ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝ Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΤΩΝ ΑΖΤΕΚΩΝ ΜΟΝΤΕΖΟΥΜΑ;;

 

 

 

Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΖΤΕΚΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΟΝΤΕΖΟΥΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ  ΚΟΡΤΕΖ...

- ΤΑ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΙΝ ΜΕ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΜΟΓΓΟΛΟΕΙΔΗ ΤΩΝ ΕΡΥΘΡΟΔΕΡΜΩΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ...
ΤΟΥΝΑΝΤΙΟΝ Η ΚΑΤΑΤΟΜΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ , ΜΥΤΗ, ΚΛΠ, ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΩΣ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ...(INTO THE UNKNOWN ΣΕΛ.82)

 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΟΝΤΕΖΟΥΜΑ !
 

 - Ο Μοντεζούμα Β΄ (Moctezuma II - Μοκτεζούμα Β΄ ή Motecuhzoma Xocoyotzin - Μοτεκουζόμα Σοκογιότζιν) (περ. 1466- 29 Ιουνίου 1520) ήταν Αζτέκος αυτοκράτορας, και τελευταίος Μεξικανός αυτοκράτορας, πριν από την κατάληψη της χώρας από τους Ισπανούς. Έγινε απόλυτος μονάρχης συγκεντρώνοντας στα χέρια του την πολιτική, τη στρατιωτική και τη θρησκευτική εξουσία, διαδεχόμενος το θείο του Αουίζοτλ. Το 1519 επιχείρησε να σταματήσει την επίθεση του Ερνάν Κορτές εναντίον της χώρας του προσφέροντας δώρα. Συνελήφθη και το 1520, όταν επαναστάτησαν οι ιθαγενείς εναντίον των Ισπανών, ο Κορτές τον υποχρέωσε να πείσει τους πρώην υπηκόους του να παραδοθούν. Υποστηρίζεται ότι λιθοβολήθηκε από τους ιθαγενείς. Σύμφωνα με άλλους πέθανε από ασιτία, γιατί αρνήθηκε να φάει εξαιτίας της προσβολής του Κορτές. Υπάρχει και νεώτερη άποψη  ότι δολοφονήθηκε από τους Ισπανούς κατακτητές.

 

 ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ ΠΟΛΗ YONAGUNI (ΙΩΝΩΝ ΓΩΝΙΑ Ή ΑΓΚΩΝΑΣ) ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ (Ή ΑΠΟ-ΙΩΝΙΑ)...

 

 

 

 

- Ο ΓΕΩΛΟΓΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ MASAKI KIMURA ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ RYUKYU ΤΗΣ ΟΚΙΝΑΒΑ ΠΟΥ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΝΗΣΙΔΟΣ YONAGUNI , ΣΥΝΕΠΕΡΑΝΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ 5 ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΠΟΥ ΕΒΡΕΘΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΑΛΛΑΣΙΑ ΠΟΛΗ HTO AΣΦΑΛΩΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΝ ΕΡΓΟΝ..
Ο ΙΔΙΟΣ ΕΔΗΛΩΣΕΝ ΟΤΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΔΙΑ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΟΝ ΧΩΡΟΝ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΙΑΠΩΝΙΚΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ NIREA KANAI , ΠΟΥ ...ΙΣΩΣ , ΛΟΓΩ ΠΑΡΑΦΘΟΡΑΣ , ΥΠΟΚΡΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΦΡΑΣΙΝ NIRAI KA NAIEI = ΝΗΡΕΑ ΓΑ ΝΑΙΕΙ , ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΝ ΝΗΡΕΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΓΗ ΝΑΙΕΙ (=ΟΙΚΕΙ) ΚΑΙ ΑΦΟΡΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΘΑΛΑΣΣΙΟΝ ΘΕΟΝ , ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ ΤΟΥΣ , ΕΧΑΡΙΣΕ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΗΣ ΟΚΙΝΑΒΑ...

ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΕΤΥΠΩΣΕΝ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΝΟΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΥ(;;) ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΠΡΟ 10.000 ΕΤΩΝ.

 

 ΚΡΗΤΕΣ - ΜΙΝΩΪΤΕΣ ΕΔΩΣΑΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΣΤΟΥΣ ΜΑΓΙΑΣ...!!

 

- ΟΙ ΜΑΓΙΑΣ ΑΠ' ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΟΛΟΜΒΙΑΝΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥΣ ΛΑΟΥΣ , ΉΣΑΝ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΑΝΕΠΤΥΞΑΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΡΑΦΗΣ (ΚΑΤΑ ΤΟΝ Σ.ΜΟΡΛΕΫ) , Η ΔΕ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ (ΚΑΤΑ ΤΟΝ Ά.ΤΏΖΕΡ) ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΤΗΣ Κ.ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ.
- Ο ΔΕ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΛΕΠΛΟΖΟΝ , ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ ΓΙΟΥΚΑΤΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΛΕΤΗΣΕ ΔΙΕΞΟΔΙΚΩΣ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑΣ , ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ... ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ-ΚΡΗΤΙΚΗ..

- Ο ΔΡ ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΩΡΙΚΟΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ΔΙΕΞΟΔΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΙ ΟΤΙ Η ΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΗΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΙΚΗ , ΕΙΣΑΧΘΕΙΣΑ ΕΙΣ ΑΜΕΡΙΚΗΝ ΚΑΤΑ ΤΟ Β' ΗΜΙΣΥ ΤΗΣ 2ΑΣ ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ Π.Χ. , ΚΑΙ Η ΟΜΟΙΟΤΗΣ/ΤΑΥΤΟΤΗΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΜΙΚΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ , ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΆΛΛΑ ΣΗΜΕΙΑ ΟΙ ΜΑΓΙΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΚΡΗΤΕΣ.

 

 ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ : Αφαιρέστε τον άγιο γεώργιο από την σημαία και από προστάτη του Στρατού μας .

 

 

Αφαιρέστε τον άγιο που αναφέρετε ως καθαιρέτης των Ελλήνων .

Αφαιρέστε τον άγιο που αναφέρετε ως καταστροφέας ελληνικών ναών και αγαλμάτων .

Αφαιρέστε τον Άγιο που καπηλεύεται την Ιστορία του ΑΠΟΛΛΩΝΑ που σκότωσε τον πύθωνα .

Αφαιρέστε τον άγιο της θρησκείας που απαρνιέται τις πατρίδες ως σύμβολο του στρατού μας, δηλαδή αυτού που υπερασπίζετε την ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ είναι ΑΤΟΠΟ.

Αφαιρέστε τον άγιο της θρησκείας που αφόρισε την Ελληνική επανάσταση του 1821 και όλους τους ήρωες της .

Τιμημένοι υπερασπιστές των ΕΛΛΗΝΩΝ και απόγονοι του πολυμήχανου Οδυσσέα και του Μεγάλου Αλεξάνδρου , πως αφήνετε να σας εκμεταλλεύεται έτσι μια θρησκεία ;
 

Προτάσεις που μπορώ να κάνω ; Αμέτρητες : Μέγας Αλέξανδρος , Αχιλλέας , Οδυσσέας , Ηρακλής , Θησέας , Περσέας , Αίαντας , Κολοκοτρώνης , Λεωνίδας , Θεμιστοκλής , με στοίχημα γράφω πάνω από 1000 .

ΠΗΓΗ : https://secure.avaaz.org/el/petition/TIMIMENO_GENIKO_EPITELEIO_STRATOY_Afaireste_ton_agio_georgio_apo_tin_simaia_kai_prostati_toy_Stratoy_mas/?pv=8

 ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΠΕΘΑΝΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΣΟΦΟΙ ΜΑΣ...ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΙΑΝΟΥΝ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ...

 

 

 

Κυκλοφορεί συνέχεια στο διαδυκτιο αυτό:

Σπουδάιοι Ελληνες που πέθαναν απο πείνα εξορία κ.λ.π, μπήκα στόν κόπο νατο ψάξω, αλλη μια μπαρούφα ....

1) ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ:... Στα 500 π.χ. 80 ετών, στην εξορία από πείνα.

2) ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ: Στα 489 π.χ. 65 ετών, στην εξορία.
3) ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ: Στα 468 π.χ. 72 ετών, στην εξορία.
4) ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ: Στα 461 π.χ. 66 ετών, στην εξορία.
5) ΑΙΣΧΥΛΟΣ: Στα 456 π.χ. 69 ετών, στην εξορία.
6) ΠΕΡΙΚΛΗΣ: Στα 429 π.χ. 66 ετών, στη φυλακή.
7) ΦΕΙΔΙΑΣ: Στα 429 π.χ. 66 ετών, στη φυλακή.
8) ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ: Στα 428 π.χ. 72 ετών, στην εξορία.
9) ΗΡΩΔΟΤΟΣ: Στα 426 π.χ. 59 ετών, στην εξορία.
10) ΙΚΤΙΝΟΣ: Στα 420 π.χ. στην εξορία.
11) ΣΟΦΟΚΛΗΣ: Στα 406 π.χ. 74 ετών, στην εξορία.
12) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: Στα 406 π.χ. 74 ετών, στην εξορία.
13) ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ: Στα 404 π.χ. 48 ετών, στην εξορία.
14) ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Στα 399 π.χ. 71 ετών, ήπιε κώνειο.
15) ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ: Στα 396 π.χ. 64 ετών, στην εξορία.
16) ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: Στα 385 π.χ. 61 ετών, στην εξορία.
17) ΠΛΑΤΩΝ: Στα 374 π.χ. 80 ετών, στην εξορία.
18) ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ: Στα 388 π.χ. 99 ετών, στην εξορία.
19) ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Στα 322 π.χ. 62 ετών, δηλητηριάστηκε.

ΚΑΙ βρήκα αυτά.....

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ: Μετοίκισε στην Ιταλία θεωρώντας οτι δεν είναι σωστό ενας σοφός άνθρωπος να διαμένει σε χώρα όπου το πολίτευμα ήταν τυρρανίδα (τυαρανίς Πολυκράτους), αρχικά πήγε στους Δελφούς και μετα στην Κρητη στο ιδιαίον αντρο. Ακολούθως στον Κρότωνα. Εκεί κατηγορήθηκε άδικα από ένα ευγενή τον Κύλωνα, πως ετοιμάζει τυρανίδα , επακολούθησαν συμπλοκές ανάμεσα στους μαθητές του Πυθαγόρα και τους οπαδούς του Κύλωνα, σκοτώθηκαν αρκετοί μαθητές του Πυθαγόρα και ό ίδος αποσύρθηκε στο Μεταπόντιο οπού απέθανε παραμένοντας στο ιερό των Μουσών για 40 ημέρες χωρίς τροφή
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ : πέθανε στην φυλακή από γάγγραινα, τον φυλάκισαν γιατί δεν μπορούσε να πληρώσει το πρόστιμο των 50 ταλάντων που του επεβαλλαν
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ : Ακριβείς αναφορές για τον τόπο θανάτου του δεν υπάρχουν , κατά μία εκδοχή πέθανε καθώς ταξίδευε για υποθέσεις της Αθηναικής συμμαχίας. Η Σορός του μεταφέρθηκε στην Αθήνα και ετάφη στο Φάληρο ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ : Αυτοκτόνησε ενώ ζούσε αυτοεξόριστος στην αυλή του Πέρση βασιλιά Αρταξέρξη
ΑΙΣΧΥΛΟΣ : Πέθανε κατά το δεύτερο ταξίδι του στην Σικελία στην Γέλα, Λέγεται ότι σκοτώθηκε όταν δέχτηκε στο κεφάλι του μία χελώνα, την οποία είχε ρίξει από ψηλά ένας αετός,
ΠΕΡΙΚΛΗΣ : Πέθανε στην Αθήνα κατά τον μεγάλο λοιμό, από τον οποίο πέθαναν και οι δύο υιοί του
ΦΕΙΔΙΑΣ : πέθανε στην φυλακή , κατηγορήθηκε για κατάχρηση αρχικά στην Αθήνα κι ακολούθως στην Ολυμπία
ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ : Γεννήθηκε στις Κλαζομενές της Ιωνίας κι εκεί πέθανε το 428 π.Χ., ασχολούμενος κυρίως με τα μαθηματικά, τη φυσική, την αστρονομία και την Ιατρική.
ΗΡΟΔΟΤΟΣ : Εζησε πολλά χρόνια στην Αθηνα συνδέονταν με φιλία μ επολλούς επιφανείς ανάμεσά τους κι ο Περικλής , εκανε πολλά ταξίδια και στο τελευταίο ταξίδι στην Σικελία παρέμεινε εκεί όπου και πέθανε
ΙΚΤΙΝΟΣ : Μετά τον Παρθενώνα, εφυγε από την Αττική για επαγγελματικούς λόγους και εγκαταστάθηκε στην Πελοπόννησο, εκεί έχτισε τον ναό του ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ. Σ αυτόν αποδίδεται και η κατασκευή του τελεστηρίου της Ελευσίνας , στοιχεία ακριβή για τον θάνατό του δεν υπάρχουν
ΣΟΦΟΚΛΗΣ : Έζησε στην Αθήνα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής , ελαβε πολλά αξιώματα , εκεί απέθανε και τιμήθηκε μετά το θάνατό του ως ήρωας «Φιλαθηναίος»
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ : Εζησε το μεγαλύτεροι μέρος της ζωή στους στην Αθήνα. Πέθανε ενώ ήταν φιλοξενούμενος στην αυλή του Μακεδόνα βασιλιά Αρχέλαου, πιθανόν από τραύματα που του προξένησαν άγρια σκυλιά. Τον πένθησε τόσο ο βασιλιάς Αρχέλαος όσον και οι Αθηναίοι, οι οποίοι με πρόταση του ρήτορα Λυκούργου έστησαν χάλκινο ανδριάντα του ποιητή στο θέατρο του Διονύσου
ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ : Μετά από έναν πολυτάραχο βίο πήγε στην Φρυγία και διέμενε εκεί μαζί με την ερωμένη του, κατά μία εκδοχή τον σκότωσαν Σπαρτιάτες για να μην καταφύγει στην αυλή του Αρταξέρξη και ζητήσει βοήθεια υπερ των Αθηναίων
ΣΩΚΡΑΤΗΣ : καταδικάστηκε σε θάνατο κάι ήπιε το κώνειο
ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ : Κατά μία εκδοχή δολοφονήθηκε καθως επέστρεφε στην Αθήνα μετα το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, υπάρχουν όμως ενδείξεις πως εζησε μεχρι το 398
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ : Γεννήθηκε στην Αθήνα το 445 έζησε εκεί και δημιούργησε , και εκεί πέθανε
ΠΛΑΤΩΝ : Γεννήθηκε το 427 στην Αθήνα, ταξίδεψε κατ επανάληψη στην Σικελία οπου ειχε περιπέτειες , τελικά όμως επέστρεψε στην Αθήνα και ασχολήθηκε με το συγγραφικό εργο μέχρι τον θάνατό του.
ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ : Γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα σε ηλικία 98 ετών
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ : Γεννήθηκε στην Αθήνα το 384 και αυτοκτόνησε μ ε δηλητήριο στην καλαβρία στο ναό του Ποσειδώνος καταδιωκόμενος από τους Μακεδόνες του Αντίπατρου ως υπαίτιος Αθηναικής επανάστασης

ΠΗΓΗ : ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΑΡΜΑΟΣ - FACEBOOK

 

 ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ - ΤΟ "ΑΓΙΟ ΡΕΜΑΛΙ"...

 

 

Αυτο το "αγιο ρεμαλι",αυτη η μαυρη ρομπα,αυτος ο μαυρος σαπιτης,αυτος ο ελεεινος και τρισαθλιος παραβολανος, δηλωσε "ευθαρσως" οτι οταν ζουσε στην Κερκυρα,λειτουργουσε και ως ραβινος στην συναγωγη,για τους εβραιους φιλους του...
Δηλωσε "ευθαρσως",οτι: "Μετα τον θεον,μεγαλη πατριδα μας ειναι η Τουρκια"...
Διεδραματησε σημαντικο οργανωτικο και συγκαληπτικο ρολο στις σφ...αγες των Ελληνων στην Κωνσταντινουπολη,κατα τα γεγονοτα του 1955...
Ως αρχιεπισκοπος Αμερικης,υποχρεωνε τους Ελληνες της ομογενειας να ενισχυουν τα τουρκικα εκθεσιακα περιπτερα και δηλωσε ("ευθαρσως" παντα) οτι "Ηργασθη με την χαριν του θεου(...),δια τα συμφεροντα της μεγαλης πατριδος Τουρκιας"...
Ως "οικουμενικος πατριαρχης" Κωνσταντινουπολεως,ΔΙΕΤΕΛΕΣΕ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΟΥΡΚΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΟΥ, ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΕΠΙ ΤΩΝ ΤΟΙΧΩΝ,ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ !!!!!!!...Κυριες και Κυριοι, η αυτου σεσυπτωκως ελεεινοτης,ο οικουμενικος πατριαρχης των γκρηκορτοντοξ, ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ...

