Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

 ΜΕΘΑΥΡΙΟ 1 ΜΑΡΤΙΟΥ (ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ) ΠΟΣΟΙ ΤΡΑΓΟΠΑΠΑΔΕΣ ΘΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΟΥΣ ;; ΦΤΟΥ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΟΥΣ...


 
Ο ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ.
 
Αναθεματισμός 1ος:
«Τοις ευσεβείς μεν επαγγελλομένοις τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη ορθοδόξω και καθολική εκκλησία περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γης, και των άλλων κτισμάτων αναιδώς ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν ανάθεμα τρεις».
- «Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν με θράσος ή πολύ περισσότερο με ασέβεια στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία τις ασεβείς δοξασίες των ΕΛΛΗΝΩΝ και για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα».
Αναθεματισμός 2ος:
«Tοις την μωράν των έξωθεν (=Ελλήνων) φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, και τοις καθηγηταίς αυτών επομένοις, και τας τε με­τεμψυχώσεις των ανθρωπίνων ψυχών, η και ομοίως τοις αλόγοις ζώοις ταύ­τας απόλλυσθαι, και εις το μηδέν χωρείν δεχομένοις και δια τούτο ανάστασιν, και κρίσιν, και την τελευταίαν των βεβιωμένων ανταπόδοσιν αθετούσιν ανάθεμα τρεις».
- «Σε όσους προτιμούν τη λεγόμενη σοφία των εκτός χριστιανισμού ΕΛΛΗΝΩΝ την ανόητη και ακολουθούν τους δασκάλους τους και δέχονται ότι υπάρχει μετεμψύχωση ή ότι οι ανθρώπινες ψυχές χάνονται όπως τα άλογα ζώα και ξεπέφτουν στην ανυπαρξία και εξαιτίας αυτών των ιδεών τους αθετούν την ανάσταση, την κρίση [κατά τη δευτέρα παρουσία] και την τελική ανταπόδοση σύμφωνα με όσα έπραξε στη ζωή του ο καθένας».
Αναθεματισμός 3ος:
«Τοις λέγουσιν ότι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, οι παρά των επτά αγίων και καθολικών συνόδων, και παρά πάντων των εν Ορθοδοξία λαμψάντων πατέρων αναθέματι καθυποβληθέντας, ως αλλό­τριοι της καθολικής εκκλησίας δια την εν λόγοις αυτών κίβδηλον και ρυπαράν περιουσίαν κρείττονες εισι κατά πολύ, και ενταύθα και εν τη μελλούση κρίσει, και των ευσεβών μεν και ορθοδόξων ανδρών, άλλως δε κατά πά­θος ανθρώπινον ή αγνόημα πλημμελησάντων ανάθεμα».
- «Σε όσους λένε ότι είναι καλύτεροι κατά πολύ οι σοφοί των ΕΛΛΗΝΩΝ και οι πρωτοστάτες στις αιρέσεις, στους οποίους οι επτά άγιες και Καθολικές Σύνοδοι και όλοι οι Πατέρες που έλαμψαν μέσα στην Ορθοδοξία τους επέβαλαν ανάθεμα, ως ξένους στην Καθολική Εκκλησία, καθώς πλεόνασαν τα ψεύτικα και βρόμικα λόγια τους και εδώ και στη μέλλουσα κρίση, και σε κείνους που είναι ευσεβείς και ορθόδοξοι αλλά αμάρτησαν από ανθρώπινο πάθος ή από άγνοια».
Αναθεματισμός 4ος:
«Τοις τα ελληνικά διεξιούσι μαθήματα, και μη δια παίδευσιν μόνον ταύτα παιδευομένοις, αλλά και ταις δόξαις αυτών ταις ματαίαις επομένοις, και ως αληθέσι πιστεύουσι και ούτως αυταίς ως το βέβαιον εχούσαις εγκειμένοις, ώστε έτερους ποτέ μεν λάθρα, ποτέ δε φανερώς ενάγειν αυταϊς και διδάσκειν ανενδοιάστως ανάθεμα».
- «Σε όσους αποδέχονται τις διδασκαλίες των ΕΛΛΗΝΩΝ και δεν τις σπουδάζουν μόνο για μόρφωση, αλλά ακολουθούν και τις ιδέες τους τις μάταιες και τις πιστεύουν ως αληθινές, και μάλιστα ωσάν αυτές να περιέχουν τη βεβαιότητα, και επιμένουν να παρασύρουν σ' αυτές άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά και να τις διδάσκουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό».
Αναθεματισμός 5ος:
«Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων, αφ' εαυτών και την καθ' ημάς κλίσιν μεταπλάττουσι, και τάς πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις και ως αυθυπόστατο την ύλην παρά των ιδίων μορφούσθαι λέγουσι, και προφανώς διαβάλλουσι το αυτεξούσιον τον Δημιουργού, τον από του μη όντος εις το είναι παραγαγόντος τα πάντα, και ως ποιητού πάσιν αρχήν και τέλος επιτιθέντος εξ-ουσιαστικώς και δεσποτικώς ανάθεμα».
- «Σε όσους με δική τους πρωτοβουλία, μαζί με τα άλλα μυθικά πλάσματα, διαστρεβλώνουν τα της δημιουργίας του ανθρώπου και δέχονται ως αληθινές τις ΠΛΑΤΩΝΙΚΕΣ ιδέες και ισχυρίζονται ότι οι ίδιοι από μόνοι τους διαμορφώνουν άποψη και προφανώς αμφισβητούν την απόλυτη εξουσία του Δημιουργού, ο οποίος από την ανυπαρξία έφερε στην ύπαρξη τα πάντα και ως Ποιητής έθεσε σε όλα αρχή και τέλος με τη δύναμη του εξουσιαστή και δεσπότη».
Αναθεματισμός 6ος:
«Τοις δεχομένοις, και παραδίδουσι τα μάταια και ελληνικά ρήματα., ότι τε προύπαρξις εστί των ψυχών, και ουκ εκ τον μη όντος τα πάντα εγένετο, και παρήχθησαν, οτι τέλος εστί της κολάσεως η αποκατάστασις αύθις της κτίσεως, και των ανθρωπίνων πραγμάτων, και διά των τοιούτων λόγων την βασιλείαν των ουρανών λυομένην πάντως, και παράγουσαν εισάγουσιν, ην αιωνίαν και ακατάλυτον αυτός τε ό Χριστός και Θεός ημών εδίδαξε, και παρέδοτο και διά πάσης της Παλαιάς και Νέας Γραφής ημείς παρελάβομεν οτι και η κόλασις ατελεύτητος και ή βασιλεία αΐδιος, διά δε των τοιούτων λό­γων εαυτούς τε απολλύουσι, και ετέροις αιωνίας καταδίκης προξένοις γινομένοις ανάθεμα».
- «Σε όσους δέχονται και διαδίδουν τις μάταιες αντιλήψεις των ΕΛΛΗΝΩΝ, και ότι οι ψυχές προϋπήρχαν και ότι δεν προήλθαν ούτε προέκυψαν από την ανυπαρξία τα πάντα και ότι ήρθε το τέλος της κολάσεως από τη στιγμή που δημιουργήθηκε και η κτίση και το ανθρώπινο είδος, και διαδίδουν με τέτοια λόγια ότι η Βασιλεία των Ουρανών έχει τελείως καταργηθεί και εκλείψει, την οποία και ο ίδιος ο Χριστός και Θεός μας δίδαξε ως αιώνια και ακατάλυτη, παρέδωσε και εμείς από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη παραλάβαμε ότι και η Κόλαση είναι ατέλειωτη και η Βασιλεία παντοτινή, καταστρέφουν με τέτοια λόγια και τους εαυτούς τους και προξενούν σε άλλους αιώνια καταδίκη».
Αναθεματισμός 7ος:
«Έτι, τοις φρονούσι και λέγουσι κτιστήν είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυπόστατου θεότητος, ως κτιστήν εκ τούτου πάντως και αυτήν την θείαν ονσίαν αναγκαξομένοις δοξάζειν. Κτιστή γαρ κατά τους Αγίους ενέργεια, κτιστήν δηλώσει και φύσιν άκτιστον δέ, άκτιστον χαρακτηρίζει ουσίαν. Καντεύθεν ήδη κινδυνεύουσι εις θείαν παντελή περιπίπτειν, και την ελληνικήν μυθολογίαν και την των κτισμάτων λατρείαν, τη καθαρά και αμώμω των χριστιανών πίστει προστριβομένοις, μη ομολογοϋσι δε κατά τας αγίας θεοπνεύστους θεολογίας, και το της Εκκλησίας ευσεβές φρόνημα, άκτιστον είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυ­πόστατου θεότητος ανάθεμα».
- «Σε όσους ακόμη φρονούν και λένε ότι κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας είναι εκ των υστέρων δημιουργημένη, αναγκάζονται ως εκ τούτου να δεχτούν ότι θεία ουσία είναι χωρίς άλλο εκ των υστέρων δημιουργημένη· γιατί αν εκ των υστέρων δημιουργημένη ενέργεια κατά τους Αγίους, θα φανερώσει ότι είναι εκ των υστέρων δημιουργημένη και η φύση. Αυτή όμως είναι άκτιστη, θα τη χαρακτηρίσει κανείς άκτιστη ουσία και εξ αυτού του λόγου και όσοι ζουν με την καθαρή και αμόλυντη χριστιανική πίστη κινδυνεύουν να περιπέσουν σε πλήρη αθεΐα και να δεχτούν την ελληνική μυθολογία και τη λατρεία των δημιουργημάτων.
Σε όσους άρα δεν ομολογούν, σύμφωνα με τις θεόπνευστες θεολογικές ερμηνείες των Αγίων και το ευσεβές φρόνημα της Εκκλησίας, ότι είναι άκτιστη κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας».
 
