπου φυσικά, βρίσκεται ακόμη.
Σημειώνω ότι τον πραγματικό λόγο που έβγαλε ο Αλέξανδρος στην Ώπι,
με τον δήθεν όρκο που γράφει ο Ζαλοκώστας ότι έδωσε, όποιος δεν τον γνωρίζει μπορεί να τον δει αναρτημένο στο διαδίκτυο πολύ εύκολα.

Επίσης στην πλατεία του Δήμου Καβάλας τον ψευδοόρκο, τον έχουν σε εγχάρακτη πλακέτα.

  Πρόσφατα φίλος, τους έστειλε σχετική επιστολή αποκαθιστώντας την αλήθεια που παριστάνουν ότι δεν γνωρίζουν.

Λεωνίδας.

---

 

http://www.public.gr/product/books/greek-books/literature/translated-literature/o-megas-aleksandros-kai-oi-aetoi-tis-romis/prod7853276pp/

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΟΙ ΑΕΤΟΙ ΡΩΜΗΣ www.public.gr Βρες εδώ το βιβλίο Ο Μέγας Αλέξανδρος και οι αετοί της Ρώμης - Συγγραφέας: Negrete Javier. ISBN: 9786180112801

 

 

Σύνοψη του βιβλίου "Ο Μέγας Αλέξανδρος και οι αετοί της Ρώμης"

Βαβυλωνία, 321 π.Χ. Ο Περδίκας, στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ακολουθώντας την προτροπή της Ρωξάνης, ερωμένης του αλλά και συζύγου του Μακεδόνα βασιλιά, αποφασίζει να τον δολοφονήσει, με την πεποίθηση ότι θα ανακόψει το φιλόδοξο σχέδιό του για επέκταση της αυτοκρατορίας προς τη Δύση.

 Την κατάλληλη στιγμή, όμως, σαν από μηχανής θεός, εμφανίζεται ο Νέστωρ, ένας γιατρός που έχει σταλεί από το Μαντείο των Δελφών, και τον σώζει.

 Ο Αλέξανδρος, νιώθοντας πως έχει ξαναγεννηθεί, βάζει σε εφαρμογή το πολυπόθητο σχέδιό του να επανακτήσει τα εδάφη της Μεγάλης Ελλάδας και να στραφεί κατά της Ρώμης.

Ένας ασύλληπτα μεγάλος στόλος σαλπάρει για την Ποσειδωνία της Κάτω Ιταλίας. Κι έτσι αρχίζει μια συγκλονιστική περιπέτεια με αιματηρές μάχες, προδοσίες, ίντριγκες και συνωμοσίες, που θα φέρει αντιμέτωπους Μακεδόνες και Καρχηδόνιους σε μια επική μάχη, όπου κυριαρχεί η μεγαλειώδης μορφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.