ΠΗΓΗ : ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΟΗΣ , FACEBOOK

 

 ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ...

ΚΑΤΕΤΕΘΗ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ..

 

 

ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΤΗΝ Α΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΕΠΙ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ , ΔΗΛΑΔΗ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΩΣ ΟΠΟ...ΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΚΤΕΣ!----------

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ!!
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!!
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΤΙΜΩΣΙ!!
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΩ ΔΙΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΞΕΝΟ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΕΛΛΗΝ, ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΑΞΕΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΕΣ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ-ΜΑΡΞΙΣΤΕΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ, ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥΣ!!
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΛ, ΠΟΥ ΤΑ ΞΕΠΟΥΛΗΣΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΕΠΙΜΕΜΠΤΟΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ!
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ "ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΥΣ", ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑ ΤΟΥΣ!!
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ Ν.Δ. ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ, ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑΝ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΠΟΥ ΗΛΘΕ ΚΙ ΑΠΛΩΣ ΗΣΑΝ ΚΑΠΩΣ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΙ!
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΞΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΥΣ ΠΟΥ ΤΑ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΨΕΛΛΙΖΟΝΤΑΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ!
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΠΟΥ "ΔΙΑΣΩΖΕΙ" ΤΟΝ ΕΙΣΒΟΛΕΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΝΙΓΕΙ Η ΝΤΡΟΠΗ!
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΝΤΡΟΠΙΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΞΑΝΕΣΤΗΜΕΝΟΣ!
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΕΤΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ!!
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΕΤΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΠΟΥ ΤΙΣ ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΟΥΜΕ ΔΕΧΟΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΤΑ Ο ΚΑΘΕ ΞΕΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΩΑΜΕΘΑΝΟΣ!!
ΟΜΩΣ ΚΥΡΙΩΣ…
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ!!!
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ!!!

 

ΠΗΓΗ : ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΡΙΝΗΣ

 

 ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝΕ ΤΟ ΠΑΣΧΑ - ΠΕΣΑΧ ...

 

 

Το πάσχα είναι εβραική γιορτή.
Η λέξη πάσχα δεν είναι ελληνική. Προέρχεται από την αραμαική και την εβραική γλώσσα και από τις λέξεις πεσάχ και πόσχα.
Και... σημαίνει "πέρασμα ". Το πέρασμα του Εβραικού λαού από την σκλαβιά στους αιγυπτίους στην ελευθερία .

Ως έθιμο, κάθε οικογένεια θυσίαζε αρνι χωρίς να σπάσει κανένα από τα κόκκαλά του. Με το αίμα από το αρνί έβαφε το ανώφλι και τα πλαινά της εξώπορτας, όπως την νύχτα της εξόδου από την αίγυπτο.
Τη νυχτα εκείνη ,αγγελος του θεου πήγαινε πάνω από τα σπίτια των ισραηλιτών, και έπληττε με θάνατο τα πρωτότοκα αγόρια των σπίτιών των αιγυπτίων.
Είχε δώσει εντολή στους εβραίους να βάψουν με αίμα αρνιού τις πόρτες τους ώστε να μη τους πειράξει.

 

 Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ "ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ"... ΤΟ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ...

 

 

 

 

«Αυτές τις μέρες φιλοξενούμε στην ιεράν αρχιεπισκοπήν κλιμάκιο από μητροπολίτες από το πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Ένα βράδυ μετά το δείπνον, ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος επρότεινε να πάρουμε το καφεδάκι μας στο μέγα συνοδικόν. Εκεί λοιπόν συζητώντας διάφορα θέματα ρώτησε ο Μακάριος τους φιλοξενούμενους Μητροπολίτες: Άγιοι αδελφοί, τώρα που είστε εδώ, είναι ευκαιρία να μου λύσετε μια απορία που έχω. Του είπαν στην διάθεση σου Μακαριότατε αν μπορούμε, γιατί όχι. Και τους είπε ο Μακάριος: άγιοι αδελφοί πέστε μου σας παρακαλώ τι γίνεται με το θαύμα του άγιου φωτός, είναι πράγματι θαύμα;

«Οι Μητροπολίτες απ τα Ιεροσόλυμα εμειδίασαν και του είπαν: Μακαριότατε, κοροϊδεύουμε τον κόσμο, είναι ντροπή μας να κοροϊδέψουμε και εσένα. Ο Μακάριος είπε: Μα δηλαδή, θέλετε να πείτε πως δεν είναι θαύμα; Όχι δεν είναι θαύμα! Ε, τι είναι λοιπόν; Μακαριότατε είναι μια τελετή η οποία γίνεται κάθε μέγα Σάββατο εις τον ιερό ναό της αναστάσεως, Ο Μακάριος τους είπε: Και γιατί δεν λέτε την αλήθεια εις τον κόσμο; Και απήντησαν: Μακαριότατε ποιος τολμά να πει την αλήθεια εις τον κόσμο... θα μας λυντσάρουν. Αυτή ήταν η αφήγηση του Αρχιερέως».

KAI EΔΩ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΠΙΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ...
 

 

Επειδή τό "άγιο" φώς είναι τό θέμα μου, εκτός τών άλλων μαρτυριών περί της απάτης αυτής, υπάρχει και μαρτυρία ενός αρχιδιακόνου του Πατριαρχείου, του Χαράλαμπου Κατενίδη, όπου και μαγνητοφωνήθηκε η ομολογία του (εις γνώσιν του) τό έτος 1965 από τόν Στυλιανό Χαραλαμπάκη, περιγράφοντας την απάτη του "αγίου" φωτός... και αυτή η μαρτυρία βρίσκεται στην διάθεση μας όπου και από την www.sporeas.tv την δημοσιεύουμε κατ' αποκλειστικότητα.

"Καλή Ανάσταση " καί σε βλέποντες αλλά περισσότερο και σε "τυφλούς" θρησκεύοντες όπου τυφλώθηκαν από τό πολύ "άγιο" φώς που σκορπά... σκοτάδι.

 

ΤΟΣΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ ΞΟΔΕΥΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝΕ ΟΙ ΤΡΑΓΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΨΕΥΤΙΕΣ ΤΟΥΣ...

ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΘΑ ΞΕΡΑΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΜΑΣ..

ΑΙΣΧΟΣ

 

 ΕΛΛΗΝΑ ΞΥΠΝΑ , ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΑΣΧΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΠΕΣΑΧ...ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΜΕΤΕΧΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΥΤΗ ΓΙΟΡΤΗ... ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΑΔΩΝΙΑ !

 

 

 

Του Κίμωνα Ελευθερίου

  Οι σύγχρονοι Έλληνες θεωρούν, ότι «το Πάσχα είναι Ελληνική γιορτή». Το Πάσχα όμως, ήταν και είναι σημαντικότατη Εβραϊκή γιορτή, που δεν έχει καμμία σχέση με την Ελλάδα και την Ελληνική παράδοση. Επί πλέον δεν πρόκειται περί γιορτής αγάπης, όπως προπαγανδίζεται, αλλά περί γιορτής μίσους, ρατσισμού και απειλών.

  Όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα οι ιερείς ψάλλουν στις εκκλησίες ύμνους, που εκθειάζουν κάθε τι το Eβραϊκό, ενώ παράλληλα εξαπολύουν απειλές. Ειδικότερα στο «Τριώδιο», που ψέλνεται στους χριστιανικούς ναούς όλη την περίοδο της Σαρακοστής, περιέχονται πολλές ύβρεις, κατάρες, συκοφαντίες και απαράδεκτοι αναθεματισμοί κατά του Ελληνικού Πολιτισμού.
  