 

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

 ΟΣΟ ΤΑΧΥΤΕΡΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ , ΤΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΙΜΑ ΘΑ ΧΥΘΕΙ...

 

 
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΙΦΙΚΡΑΤΗΣ ΑΜΥΡΑΣ
 
Εξ αιτίας της δωσιλογικής κυβερνήσεως Τσίπρα το στρατόπεδο των ευρωραγιάδων επιχαίρει για την νέα υποταγή της Ελλάδος, (ίδε άρθρο Κώστα Στούπα στο capital.gr)
Οι ελληνόφωνοι ευρωραγιάδες ανίκανοι να σκεφθούν αντικειμενικά και μακροπρόθεσμα, και επειδή θα πουλούσαν και την μάνα τους για το ευρώ, αδυνατούν να εκτιμήσουν τις τεκτονικές αλλαγές που συμβαίνουν στην Ευρώπη. Έχουν υποστεί λοβοτομή. Θεωρούν ότι το ευρώ θα είναι παντοτινό.
Οι ελληνόφωνοι ευρωραγιάδες διεξάγουν μία χαμένη μάχη για να παραμείνει η Ελλάδα δέσμια στην ευρωπαϊκή φυλακή. Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα καταρρέει διότι είναι αδύνατον να διατηρηθεί η σημερινή κατάσταση για πολύ ακόμη.
Και εξηγούμεθα. Η μάχη που δίνουν οι ευρωραγιάδες είναι χαμένη εξ αρχής. Η ΕΕ δομήθηκε υπό συνθήκες που επικρατούσαν το 1950. Γαλλία και Γερμανία δεν ήθελαν νέα σύρραξη, και οι ΗΠΑ ήθελαν έναν συνασπισμό κρατών απέναντι στην Σοβιετική Ένωση. Αλλά αυτός ο κόσμος δεν υπάρχει πιά.
Η Ιστορία διδάσκει ότι όταν αλλάζουν οι συνθήκες, αλλάζει και το πολιτικό οικοδόμημα.