Μια αποτρόπαια «ανθολογία» κειμένων

  Το άρθρο αυτό εστιάζεται στην τελευταία προ του Πάσχα «Μεγάλη Εβδομάδα», δηλ. από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι το Μεγάλο Σάββατο. Επιλέξαμε και σας παρουσιάζουμε μόνο τα αποσπάσματα, που διαβάζονται στις εκκλησίες. Εντύπωση προκαλεί η κατ’ επανάληψη υμνολογία του Εβραϊκού στοιχείου. Οι λέξεις που ακούγονται συχνά συνοδευόμενες από κοσμητικά επίθετα και καλολογικά στοιχεία είναι: Σιών, Ισραήλ και Ιερουσαλήμ. Ο,τιδήποτε άλλο, που δεν έχει σχέση με το Ισραήλ, καθυβρίζεται κι απειλείται. Ένα μικρό δείγμα για του λόγου το αληθές:

Κυριακή των Βαΐων
  
     • «Ιδού ο Βασιλεύς σου, Σιών.» (Στον Μικρό Εσπερινό, ήχος πλ. δ΄.)
  
     • «Λαμπρύνου, η Σιών, η νέα, και βαΐοις ανύμνει μετά παίδων· ιδού ο Βασιλεύς σου, σώζων προς πάθος έρχεται.» (Στον Μικρό Εσπερινό, ήχος β΄, οίκος του Ευφραθά.)
  
     • «Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος, Βασιλεύς του Ισραήλ.» (Στον Μεγάλο Εσπερινό, ήχος πλ. β΄ και εις τον Λιτό, Στιχηρό Ιδιόμελον, ήχος α΄.)
  
     [ Η λέξη Ωσαννά είναι Εβραϊκή και σημαίνει «δεόμαστε στο Θεό για τη σωτηρία». Ομοίως καθαρά Εβραϊκές είναι και οι συχνά χρησιμοποιούμενες λέξεις Μεσσίας, Αμήν και Αλληλούια. Μεσσίας σημαίνει «κεχρισμένος», «Χριστός». Αμήν σημαίνει «μακάρι», «σίγουρα», «είθε να γίνει». Αλληλούια σημαίνει «δόξα στο Γιαχβέ» («Ωρολόγιον το Μεγα», έκδοση Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος  1983, σελ. 17). Η λέξη Ιησούς επίσης αποτελεί απόδοση του Εβραϊκού Γιεσουά, που σημαίνει «ο Γιαχβέ είναι η σωτηρία».] 
  
     • «Ο ηγαπημένος Ισραήλ» (στον Μεγάλο Εσπερινό, ήχος πλ. β΄) και «τω ηγαπημένω Ισραήλ» (τροπάριο στον Όρθρο).
  
     • «Διό ευφραίνεται θυγάτηρ Σιών.» (Στον Μεγάλο Εσπερινό, ήχος β΄.)
  
     • «Χαίρε, ευφραίνου, πόλις Σιών.» (Στον Μεγάλο Εσπερινό και στο Λυχνικό, ήχος πλ. δ΄.)
  
     • «Οι μισούντες Σιών, αισχύνθητε από του Κυρίου· ως χόρτος γαρ πυρί έσεσθαι απεξηραμμένοι.» (Στον Όρθρο, αντίφωνο των αναβαθμών του δ  ήχου.)
  
     • «Ευφράνθητι Ιερουσαλήμ· και πανηγυρίσατε οι αγαπώντες Σιών.» (Στον Όρθρο, καταβασία, ο διασώσας εν πυρί, ωδή η΄, ο ειρμός.)
  
     • «Αίνεσιν Εκκλησία οσίων τω ενοικούντι Σιών σοι Χριστέ, προσφέρει· εν σοι, Ισραήλ, τω ποιητή αυτού, χαίρει.» (Από τροπάριο στον Όρθρο.)
  
     • «Άσατε λαοί, θεοπρεπώς εν Σιών, και ευχήν απόδοτε Χριστώ εν Ιερουσαλήμ.» (Ομοίως.)
  
     • «Ασύγκριτος υπάρχει ευπρέπεια εν Σιών.» (Ομοίως.)
  
     • «Κύριος παρέστη· Σιών γαρ εξελέξατο.» (Ομοίως.)
  
     • «Σιών Θεού όρος το άγιον, και Ιερουσαλήμ.» (Όμοίως.)
  
     • «Ισραήλ του Θεού το βασίλειον.» (Ομοίως.)
   
     • «Θεοπρεπώς σε, Βασιλεύ Ισραήλ.» (Ομοίως.)
  
     • «Ο Βασιλεύς σου, Σιών.» (Ομοίως.)
  
     • «Ο Θεός σου, χαίρε, Σιών, σφόδρα, εβασίλευσεν εις τους αιώνας Χριστός.» (Ομοίως.)
  
     • «Ποιμήν ημών Χριστός ο Βασιλεύς Ισραήλ. Υπόδεξαι, Ιουδαία, τον Βασιλέα.» (Στο Απόδειπνο, ωδή θ΄, αλλότριον των μητέρων.)

• Την Κυριακή των Βαΐων διαβάζονται επίσης το απαράδεκτο για τους Έλληνες απόσπασμα του Ζαχαρία «εξεγερώ τα τέκνα σου, Σιών, επί τα τέκνα των Ελλήνων» (Ζαχ. θ΄, 9-15), ένα του Σοφονίου κι ένα του Ιεζεκιήλ, που μιλάνε για λύτρωση του Ισραήλ από τους εχθρούς του Κρητικούς, επαναλαμβάνοντας τα «χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών» κι άλλα παρόμοια» (Σοφ. γ΄, 14-19). [Βλ. «Τα υβριστικά κατά των Ελλήνων επίσημα κείμενα της Ορθοδοξίας.»]

   

     Η χρήση τον λειτουργικού βιβλίου «Τριώδιον» αρχίζει «αλά Εβραϊκά», δηλαδή το Σάββατο βράδυ, παραμονή της Κυριακής του Τελώνου και του Φαρισαίου και τελειώνει το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Ονομάσθηκε Τριώδιον διότι αρχικά οι ομάδες των τροπαρίων είχαν τρεις ωδές. Στις 536 σελίδες τον, που καλύπτουν περίοδο εβδομήντα ημερών, καθυβρίζεται κάθε τι το ελληνικό, υμνολογείται η Σιών, το Ισραήλ, η Ιερουσαλήμ κι ο,τιδήποτε Εβραϊκό, ενώ παράλληλα κηρύσσεται άπλετο μίσος. Για παράδειγμα:
  
     • «Μάλλον δε Πυθαγόραν και Κρόνον και Απόλλωνα η τίνα των άλλων θεών, ων τον βίον εζήλωσας, τερπόμενος ταις ασελγείαις αυτών.» (Κυριακή της Ορθοδοξίας)
  
     • «Τα των Ελλήνων δυσσεβή δόγματα... ανάθεμα.» (Συνοδικόν της Ορθοδοξίας)
  
     • «Τοις τα ελληνικά διεξιούσι μαθήματα... ανάθεμα.» (ομοίως)
  
    • «Σοφούς και ρήτορας ως μωρούς απελέγξαντες τη γνώσει.» (Πέμπτη της β΄ εβδομάδος.)
  
Μεγάλη Δευτέρα
  
  Τη Μεγάλη Δευτέρα αρχίζει να ψάλλεται στις εκκλησίες ένα μεγάλο corpus κειμένων, το όποιο βρίζει και απειλεί κάθε άλλον λαό - εκτός του περιουσίου:
  
     • «Ευρεθείη η χειρ σου πάσι τοις εχθροίς σου, η δεξιά σου εύροι πάντας τους μισούντάς σε. Ότι θήσεις αυτούς εις κλίβανον πυρός, εις καιρόν του προσώπου σου· Κυριος εν οργή αυτού συνταράξει αυτούς, και καταφάγεται αυτούς πυρ.» (Ψαλμός Κ΄.)
  
     • «Ότι συ επάταξας πάντας τους εχθραίνοντάς μοι ματαίως, οδόντας αμαρτωλών συνέτριψας» (Ψαλμός Γ΄.)
  
     • «Επ΄ εμέ διήλθον αι οργαί σου, οι φοβερισμοί σου εξετάραξάν με.» (Ψαλμός ΠΖ'.)
  
     • «Κύριος τους φοβούμενους αυτόν.» (Ψαλμός ΡΒ΄.)
  