Μετά το 1990 σταδιακώς αναδύεται η νεοθωμανική Τουρκία, την οποία Βρετανοί και Αμερικανοί θέλουν ως ανάχωμα στο σιιτικό Ιράν, στην Αραβική επεκτακτικότητα, στην νέα Ρωσσική Ομοσπονδία, και στην ανερχομένη Κίνα. Οι νεοθωμανοί θέλουν να έχουν λόγο στα Βαλκάνια, στον Καύκασο, ακόμη και στην Βόρεια Αφρική. Τα υπάρχοντα σύνορα δεν μπορούν να διατηρηθούν για πολύ ακόμη. Ήδη εμφανίζονται ρήγματα στην νοτιο-ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ λόγω Κουρδικού ζητήματος. Ο διαμελισμός της νεοθωμανικής Τουρκίας θα επηρεάσει και την ΕΕ.  
Μετά το 1990, λόγω της ενώσεως των δύο Γερμανιών, εμφανίστηκε πάλι η Γερμανία ως ηγεμονική δύναμη. Ο γαλλο-γερμανικός άξων είναι πιά ανισομερής. Η πολιτική ασυμμετρία είναι εμφανέστατη στην ΕΕ. Οι χώρες-μέλη εξαναγκάζονται να υπακούν το Βερολίνο δια οικονομικών εκβιασμών. Γαλλία και Γερμανία λειτουργούν ως νεοαποικιοκρατικές δυνάμεις που καταπιέζουν τα ασθενέστερα κράτη-μέλη της ΕΕ. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολύ ακόμη. Ήδη έχουν δημιουργηθεί φυγόκεντρες πολιτικές δυνάμεις σε όλη την Ευρώπη, απ’ όλο το πολιτικό φάσμα.
Μετά το 1990 εκτός από τα εσωτερικά σύνορα της Ευρώπης καταργήθηκαν de facto και τα εξωτερικά. Υφίστανται τύποις, αλλά ο ευρωπαϊκός χάρτης των λαών αλλάζει ραγδαίως δια της εισβολής εκατομμυρίων αλλοφύλων. Η καθεστηκυία τάξη στην Ευρώπη δεν μπορεί να απορροφήσει τέτοιας εντάσεως κοινωνικές αναταράξεις.
Μετά το 1990 θριαμβεύει ο παρασιτικός καπιταλισμός που επιβιώνει τρώγωντας τις σάρκες της παραγωγικής καπιταλιστικής οικονομίας. Διαλύει τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της Ευρώπης. Συνθλίβει το κοινωνικό κράτος. Μεταφέρει τα ευρωπαϊκά εργοστάσια στην Ασία. Επιβάλλει την αποεθνοποίηση των λαών. Προωθεί την παγκοσμιοποίηση. Η αποσταθεροποίηση των ευρωπαϊκών κοινωνιών είναι πλέον καθημερινή πραγματικότητα. 
Από το 2008 και μετά η οικονομική αποδιάρθρωση και ο κοινωνικός κανιβαλισμός είναι πασιφανής. Στους δρόμους των ευρωπαϊκών πόλεων εμφανίζονται χιλιάδες άστεγοι και πεινασμένοι, όλοι τους γηγενείς. Η ιθύνουσα τάξη της χρηματικής αριστοκρατίας επιβάλλει την θέλησή της σε όλες τις κυβερνήσεις της Ευρώπης. Εκατομμύρια πολιτών εξαναγκάζονται σε βίαιη πτωχοποίηση για να διασωθούν οι τραπεζίτες ώστε να συνεχίσουν τις χρηματιστηριακές φούσκες. Η εικονική οικονομία αποτελεί το νέο Τοτέμ που καλούνται όλοι να προσκυνούν. Η φορολογική αφαίμαξη κάθε υγιούς ιστού της κοινωνίας, προκειμένου να διατηρηθεί στην ζωή το ευρωπαϊκό ενωσιακό τερατούργημα, έχει εξάψει τα κοινωνικά πάθη σε σημείο εκρήξεως.
Από το 2000 σταδιακώς αναδύονται δύο ασιατικές υπερδυνάμεις (Κίνα και Ινδία), και μία περιφερειακή ευρασιατική (Ρωσσία), οι οποίες μαζί με την άνοδο του πολιτικού Ισλάμ ανατρέπουν όλες τις γεωστρατηγικές και γεωοικονομικές ισορροπίες.
Η υπογεννητικότητα, μαζί με την έλλειψη πολιτισμικής αυτοπεποιθήσεως επιταχύνει την ευρωπαϊκή παρακμή. Ο αξιακός κώδικας των ευρωπαίων ισοδυναμεί με συλλογική αυτοκτονία: ανθρώπινα δικαιώματα(=λαθρομετανάστευση), επισημοποίηση του γάμου ομοφυλοφίλων, εκτρώσεις, φυλετική επιμειξία.
Στο πεδίο των ελίτ, η πολιτική εξουσία και ο πλούτος συσσωρεύονται με ραγδαίους ρυθμούς σε μία μειοψηφία γραφειοκρατών και πολιτικών με κοσμοπολίτικες αντιλήψεις. Τα κράτη εκχωρούν εθνική κυριαρχία, χωρίς όμως εμφανή σημάδια βελτιώσεως της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητος.
Αυτή είναι εν συντομία η εικόνα της σημερινής παραπαίουσας Ευρώπης. Μίας ενωμένης Ευρώπης η οποία αν δεν διαλυθεί τάχιστα, θα διαλύσει ό,τι έχει απομείνει από την βιολογική και πολιτισμική της κληρονομιά.
Όσοι πιστεύουν ότι αυτό το πολιτικό έκτρωμα έχει μέλλον, πλανώνται πλάνην οικτρά. Δεν υπάρχουν πια ούτε τα κίνητρα, ούτε τα συμφέροντα, ούτε οι κοινωνικές συνθήκες που να ευνοούν μία ομοσπονδιακή Ευρώπη.
Υπάρχουν εκατομμύρια δυσαρεστημένων πολιτών, άνοδος εξω-ευρωπαϊκών δυνάμεων, αντιπαράθεση Βορρά-Νότου, οικονομική εξαθλίωση, εισβολή λαθρομεταναστών, άνοδος του εθνικισμού, τάσεις αποπαγκοσμιοποιήσεως, επιστροφή της Ρωσσίας στα ευρωπαϊκά δρώμενα από θέση ισχύος, υποχώρηση της αμερικανικής ισχύος, διάδοση της ισλαμικής κοσμοαντιλήψεως στην Ευρώπη, υπερσυγκέντρωση εξουσιών και πλούτου, υπογεννητικότητα, αποβιομηχανοποίηση.
Πρόκειται για ένα εκρηκτικό μείγμα παραγόντων που σύντομα θα έρθουν στην επιφάνεια της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής μέσα από πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις. Η διάλυση της ΕΕ δια πολεμικών συρράξεων και εσωτερικών επαναστάσεων είναι ζήτημα του πότε, όχι του αν. 
 

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

 ΟΤΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΑΡΙΖΕ ΧΡΕΗ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ , ΠΡΙΝ 60 ΧΡΟΝΙΑ...

 
 
 
Η φωτογραφία αυτή είναι ιστορική!!! Την αφιερώνουμε στον Γερμανικό Λαό για να νικήσει την λήθη του... Ασφαλώς ισχύει (δυστυχώς) και το αλάνθαστο Ελληνικό ρητό: "Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος αχάριστου"!!!

Δείχνει το Κωνσταντίνο Καραμανλή να ευεργετεί την πληγωμένη Γερμανία, στο Λονδίνο, το 1953, όπου 20 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, συμφώνησαν και υπέγραψαν το κούρεμα του χρέους της Γερμανίας, από την "εποχή της Βαϊμάρης".
Η Γερμανία είναι υποχρεωμένη να θυμάται πάντα, ότι η ανάπτυξη και η ευημερία της οφείλονται στην μεγαλόψυχη απόφαση των αντιπάλων της στον Β΄ Παγκόσμιο, να διαγράψουν το 50% των χρεών της! Τελεία και παύλα λοιπόν με την εμμονή της δημοσιονομικής "ορθοδοξίας" η οποία έχει τινάξει στον αέρα όλη την Ευρώπη.
(Αυτός που υπογραφεί δίπλα στον Καραμανλή, είναι ο Πρόεδρος της Γερμανίας, εκείνη την περίοδο, ο Κόνραντ Αντενάουερ...)
Οι σύμμαχοι Γερμανοί, θα γνωρίζουν ασφαλώς ... ότι:
"Ευγνωμοσύνη δεν χρωστάμε μόνο σ' αυτούς που μας έκαναν καλό, αλλά και σε αυτούς που δεν μας έβλαψαν ενώ θα μπορούσαν!!!"

Όταν η Ελλάδα χάριζε χρέη προς τη δυτική Γερμανία...