     • Το αποκορύφωμα της σκληρότητας και της εκδίκησης (της άδικης εκδίκησης) περιγράφεται στο επεισόδιο με τη συκιά, που βρήκε στο δρόμο του ο Ιησούς, την καταράστηκε κι εκείνη ξεράθηκε, επειδή δεν βρήκε σύκα να φάει∙ και να φαντασθεί κάνεις ότι «δεν ήταν ο καιρός των σύκων» («κατά Ματθαίον» κα΄ 18-20, «κατά Μάρκον», ια΄ 13-14, 20-23). Διαβάζεται τη Μεγάλη Δευτέρα το πρωί.
  
     Εδώ δεν πρόκειται μόνον για κακία και κακοήθεια (τι του έφταιγε η συκιά, την οποία επί τέλους δεν είχε καν φυτέψει αυτός;). Υπεισέρχεται επί πλέον κι ο παράγων παραφροσύνη. Γιατί μόνον ένας παράφρων απαιτεί να βρει ώριμα σύκα, όταν δεν είναι ο καιρός της καρποφορίας. Το θαύμα θα ήταν να πέρναγαν την άλλη ημέρα, κι η συκιά να ήταν γεμάτη σύκα. Τέτοια κακία, εναντίον μάλιστα άψυχου πράγματος, μόνον σε ένα ιστορικό ανάλογο καταγράφηκε: στο μαστίγωμα της θάλασσας στον Ελλήσποντο για τιμωρία για τη θαλασσοταραχή από τον Πέρση βασιλιά κατά τα Μηδικά.
  
     Το σύκο είναι θρεπτικότατος καρπός, γεμάτος σπέρματα και έχει σχήμα όρχεως. Η συκή, μακρόβιος, που πολλαπλασιάζεται εύκολα με όλους τους τρόπους, ήταν στην αρχαία Ελλάδα σύμβολο της γονιμότητας και του Διονύσου, ένα προσωνύμιο του οποίου ήταν Συκίτης (Αθήναιος, 3.14.15.) Το μίσος του Ιησού επομένως προφανώς δεν στρεφόταν άμεσα εναντίον του δέντρου, αλλά εναντίον αυτού που το δέντρο συμβόλιζε: του θεού Διονύσου. (Περισσότερα για το μίσος, το διχασμό και τον μισελληνισμό των κηρυγμάτων του Ιησού υπάρχουν στο σχετικό άρθρο: Ιησούς: Κήρυκας μίσους, διχασμού και μισελληνισμού.)
  
     • Τη Μεγάλη Δευτέρα διαβάζονται επίσης αποσπάσματα από την Βίβλο γεμάτα εξωπραγματικές ιστορίες (Ιεζεκιήλ α΄, 1-20, Ιώβ α΄, 1-12) κι ένα απόσπασμα από την Έξοδο (α', 1-20), στο όποιο παρατίθενται πλείστα ονόματα «υιών του Ισραήλ εισπορευομένων εις Αίγυπτον» (Ιακώβ, Ρουβήμ, Συμεών, Λευί, Ιούδα, Ισσάχαρ, Ζαβουλών, Βενιαμίν, Δαν, Νεφθαλείμ, Γαδ, Ασήρ). Τι σχέση έχουν οι Έλληνες να ασχολούνται με το ποιοι υιοί του Ισραήλ εισπορεύτηκαν στην Αίγυπτο, να το ψέλνουν στις εκκλησίες κι επί πλέον να το θεωρούν ιερό τους κείμενο; (Κείμενα από την «Έξοδο», τον «Ιεζεκιήλ» και τον «Ιώβ» διαβάζονται και άλλες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας.)
  
     • Ολόκληρη τη Μεγάλη Εβδομάδα επίσης ψάλλεται ο Ψαλμός Ν΄, στον όποιο μεταξύ των άλλων αναφέρεται: «Αγάθυνον, Κυριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ». (Πρόκειται περί εξαιρετικά δημοφιλούς ψαλμού· είναι ο ψαλμός εκείνος, που πρέπει να απαγγέλλει πολλές φορές ο πιστός σαν τιμωρία για τυχόν «παρεκκλίσεις» του, όπως προβλέπεται στο «Πηδάλιον».)

    
Αποσπάσματα ύμνων ενδεικτικών τον χριστιανικού μίσους, που ψάλλονται κατά τον Εσπερινό της Κυριακής των Βαΐων. 

Μεγάλη Τρίτη
  
     • «Κάθου εκ δεξιών μου έως άν θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου.» (Στον Όρθρο, από το «κατά Ματθαίον», κβ΄, 44.)
  
     • «Ελπισάτω Ισραήλ επί τον Κύριον.» (Στον Όρθρο, προκείμενον, ήχος δ΄, ψαλμός ΡΛ΄).

Μεγάλη Τετάρτη
  
     • «Ευλογήσαι σε Κυριος εκ Σιών» (Στον Όρθρο, «προκείμενον», ήχος πλ. β΄, ψαλμός ΡΛΓ΄.)
  
     • «Οι φοβούμενοι τον Κύριον, ευλογήσατε τον Κυριον. Αινείτε το όνομα Κυρίου, αινείτε, δούλοι, Κύριον.» (Στον Όρθρο, «προκείμενον», ήχος β΄, ψαλμός ΡΛΔ΄.)
  
     • «Εις οδόν εθνών μη απέλθητε, και εις πόλιν Σαμαριτών μη εισέλθητε· πορεύεσθε δε μάλλον προς τα πρόβατα τα απολωλότα οίκου Ισραήλ.», ι΄, 1-2, 5-8.)
  
     • «Ουκ έστι καλόν λαβείν τον άρτον των τέκνων και βαλείν τοις κυναρί-οις» (Απόσπασμα από το «κατά Ματθαίον», ιε', 21-28.) Το κυναρίοις (σκυλιά) αναφέρεται στους Έλληνες. Πρόκειται για μία καταπληκτική ιστορία, που περιγράφεται κι από τον Μάρκο (ζ΄, 25-30) κι αφορά στη θεραπεία της κόρης μιας «Ελληνίδος, Συροφοίνισσας το γένος·» (Μαρκ. ζ΄, 26). [Εδώ θέλει αρκετή προσοχή, γιατί μόνο το πρωτότυπο κείμενο μιλάει για Ελληνίδα. Αν διαβάζετε το κείμενο στη νεοελληνική απόδοση των χριστιανών μεταφραστών, κατά κανόνα μεταφράζεται το «Ελληνίδα» σε «ειδωλολάτρις», οπότε ο ανυποψίαστος αναγνώστης προσπερνάει το κείμενο, χωρίς να αντιληφθεί την πραγματική σημασία του.]
   
     Η γυναίκα αυτή λοιπόν έπεσε στα πόδια του Ιησού παρακαλώντας τον να θεραπεύσει την άρρωστη κόρη της, καθότι ο Ιησούς εμφανίζεται κατ’ εξοχήν ως θεραπευτής. Ποια ήταν όμως η αντίδραση του Ιησού; «Κι εκείνος δεν της αποκρίθηκε ούτε μία λέξη. Και τότε οι μαθητές τον πλησίασαν και του είπαν διώξε την, γιατί φωνάζει από πίσω μας. Κι εκείνος τους αποκρίθηκε: “Δεν είμαι σταλμένος παρά μόνο για τα χαμένα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ. Δεν είναι σωστό να παίρνεις το ψωμί από τα παιδιά και να το δίνεις στα σκυλιά”.» (Ματθ. ιε΄,26 και Μαρκ. ζ΄, 27-28.) «Ναι, Κύριε», του απάντησε τότε η γυναίκα, «αλλά και τα σκυλιά τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν κάτω από το τραπέζι των κυρίων τους». Τότε μόνον ικανοποιήθηκε αυτός, και «θεραπεύτηκε η κόρη της από την ώρα εκείνη». Η συμπεριφορά του «Υιού του θεού» στο περιστατικό αυτό δεν εγείρει καμμία αμφιβολία, είναι σαφέστατη: Θεωρεί τους Έλληνες σκυλιά, που δεν αξίζει να τρώνε ούτε τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των κυρίων τους, των Εβραίων.
   