Του Τάκη Κατσιμάρδου

Καθώς επισημοποιείται το σχέδιο της Γερμανίας για το ελληνικό χρέος, έχει πολλαπλό ενδιαφέρον μια παρόμοια ιστορία πριν από έξι δεκαετίες. Τότε, που η Ελλάδα χάριζε χρέη στη Γερμανία! Παράδοξο φαντάζει, αλλά έχει συμβεί κι αυτό. Μάλιστα δυο φορές, κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Μια μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο κι άλλη στη δεκαετία του 1930.
Από την οπτική αυτή η Ελλάδα ίσως είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη, η οποία αφενός μεν ουδέποτε απαλλάχτηκε η ίδια από προπολεμικά χρέη της -σ΄ αντίθεση με το σύνολο των άλλων ευρωπαϊκών χωρών- και συνέχιζε να πληρώνει πολλές δεκαετίες μετά το τέλος των πολέμων. Αφετέρου δε παραιτούνταν ή αναγκαζόταν να παραιτηθεί από νόμιμες συμβατικές και εξωσυμβατικές (πολεμικές καταστροφές στα κατεχόμενα εδάφη, λεηλασίες κ.λπ.) αξιώσεις. Όπως έγινε το 1953 με γερμανικά χρέη προς την Ελλάδα.
Τη χρονιά εκείνη (27 Φεβρουαρίου) συνάπτεται η άγνωστη σε πολλούς σήμερα ? κι όχι μόνο- Συμφωνία του Λονδίνου. Τότε 20 χώρες, με την Ελλάδα ανάμεσά τους, ρύθμισαν τα προπολεμικά εξωτερικά χρέη της Γερμανίας. Το μεγαλύτερο ποσοστό του δημόσιων και ιδιωτικών δανειακών υποχρεώσεων διαγράφηκε. Το υπόλοιπο μέρος διευθετήθηκε μ΄ εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους: αποπληρωμή σε γερμανικό νόμισμα, επιμήκυνση χρόνου εξόφλησης, χαμηλότατα επιτόκια και «πλαφόν» στο ύψος καταβολής τοκοχρεολυσίων.
Οι σχετικές διεργασίες ξεκίνησαν αμέσως μετά την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας (δυτικής) Γερμανίας. Από τον Οκτώβριο του 1950 ΗΠΑ, Μ. Βρετανία και Γαλλία είχαν συμφωνήσει με τη δυτικογερμανική κυβέρνηση, που διαδέχτηκε το συμμαχικό κατοχικό εξουσίας, για το πρόβλημα χρέους. Η Γερμανία αναγνώριζε τις προπολεμικές και μεταπολεμικές υποχρεώσεις της. Η εκπλήρωσή τους, όμως, θα γινόταν έτσι, ώστε να μην κινδυνεύει η γερμανική οικονομία και κοινωνία με «ανεπιθύμητες επιπτώσεις...».
Αποπληρωμή
Αναγνώριζαν την αρχή ότι η αποπληρωμή του χρέους έπρεπε να είναι ρεαλιστική και να βασίζεται στις οικονομικές δυνατότητες της Γερμανίας.
Έχει σημασία να δούμε πιο αναλυτικά μερικούς από τους όρους της συμφωνίας του Λονδίνου:
Τα συμβατικά συνολικά χρέη της Γερμανίας (προπολεμικά και μεταπολεμικά χωρίς να υπολογίζονται οι πολεμικές επανορθώσεις και αποζημιώσεις) ανερχόταν σε 38,8 δισ. μάρκα. Το ποσοστό αυτό μεταφραζόταν περίπου σε 20%-25% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της.
Το χρέος διαγράφηκε κατά 62,6%. Η αποπληρωμή του υπόλοιπου προβλεπόταν σε 10 - 30 χρόνια με μάρκα.
Το επιτόκιο κυμαινόταν από 0%-5%. Τα πέντε πρώτα χρόνια, με αρχή το 1953, τα χρέη θα καταβάλλονταν άτοκα.
Η εξυπηρέτηση του χρέους δεν θα ξεπερνούσε το ένα εικοστό των εξαγωγών της. Δηλαδή, θα κατέβαλε ποσά που δεν ήταν ανώτερα του 5% των εσόδων της από το εξαγωγικό γερμανικό εμπόριο. Χωρίς να διαθέτει συναλλαγματικά αποθέματα ή να καταφεύγει σε εξωτερικό δανεισμό για αποπληρωμή του.
Η βασική αρχή ήταν πως η Γερμανία υποχρεωνόταν ν΄ αποπληρώσει το χρέος, που απέμεινε μετά τη διαγραφή, διατηρώντας ένα επίπεδο ανάπτυξης, που θα την καθιστά ικανή ν΄ ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της και να βελτιώνει παραλλήλως το βιοτικό επίπεδο του λαού της. Θα επέστρεφε στη φερεγγυότητα χωρίς ο δρόμος αυτός να περνά μέσα από τη φτώχεια του πληθυσμού της. Επιπλέον, αν η εκπλήρωση αυτών των όρων υπερέβαινε τις πραγματικές δυνατότητές της, θα επανεξεταζόταν η γενική συμφωνία, μ΄ επιμέρους διαπραγματεύσεις.
Από τη γερμανική πλευρά «αρχιτέκτονας» της συμφωνίας ήταν ο Χέρμαν Αμπς. Διοικητής της Deutsche Bank την περίοδο του χιτλερισμού, άτυπος οικονομικός σύμβουλος των βρετανικών δυνάμεων κατοχής στη Γερμανία κι αργότερα συνεργάτης του καγκελάριου Αντενάουερ, αλλά και διοικητής της Dresdner Bank μέχρι τη δεκαετία του 1970. Με «ελληνική δράση», μάλιστα, αφού συμμετείχε κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής στο αναγκαστικό δάνειο του Χίτλερ από την Ελλάδα και στον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος.
Με τις ρυθμίσεις δεν είναι καθόλου περίεργο πως η αποπληρωμή του γερμανικού χρέους έγινε δυνατή πολύ νωρίτερα από το προβλεπόμενο. Μετά την πλήρη εφαρμογή του σχεδίου (1958) το χρέος έπεσε στο 6% του ΑΕΠ. Το 1960 η Γερμανία απαλλάχτηκε από τοκοχρεολυτικές υποχρεώσεις.
Οι νικητές του Β Παγκοσμίου Πολέμου είχαν πάρει «μαθήματα» από τις ανάλογες ρυθμίσεις, που είχαν επιβάλει στην ηττημένη Γερμανία μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε είχαν εξοντώσει το γερμανικό λαό και οδήγησαν στη φασιστικοποίηση της χώρας. Η συμφωνία του Λονδίνου, σε συνδυασμό με το σχέδιο Μάρσαλ, ήταν η βάση για το περίφημο μεταπολεμικό «οικονομικό θαύμα». Η γερμανική οικονομία σημείωσε καταπληκτικές επιδόσεις από τότε.
Σε διάστημα δέκα χρόνων το ΑΕΠ διπλασιάστηκε. Ουδέποτε στο μέλλον καταγράφηκαν τόσο υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης όσο τη δεκαετία που ακολούθησε. Η συμφωνία του Λονδίνου θεωρήθηκε τα κατοπινά χρόνια από πολλούς ως πρότυπο λογικής ρύθμισης χρεών κι έγινε σημείο αναφοράς στις διεκδικήσεις φτωχών και υπερχρεωμένων χωρών. Όπως επίσης κι άλλων πρωτοβουλιών έως τις μέρες μας.
Βασική ιδέα
Η βασική ιδέα της ότι ««το ύψος της εξυπηρέτησης του χρέους δεν πρέπει να είναι τέτοιο, ώστε να θέτει σε κίνδυνο, άμεσα μεν την ευημερία των πολιτών της χώρας, μακροπρόθεσμα δε την ανοικοδόμηση της οικονομίας της» έγινε κοινός τόπος σε θεωρητικό επίπεδο. Ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες με τις κρίσεις χρέους.
Περιλαμβάνεται ακόμη και σε ψηφίσματα προς το Ευρωκοινοβούλιο. Όπως για παράδειγμα των Πράσινων της Γερμανίας. Πριν από μερικά χρόνια κατέθεσαν πρόταση ψηφίσματος, με την οποία καλούσαν σε μερική απαλλαγή μέρους δανειακών υποχρεώσεων για υπερχρεωμένες και φτωχές χώρες με το ίδιο σκεπτικό.
Έχοντας υπόψη, αναφέρουν εκεί , «ότι ο λόγος του 5% της εξυπηρέτησης του χρέους επί των εξαγωγών, που χρησιμοποιήθηκε ως βάση στη Συμφωνία του Λονδίνου του 1953 για τη Γερμανία, χρησιμοποιείται ως μέγιστο σημείο αναφοράς στο πλαίσιο των διαφόρων οικονομικών προτύπων υπολογισμού για τα οποία θα έπρεπε να είναι η μέγιστη εξυπηρέτηση του χρέους?», καλούν την Ε.Ε. να πάρει ανάλογες πρωτοβουλίες για υπερχρεωμένες χώρες.
Τέτοιες ,όμως, σκέψεις ήταν και εξακολουθούν να είναι «κόκκινο πανί» για τις γερμανικές αρχές, που ξεχνούν το παρελθόν και τη μεγαλύτερη στην ιστορία διευθέτηση διεθνών χρεών για λογαριασμό της Γερμανίας...
Πρωταθλητής στάσεων πληρωμής
Ο Γερμανός καθηγητής οικονομικής ιστορίας Αλμπρεχτ Ριτσλ (διδάσκει σήμερα στο London School of Economics) ήταν ο πρώτος που άνοιξε το τελευταίο διάστημα το δανειακό παρελθόν της Γερμανίας. Αφορμή η στάση της γερμανικής κυβέρνησης στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης και ειδικά της Ελλάδας.
Ο Γερμανός μελετητής, με συνεντεύξεις και άρθρα του, συμπληρώνει δημοσίως ορισμένες λευκές σελίδες για την πρόσφατη και παλιότερη οικονομική ιστορία της Γερμανίας.
Ο πρώτος άξονάς του είναι το Βερολίνο, κάθε άλλο παρά κατάλληλος δάσκαλος για να παραδίδει μαθήματα οικονομίας σε άλλες χώρες:
Έχει στο παρελθόν του ηχηρές στάσεις πληρωμών. Μία πριν και μία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η τρίτη θεωρεί ότι συνέβη το 1990, μετά την επανένωση, όταν η Γερμανία στην ουσία αρνήθηκε να καταβάλει τις «παγωμένες» από το 1953 πολεμικές επανορθώσεις.
Όχι μία, αλλά αρκετές φορές έχει «κουρευτεί» το εξωτερικό χρέος της. Με πολιτικές αποφάσεις και τους πιο ευνοϊκούς όρους στην παγκόσμια ιστορία. Αυτό έγινε στη διάρκεια του μεσοπολέμου (σ.σ. η Ελλάδα ήταν επίσης μία από τις χώρες που «πλήρωσε» τότε), αμέσως μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και με τη Συμφωνία του Λονδίνου το 1953.
«Η Γερμανία, γράφει, έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Τη σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της τη χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τους δύο παγκοσμίους πολέμους παραιτήθηκαν από τεράστια χρηματικά ποσά? Φρόντισαν ακόμη να μη θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση (σ.σ. απειλώντας με εξαίρεση από το σχέδιο Μάρσαλ).
Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις. Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για τη Γερμανία, ήταν στην ουσία η οικονομική βάση του γερμανικού μεταπολεμικού θαύματος. Αλλά παράλληλα, τα θύματα της γερμανικής κατοχής, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν των δικαιωμάτων τους για αποζημιώσεις».
Αυτές κι άλλες πολλές παρόμοιες επισημάνσεις του Ριτσλ υιοθετούνται ήδη από πολλούς (Γερμανούς και μη).
Το Ελληνο-γερμανικό δανειακό παράδοξο-Οι οφειλέτες μεταμορφώνονται ξαφνικά σε πιστωτές...
Πόσο από το «κούρεμα» του γερμανικού χρέους το 1953 αντιστοιχούσε στην κατεστραμμένη Ελλάδα είναι δυσδιάκριτο. Στοιχεία δεν είναι διαθέσιμα. Ούτε και τον καιρό υπογραφής της συμφωνίας. Τότε δεν συμμετείχε ελληνική αντιπροσωπία (!) και υπογράφηκε από τον Έλληνα πρεσβευτή στο Λονδίνο Λ. Μελά.
Το μόνο, που έγινε γνωστό, ήταν πως «ειδική διάταξις της συμφωνίας προβλέπει τον διακανονισμόν των ελληνικών ιδιωτικών απαιτήσεων κατόπιν αποφάσεως του προς τούτου συσταθησομένου διαιτητικού δικαστηρίου». Υποτίθεται ότι οι διαπραγματεύσεις για τις επιμέρους ρυθμίσεις θα συνεχίζονταν και τ΄ αποτελέσματα θα υποβάλονταν για έγκριση σε Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Παρίσι.
Τέτοιο δικαστήριο, ως προς το ελληνικό σκέλος του «κουρέματος», ουδέποτε, βεβαίως, λειτούργησε.
Ίσως σχετικές διευθετήσεις να έγιναν στο πλαίσιο των ελληνογερμανικών συμφωνιών εκείνης της περιόδου. Αν και κάτι παρόμοιο δεν περιέχεται στην πιο σημαντική διμερή συμφωνία της εποχής (Νοέμβριος 1953) ούτε στα επόμενα πρωτόκολλα (Νοέμβριος 1954 και Σεπτέμβριος 1955), με τα οποία αναπτύχθηκε η διείσδυση του γερμανικού κεφαλαίου στην Ελλάδα «για την ανοικοδόμηση της χώρας» μας.
Αντίθετα, λόγος γίνεται σε εμπιστευτικό πρωτόκολλο (Ιούλιος 1957) για χρησιμοποίηση δυτικογερμανικών κεφαλαίων σε μάρκα από τα διαθέσιμα του σχεδίου Μάρσαλ. Αυτό σημαίνει ότι συνάλλαγμα που πήρε δωρεάν η Δ. Γερμανία για την ανάπτυξή της από την αμερικανική βοήθεια εξάγονταν σε μάρκα για επενδύσεις μεγάλων γερμανικών εταιρειών (Krupp, Siemens, Stahlunion Export κ.ά.) στην Ελλάδα!
Το κωμικοτραγικό ήταν όμως άλλο. Η Ελλάδα, που χάρισε τα όποια γερμανικά χρέη το 1953, δεν διεκδίκησε και δεν πήρε σε συνέχεια ό,τι είχε δικαίωμα μετά το γερμανικό «κούρεμα» , το 1958 ζητά από τη Δ. Γερμανία κρατικό δάνειο.
Παίρνει με όρους αγοράς 200 εκατ. μάρκα για «εκτέλεση έργων υποδομής» και πιστώσεις 400 εκατ. «για τη χρηματοδότηση επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα». Αυτά, την ίδια στιγμή που η Δ. Γερμανία χρωστούσε στην Ελλάδα (υπόλοιπο του «κουρέματος», συν πολεμικές επανορθώσεις-αποζημιώσεις, συν κατοχικό δάνειο του 1942)!
Για τα πολεμικά χρέη η συμφωνία του Λονδίνου πρόβλεπε «πάγωμα» και τη διευθέτησή τους, μέχρι την οριστική λύση του Γερμανικού Ζητήματος. Δηλαδή, όταν και εάν επανενωθεί στο μέλλον η Γερμανία. Στην περίπτωση αυτή θα συγκαλούνταν διεθνής διάσκεψη με αντικείμενο τις επανορθώσεις.
Πώς η Ελλάδα υπέγραψε μια τέτοια συμφωνία εξηγείται μόνο με όρους Ψυχρού Πολέμου και διαίρεσης της Ευρώπης σε καπιταλιστική και σοσιαλιστική. Υπεράνω όλων ήταν τότε ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» και τα συμφέροντα της Ατλαντικής Συμμαχίας, με προχωρημένα φυλάκιό της τη Δ. Γερμανία στην καρδιά της Ευρώπης και την Ελλάδα στα Βαλκάνια.
Όπως το θέτει σήμερα η επίσημη γερμανική ιστορία τότε «με τη βοήθεια των ΗΠΑ στάθηκε δυνατό να αποτραπεί -μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας- η αναζωπύρωση της διαμάχης γύρω από τις πολεμικές αποζημιώσεις»... Αυτό, που δύσκολα εξηγείται είναι η συνέχεια μετά την επανένωση της Γερμανίας το 1990 και τη γνωστή συνθήκη 2+4 (δυο Γερμανίες, ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία και ΕΣΣΔ).
Τότε δημιουργήθηκαν οι συνθήκες τόσο για την Ελλάδα όσο και για άλλες χώρες που καταστράφηκαν από τα Γερμανία στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, να λάβουν, έστω ετεροχρονισμένα, τις πολεμικές αποζημιώσεις.
Διάσκεψη, όμως, όπως προβλέφτηκε στο Λονδίνο, δεν συνήλθε. Η Γερμανία θεώρησε και θεωρεί ότι η συμφωνία για την επανένωση δεν έχει νομική ισχύ Συνθήκης Ειρήνης. Πράγμα που δεν ευσταθεί σύμφωνα με τους περισσότερους και εγκυρότερους μελετητές. Έδωσε μόνο ορισμένα ποσά (70 εκατ. ευρώ) και έσπευσε να κλείσει το θέμα. Για την ιστορία το ύψος των πολεμικών αποζημιώσεων που δεν πήρε η Ελλάδα υπολογίζεται από σημερινούς οικονομολόγους σε μισό τρισ. ευρώ...