     Πέραν αυτού όμως μια τέτοια συμπεριφορά γεννά κι ορισμένα επί πλέον ερωτήματα. Η πρώτη αντίδραση του, όπως είδαμε, ήταν να αρνηθεί την θεραπεία. Οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί, άλλα και οι σύγχρονοι, ορκίζονται τον περίφημο «Όρκο του Ιπποκράτη», στον όποιο συνομολογούν, πως θα ασκήσουν την τέχνη τους σε κάθε έναν που θα τους το ζητήσει, είτε αυτός είναι άνδρας, είτε γυναίκα, είτε ελεύθερος, είτε δούλος. Σε κανένα σημείο του Όρκου δεν υπάρχει περιορισμός της άσκησης του επαγγέλματος τους, επειδή ο ασθενής είναι αλλόφυλος η αλλόθρησκος. Ο Ιπποκράτης ούτε καν το σκέφτεται να κάνει τέτοιου είδους διακρίσεις. Ο Ιησούς όχι μόνο το σκέφτεται, αλλά και το εφαρμόζει. Η θεραπευτική δεινότητα του Ιησού ήταν τελικά περιορισμένη σε ποσότητα, και όταν παρείχε μερικά «ψίχουλα» σε κάποιον αλλόφυλο, αυτό σήμαινε, ότι τα στερούσε από τα «χαμένα πρόβατα του Ισραήλ»;
   
Μεγάλη Πέμπτη
  
     • «Οι μακαριστοί, εν τη Σιών.» (Από τροπάριο στον Όρθρο.)
  
     • «Ότι τάδε λέγει Κυριος τω λαώ μου Ίσραήλ.» (Απόσπασμα από τον Ιερεμία, ια΄18-23 και ιβ΄ 1-5, 9-11, 14-15.)
  
     • «Ο πρωτότοκος υιός μου Ισραήλ.» (Ιδιόμελον, ήχος γ΄, ψαλλόμενον την εσπέρα.)
  
     • «Πάσα κτίσις ηλλοιούτο φόβω.» (Απόστιχο ιδιόμελο, ήχος α΄.)
  
     • «Φοβος και τρόμος επέπεσε τη κτίσει.» (Δοξαστικόν, ήχος πλ. δ'.)
  

     • Αποσπάσματα από την «Έξοδο» και τον «Ιώβ» εξακολουθούν να διαβάζονται και τη Μ. Πέμπτη, όπως κάθε ήμερα, αλλά ο Ιεζεκιήλ έχει αντικατασταθεί από τον «Ιερεμία».

  

 

  
   Εβραϊκή οικογένεια γύρω από το πασχαλινό τραπέζι. Πρώτα πλένουν καλά τα χέρια τους, απαγγέλλουν προσευχές, πίνουν από ένα ποτήρι κρασί, που κάνει το γύρο του τραπεζίου κι ύστερα ο πατέρας ευλογεί, τεμαχίζει και μοιράζει τον άρτο. Πάντα στο Eβραϊκό πασχαλινό τραπέζι υπάρχουν τα σύμβολα της ιστορίας του Eβραϊκού Πάσχα: ένα από αυτά είναι το αυγό. Ένα καλά βρασμένο ολόκληρο αυγό συμβολίζει το ναό της Ιερουσαλήμ, οπού γίνονταν οι θυσίες. Το βασικότερο όμως στοιχείο του εβραϊκού Πάσχα είναι το αρνί. (Φωτογραφία από Ελληνικό σχολικό βιβλίο Θρησκευτικών.)
  
Μεγάλη Παρασκευή
  
     • «Tότε λαλήσει προς αυτούς εν οργή αυτού και εν τω θυμώ αυτού ταράξει αυτούς.»  «Aίτησαι παρ’ εμού, και δώσω σοι έθνη την κληρονομίαν σου.» «Ποιμανείς αυτούς εν ράβδω σιδηρά, ως σκεύη κεραμέως συντρίψεις αυτούς.» «Δουλεύσατε τω Κυρίω εν φόβω και αγαλλιάσθε αυτώ εν τρόμω» (Ώρα πρώτη, αποσπάσματα άπο τον ψαλμό ΚΑ'.)
  
     • «Επί τον Ισραήλ του Θεού.» (Απόσπασμα από την «προς Γαλατάς επιστολή», στ΄  14-18.)
  
     • «Πάσα η κτίσις ηλλοιούτο φόβω.» (Την εσπέρα, ήχος α΄.)
  
Μεγάλο Σάββατο

     • «Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών, κήρυσσε, θύγατερ Ιερουσαλήμ· ευφραίνου και κατατέρπου εξ όλης της καρδίας σου, θύγατερ Ιερουσαλήμ. Λελύτρωταί σε εκ χειρός εχθρών σου Βασιλεύς Ισραήλ» (Απόσπασμα Σοφονίου, γ΄ 8-15, την εσπέρα- το ίδιο που είχε διαβαστεί και την Κυριακή των Βαΐων.)
  
     • «Ευλογείτε, Ανανία, Αζαρία και Μισαήλ, τον Κυριον.» (Από τον "Ύμνο των Τριών Παίδων.) Είναι τόσο σημαντικοί για την Ελλάδα ο Ανανίας, ο Αζαρίας κι ο Μισαήλ, τους οποίους επικαλούνται το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου οι ιερείς;

Στις δώδεκα τα μεσάνυκτα ψάλλεται το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών», ο παιάνας της Χριστιανοσύνης, ο όποιος προοιμιάζεται με απειλές κι εκδικήσεις: «Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν... Ως εκλείπει καπνός εκλειπέτωσαν, ως τήκεται κηρός από προσώπου πυρός, ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί από προσώπου του Θεού και οι δίκαιοι ευφρανθήτωσαν.»

  
Το Εβραϊκό ιστορικό της γιορτής του Πάσχα
  
     Η αρχή του Πάσχα ανάγεται μεν στους Αιγυπτίους, που γιόρταζαν την Εαρινή Ισημερία, τότε που η ήμερα αρχίζει να γίνεται μεγαλύτερη από τη νύκτα: πισάχ, δηλαδή «διάβαση», έλεγαν τη γιορτή τους οι Αιγύπτιοι, δηλαδή διάβαση του Ήλιου από τον Ισημερινό. Όμως οι Εβραίοι εν τέλει ιδιοποιήθηκαν και διέσωσαν αυτό το έθιμο∙ στη γλώσσα τους λέγεται Πεσάχ («πέρασμα») ή Γιορτή των Αζύμων (Λουκ. κβ΄,1) και εξακολουθεί να είναι η σπουδαιότερη γιορτή τους.
  
     Σύμφωνα με την Βίβλο το Πάσχα ορίσθηκε από το Θεό, θεσπίστηκε από τον Μωυσή και καθιερώθηκε σε ανάμνηση της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο και το πέρασμα τους από την Ερυθρά Θάλασσα («Έξοδος», κεφ. ιβ΄). Λέγεται και Πάσχα των Ιουδαίων (Ιωάν. β΄,13, ια΄, 55) ή Πάσχα του Κυρίου (Γιαχβέ, «Έξοδος» ιβ΄, 11). Γιορτάζεται την πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία. Η «εξήγηση» ελληνορθόδοξων κύκλων, πως η λέξη Πάσχα προέρχεται από το ελληνικό ρήμα πάσχω, στερείται σοβαρότητας. Η λέξη Πάσχα είναι εξελληνισμός της Εβραϊκής λέξης πεσάχ.

«Θελω πατάξει παν πρωτότοκον εν τη γη της Αιγύπτου από ανθρώπου έως κτήνους», διεμήνυσε στους Εβραίους ο Γιαχβέ («Έξοδος, ιβ΄ 12). Προκειμένου να το πετύχει αυτό, τους παράγγειλε πρώτα να σφάξουν ένα αρνί και να το φάνε το βράδυ με άζυμα και πικρά χόρτα και μετά με το αίμα του να βάψουν το ανώφλιο και τους δύο παραστάτες των θυρών των σπιτιών τους, ώστε «ο Κύριος θέλει παρατρέξει την θύραν και δεν θέλει αφήσει τον εξολοθρευτήν να εισέλθη εις τας οικίας σας, δια να πατάξη». Τελικά «ο Κύριος επάταξε παν πρωτότοκον εν τη γη της Αιγύπτου από του πρωτοτόκου του Φαραώ, όστις κάθηται επί του θρόνου αυτού, έως του πρωτοτόκου του αιχμαλώτου, του εν τω δεσμωτηρίω∙ και πάντα τα πρωτότοκα των κτηνών... Δεν ήτο οικία εις την οποίαν δεν υπήρχε νεκρός». Όλες αυτές οι θεόπνευστες ενέργειες, που περιγράφονται με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στο ιβ΄ κεφάλαιο της «Εξόδου» της Βίβλου, γιορτάζονται την ημέρα του Πάσχα.

  
     Αυτό το Εβραϊκό Πάσχα ο Ιησούς ούτε κατήργησε, ούτε υποτίμησε, τουναντίον πήρε τους μαθητές του και ανέβηκε στα Ιεροσόλυμα -το τρίτο και τελευταίο έτος του δημόσιου βίου του-, για να το γιορτάσουν σαν νομοταγείς Εβραίοι (Μαρκ. 14,1, Λουκ. 22,1, Ιωάν. 2,23).
  
     Όλες οι περιγραφές της Καινής Διαθήκης μιλούν ξεκάθαρα, ότι τα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδος εξελιχθήκαν την εβδομάδα που προηγήθηκε από το Πάσχα των Εβραίων. Ο λεγόμενος Μυστικός Δείπνος ήταν το πασχαλινό τραπέζι για τον εορτασμό του εβραϊκού Πάσχα από τον Ιησού και τους μαθητές του. «Ο Ιησούς απέστειλε τον Πέτρο και τον Ιωάννη λέγοντας: "Πηγαίνετε να ετοιμάσετε να φάμε για το Πάσχα".» (Λουκ. 22,8.) «Οι μαθητές έκαναν όπως τους πρόσταξε ο Ιησούς κι ετοίμασαν το Πάσχα.» (Ματθ. 26, 19.)
  
     Το Πάσχα των Εβραίων κατά το έτος εκείνο γιορτάστηκε ημέρα Σάββατο, ενώ η υποτιθέμενη ανάσταση σύμφωνα με τους ευαγγελιστές (Ματθ. 28,1, Μαρκ. 16,1, Λουκ. 24,1, Ιωάν. 20,1) έγινε την επομένη ήμερα («μία των Σαββάτων»), που αργότερα ονομάστηκε Κυριακή. Από εκεί πήραν την ονομασία τους και οι άλλες ήμερες της εβδομάδας (Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη κ.τ.λ.).

Στην Α΄ Οικουμενική Συνοδό της Νίκαιας (325 μ.Χ.) καθορίστηκαν τα του εορτασμού του χριστιανικού Πεσάχ. Συγκεκριμένα αποφασίστηκε να γιορτάζεται η ανάσταση του Ιησού. Ως ημερομηνία καθορίστηκε η πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία, ώστε το χριστιανικό Πάσχα και να αποτελεί συνέχεια της Εβραϊκής παράδοσης του Πεσάχ, αλλά και να μην συμπίπτει την ίδια ακριβώς μέρα με το Εβραϊκό.

* * *
  
     Σύμφωνα με τους χριστιανούς ο Ιησούς γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου, οπότε κάθε 25 Δεκεμβρίου γιορτάζεται η γέννηση του. Την όγδοη ήμερα έγινε η περιτομή του, οπότε λογικά γιορτάζεται την 1η Ιανουαρίου. Το ίδιο γίνεται και για όλες τις άλλες γιορτές. Αυτό που δεν έχει σταθερή ημερομηνία είναι το Πάσχα. Κάποια μέρα της Άνοιξης όμως, πιστεύουν, ο Ιησούς αναστήθηκε. Πότε ήταν αυτή η ήμερα; Γιατί δεν μελέτησαν οι Πατέρες τις Γραφές τους, δεν ζήτησαν και την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, ώστε να αποφασίσουν ποια ημερομηνία έγινε η ανάσταση; Γιορτάζοντας κάθε χρόνο σε άλλη ημερομηνία, μόνο από σύμπτωση μπορεί να ταυτίσουν την ημέρα της υποτιθέμενης ανάστασης με την ήμερα του εορτασμού της. Η Εβραϊκή καταγωγή του Πάσχα είναι καθαρά ο λόγος, που δεν εορτάζεται σε συγκεκριμένη ημερομηνία, άλλα είναι κινητή εορτή.

Οι σύγχρονοι Έλληνες χριστιανοί τηρούν με θρησκευτική ευλάβεια τους Εβραϊκούς συμβολισμούς του Πάσχα, δηλαδή:      • Το βασικό στοιχείο του, το ψητό αρνί, που έσφαξαν οι Εβραίοι κατ’ εντολή του Θεού: Αρνί τρώνε από τότε κατ’ έθιμο κάθε Πάσχα οι Εβραίοι.      • Τα αυγά, που συμβολίζουν το ναό της Ιερουσαλήμ, όπου γίνονταν οι θυσίες.      • Το κόκκινο χρώμα, που συμβολίζει το αίμα του αρνιού, που έβαψαν τις θύρες τους οι Εβραίοι.

  
* * *
  
     Εμπλεγμένοι οι Έλληνες στη σχιζοφρένεια του ελληνοχριστιανικού ιδεολογήματος γιορτάζουν εν αγνοία τους το αιμοσταγές Πεσάχ υμνολογώντας στις εκκλησίες ο,τιδήποτε Εβραϊκό, καθυβρίζοντας, παράλληλα τους εαυτούς τους και τον πολιτισμό των προγόνων τους. Νομίζουν δε, ότι αποτελεί γιορτή αγάπης και πιστεύουν ότι τα Εβραϊκά έθιμά του αποτελούν γνήσια κι αναπόσπαστα στοιχεία της Ελληνικής Παράδοσης.
  
     Τραγική ειρωνεία και εθνικό κώμα.
 

 "ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΩ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΔΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΜΕ ΕΡΓΑ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ" ... ΝΕΡΩΝ - ΡΩΜΑΙΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ

 

 

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΚΑΨΑΝ ΤΗ ΡΩΜΗ , ΚΑΙ ΔΙΕΔΩΣΑΝ ΟΤΙ ΤΗΝ ΕΚΑΨΕ Ο ΝΕΡΩΝΑΣ...Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ...

 

(ΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑ ΣΑΣ , ΔΙΟΤΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΕΚΑΝΕ ΑΡΚΕΤΑ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΑ ΛΑΘΗ..)

 

Σ’ όλους τους λαούς και πολιτισμούς ανέκαθεν, υπήρξαν άνθρωποι σε  διάφορες θέσεις και αξιώματα, τους οποίους κάποιες ομάδες ανθρώπων αμαύρωσαν  την εικόνα τους επειδή κάτι τέτοιο εξυπηρετούσε τα σχέδιά τους και έμειναν  στην ιστορία ως δολοφόνοι, ανισόρροποι και ψυχοπαθείς. Βλέπε τον Έλληνα  Ηρώδη, ο οποίος αν και είχε πεθάνει τέσσερα (4) χρόνια πριν την γέννηση του Χριστού, την τότε γενοκτονία της εκεί Ελληνικής φυλής, κάποιοι την φόρτωσαν σ΄αυτόν, βλέπε τον αυτοκράτορα της Ρώμης τον Νέρωνα για τον οποίο θα αναφερθώ στο άρθρο μου κλπ.

 

Στο σημερινό άρθρο θα ήθελα να αναφερθώ στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Νέρωνα,ο οποίος σε ηλικία 17 χρονών έγινε αυτοκράτορας της Ρώμης και είναι από τα πιο παρεξηγημένα και σκοπίμως διαστρεβλωμένα πρόσωπα της ιστορίας.

Υπήρξε ένας από τους πιο μορφωμένους αυτοκράτορες, είχε μια παιδική αθώα ψυχή, αγαπούσε τον λαό του, τους πτωχούς και τους δούλους και αφιέρωσε την ζωή του σ’ αυτούς. Πήρε οικονομικά μέτρα  υπέρ του λαού, έδωσε δωρεάν στον λαό ζώα, πλοία, εκτάσεις γης κλπ., με την μορφή λαχείου,αφαίρεσε από τους άρχοντες το δικαίωμα ζωής και θανάτου επί των σκλάβων και έδωσε το δικαίωμα στους σκλάβους να κάνουν αγωγές κατά των αρχόντων τους αν τους κακομεταχειρίζοντο. Απαγόρευσε να σκοτώνουν κατά τις μονομαχίες ακόμα και καταδικασμένους σε θάνατο.

Όταν επισκέφθηκε την Κόρινθο,έδωσε στην Νότιο Ελλάδα ανεξαρτησία και τους απάλλαξε από όλους τους φόρους.

 Τότε είπε Άχ..να μην ζούσα στους χρόνους ακμής της Ελλάδας!’. Σας αναφέρω ότι η Κόρινθος και η Θεσσαλονίκη ήταν οι πόλεις με τον περισσότερο πληθυσμό εβραικής καταγωγής ( βλέπε επιστολές προς Κορινθίους και Θεσσαλονικείς, του εβραικής καταγωγής Σαούλ ή Παύλου).