Μικρό χρονικό μεγάλων υποχωρήσεων
1946 Η Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού αναγνώρισε στην Ελλάδα αξιώσεις για πολεμικές επανορθώσεις-αποζημιώσεις 7,1 εκατ. δολαρίων αγοραστικής αξίας του 1938. Η Ελλάδα ζητούσε τότε 14 εκατ. δολάρια.
1945 1947 Η Ελλάδα στις συζητήσεις για τις επανορθώσεις διαχώριζε το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο του 1942 ύψους 3,5 δολ. (πάλι αγοραστικής αξίας του 1938).
1953 Η Ελλάδα, υπογράφοντας τη συμφωνία του Λονδίνου, μένει με την εντύπωση ότι σ΄ αυτή δεν περιλαμβάνεται το κατοχικό δάνειο. Αλλά και δεν το διεκδικεί.
1961 Η Γερμανία συμφωνεί να δώσει στην Ελλάδα 115 εκατ. μάρκα για ορισμένες κατηγορίες θυμάτων (Εβραίοι, αναγκαστική εργασία κ.λπ.). Απ΄ αυτά θα καταβληθούν μόνο 38 εκατ. Στη σχετική σύμβαση αναφέρεται ότι η Ελλάδα δεν παραιτείται από τις πολεμικές αποζημιώσει και το δάνειο. Παρ' όλα αυτά η Γερμανία θεωρεί ότι το «θέμα έκλεισε».
1964 1967 Η Ελλάδα αρχίζει να θέτει ζήτημα κατοχικού δανείου. Αρχικώς (1966) εισπράττει την απάντηση ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είχε νωρίτερα παραιτηθεί. Αργότερα (1967) αναγνωρίζει ότι παραίτηση (προφορικώς ή εγγράφως) δεν υπάρχει.
1974 Επανέρχεται το ζήτημα του κατοχικού δανείου. Η Γερμανία απαντά ότι περιλαμβάνεται στη συμφωνία του Λονδίνου.
1991 1995 Τα ανεπίσημα και επίσημα ελληνικά διαβήματα απορρίπτονται από το Βερολίνο μ΄ επιχειρήματα του τύπου ότι «μισό αιώνα μετά δεν εγείρονται τέτοια θέματα?».
1996 Συγκροτείται Εθνικό Συμβούλιο για τη διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.