Το 66 μ.Χ παραχωρεί την διακυβέρνηση της Καισάρειας στους Έλληνες γιατί κατοικείται κατά πλειοψηφία από Έλληνες.

Λογικό λοιπόν ήταν μετά από τόσα εγκλήματα που έκανε (χρειάζονται πολλές σελίδες για όλα τα καλά μέτρα υπέρ των Ελλήνων, υπέρ των πτωχών και των δούλων) να ξεσηκώσει την οργή των ευγενών, της Συγκλήτου και κυρίως των οπαδών του  Σαούλ ή Παύλου. Άρχισαν να τον κατηγορούν ως φιλέλληνα. Ήταν το πιο βαρύ αμάρτημα για έναν άνθρωπο της εποχής εκείνης και ταυτόχρονα εγκληματικό για έναν αξιωματούχο. Τον κατηγορούν ότι του αρέσουν οι τιμές, το τρέξιμο με τα άλογα , η ποίηση και ότι δεν έκανε κανένα κατακτητικό πόλεμο. Βλέπετε τις κατηγορίες τις βρήκαν αργότερα στα κινηματογραφικά έργα, χωρίς ντροπή, οι δούλες των εχθρών των Εθνικών (Ελλήνων).

Οργάνωσαν 7 με 8 συνομωσίες για την ανατροπή του, οι οποίες απέτυχαν γιατί τον στήριζαν οι πτωχοί και οι απελεύθεροι (οι δούλοι που απελευθέρωσε).Οπότε σοφίστηκαν το κάψιμο της Ρώμης και το φορτώσαν στον Νέρωνα για να στρέψουν τον λαό εναντίον του.

Ενώ βρισκόταν στο Άντιο,την γενέτειρά του την οποία υπεραγαπούσε, 50χλμ. μακριά από την Ρώμη, μεγάλη απόσταση για την εποχή εκείνη, ξεσπά φωτιά στην Ρώμη τέλος Μαρτίου 64 μ.Χ. Ο Νέρωνας ειδοποιήθηκε μόλις την τέταρτη (4) μέρα οπότε είχε καεί η μισή Ρώμη. Πιθανόν να τον ειδοποίησε κάποιος απελεύθερος δούλος που κατάφερε να ξεφύγει από τα μπλόκα που είχαν στήσει μεταξύ Ρώμης και Αντίου. Γιατί κάποιος ή κάποιοι ήθελαν να εμποδίσουν την πληροφόρηση του Νέρωνα. Αυτό το παραδέχονται και οι εχθροί του ιστορικοί Τάκιτος και Σουίτων.

 Μόλις έφτασε ο Νέρωνας στην Ρώμη, οι δικοί του πήραν θάρρος και έτρεξαν και συνέλαβαν αρκετούς με πυρσούς αναμένους στα χέρια που έβαζαν φωτιά. Αφού σταμάτησε την φωτιά, άρχισε ο ίδιος τις ανακρίσεις και έφθασε σε απόγνωση όταν διαπίστωσε ότι οι συλληφθέντες ήσαν οργανωμένοι οπαδοί του Σαούλ ή Παύλου και οι οποίοι κατηγορούσαν ως εντολοδόχους τους, όπως γράφει ο Αμπελέην, τον αδελφό του Σαούλ Κοστοβάρη, τον Σίμωνα Μάγο ή Σαούλ ή Παύλο και τον Σενέκα.

Ο Σενέκας ήταν δάσκαλος του Νέρωνα,τον οποίον υπεραγαπούσε και δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο Σενέκας συνομώτησε εναντίον του. Αυτό τον συγκλόνισε τόσο πολύ που όταν βεβαιώθηκε πλήρως, άλλαξε ο χαρακτήρας του.

Αυτό εκμεταλλεύτηκαν μερικοί για να τον βγάλουν ανισόρροπο. Τιμώρησε σκληρά τους συλληφθέντες με τους αναμμένους πυρσούς οπαδούς του Παύλου και μετά από ένα χρόνο που τελείωσαν οι ανακρίσεις κάλεσε τον Σενέκα και του παρουσίασε όλες τις αποδείξεις της ενοχής του για το κάψιμο της Ρώμης και μετά από αυτό ο Σενέκας αυτοκτόνησε. Ο Παύλος ή Σαούλ το έσκασε στην Ιωνία και συνελήφθη δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Σενέκα, και κανείς ιστορικός δεν γράφει για το τέλος του, παρά μόνον οι εβραικής καταγωγής πρώτοι χριστιανοί, έχουν γράψει την δική τους εκδοχή για να τον προβάλουν ως Μέγα.

Λίγο πριν κάψουν την Ρώμη, ο Παύλος επισκέφτηκε στην Ισπανία τον κυβερνήτη της και μετέπειτα αυτοκράτορα Γκάλμπα γιατί έπρεπε να ξεσηκωθούν οι επαρχίες για την ανατροπή του Νέρωνα (μάλλον κατά εντολή του Σενέκα). Το ταξίδι αυτό το επιβεβαιώνουν και οι Αθανάσιος, Επιφάνιος και ο Ιωάννης Χρυσόστομος.

Αυτά και άλλα πιο σκληρά θα βρείτε όχι μόνον στους συγγραφείς και ιστορικούς που πρόσκεινται φιλικά προς τον Νέρωνα αλλά τα περισσότερα από αυτά στους πολέμιους του,όπως στον Τάκιτο και Σουίτων ή Σουητώνιο.      

Όταν ο Γκάλμπα το 68μ.Χ. ανατρέπει τον Νέρωνα, εκείνος αυτοκτονεί σε ηλικία 32 ετών. Ενώ σε άλλες περιπτώσεις την σορό του έκπτωτου αυτοκράτορα την πετούσαν ή το πολύ πολύ ενταφίαζαν χωρίς τιμές, τον Νέρωνα δεν τόλμησαν να τον περιφρονήσουν ούτε νεκρό γιατί φοβήθηκαν την οργή του λαού. Του έκαναν μεγαλοπρεπέστατη κηδεία η οποία κόστισε κατά τον Σουητώνιο 200.000 σιστέρτια, 217.000 γαλλικά φράγκα, ποσό σημαντικό για την εποχή του.

Τον κάλυψαν επίσης με λευκές χρυσοκέντητες χλαμύδες,για να δείξη η Σύγκλητος στον λαό ότι τον σεβόταν. Άν είχε κάψει ο Νέρωνας την Ρώμη ο λαός θα το γνώριζε και θα ικανοποιείτο για τον χαμό του. Το γιατί έπαιξε η Σύγκλητος τέτοιο θέατρο….

Όπως γράφει ο Σουητώνιος, επί χρόνια και χρόνια οι απλοί πολίτες της Ρώμης πήγαιναν την Άνοιξη και το Καλοκαίρι και στόλιζαν με λουλούδια τον τάφο του Νέρωνα. Συγκρίνατε τώρα την αλήθεια με όλα αυτά που σας έχουν μάθει για τον Νέρωνα και αν μπορείτε σκεφτείτε και άλλους τυράννους που στόλιζε τον τάφο τους ο λαός με λουλούδια αυθόρμητα και για πολλά χρόνια.

Υπ’οψιν ότι ο Νέρωνας ήταν τελείως ανεξίθρησκος και όχι μόνον δεν εδίωξε κανέναν, αλλά ούτε αντιμίλησε ποτέ σε άνθρωπο άλλης θρησκείας, για την πίστη του. Επίσης, να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι κάλεσε τους πυρόπληκτους, τους φιλοξένησε και τους στέγασε στα ανάκτορά του μέχρι να τους αποκαταστήση. Όπως ακριβώς έγινε πρόσφατα με τους πυρόπληκτους της Πελοποννήσου και παλιότερα με άλλους δυστυχείς σεισμόπληκτους. Δυστυχώς μεγάλη η διαφορά του με τους σημερινούς πολιτικούς.

Αν ξέρετε και άλλους σαν κι αυτόν να μου το αναφέρετε.

ΠΗΓΗ : Ταξιάρχης Γ. Καράλης
 

 1973: Όταν ο Παπαδόπουλος έδιωχνε με κλωτσιές τους Πακιστανούς από την Ελλάδα επειδή είχανε δηλώσει ότι σε περίπτωση πολέμου Ελλάδας - Τουρκίας θα πολεμούσαν στο πλευρό των τούρκων!!!