Σημ. Σήμερα οι επανορθώσεις-αποζημιώσεις, σύμφωνα με επίσημο έγγραφο της Τράπεζας της Ελλάδας ανέρχονται σε 108,43 δισ. ευρώ, χωρίς τόκους. Το κατοχικό δάνειο, ύψους 3,5 δισ. δολαρίων, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία σε 54 δισ. ευρώ (πάλι χωρίς τόκους) .

ΠΗΓΗ: parakato.gr
 

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

 ΕΒΡΑΪΚΟ ΕΘΙΜΟ ΚΑΙ Η ΛΑΓΑΝΑ...ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΕΧΘΡΩΝ ΜΑΣ..

 

Γιατί τρώμε λαγάνα την "Καθαρά Δευτέρα" και ποιος ο συμβολισμός;


Οι ''πιστοί'' της αίρεσης του Ισραήλ, τρέφονται την Καθαρά Δευτέρα με "λαγάνα" για να θυμούνται την βοήθεια που προσέφερε ο Θεός (Γιαχβέ) στους Ισραηλίτες με τα “άζυμα”, και τους οδήγησε στη Έξοδο από την Αίγυπτο. Η πρώτη ημέρα της εβδομάδας της Σαρακοστής, ονομάζεται "καθαρά Δευτέρα". Ενώ η εβδομάδα αυτή, ονομάζεται "καθαρά εβδομάδα" και δίνει το χρόνο στον πιστό να μην "αμαρτήσει" κατά την διάρκεια της Σαρακοστής και να εξαγνιστεί, να καθαριστεί για να προετοιμαστεί για το Εβραϊκό Πεσάχ η Πέσαχ, και όχι πάσχα όπως λανθασμένα το ονομάζουν οι Ελλαδίτες πιστοί.
(O όρος Πάσχα προέρχεται από το Αραμαϊκό Πασ'ά και το Εβραϊκό Πέσαχ. Κάποιοι μελετητές έχουν προτείνει ως προέλευση του Εβραϊκού όρου ξένη ετυμολογία, όπως η Ασσυριακή Πασαχού (πραύνω) ή η Αιγυπτιακή πασ' (ανάμνηση) ή πεσάχ (πλήγμα). 
 
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗ...ΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΕΘΙΜΟΥ...
 Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΜΙΓΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ , ΔΙΟΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΟΥΜΕ ΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ.
 

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

 ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΟΙ ΚΕΛΤΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ ΠΟΥ ΟΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΚΕΛΤΩΝ;

 
 
 
Οι γραπτές ιστορικές πηγές του Ελληνικού και του Ρωμαϊκού κόσμου είναι ελάχιστες. Ως λαός αναφέρονται αρχικά από τον Εκαταίο τον Μιλήσιο στο έργο του «Γεωγραφικά», δηλαδή τον 5ο αιώνα π.Χ.
  Ο Ιούλιος Καίσαρ στο βιβλίο του «Περί του Γαλατικού Πολέμου», ένα βιβλίο με την μορφή των απομνημονευμάτων μας δίδει τις ακόλουθες πληροφορίες : ότι οι θρησκευτικές τελετές
των Κελτών και των Γαλατών ήσαν ίδιες με τις Ελληνικές, ενώ στην γλώσσα όπου έψελναν οι Δρυΐδες ήτο επίσης η Ελληνική. Αλλά και οι αξιωματικοί του συνενοούντο με τους ιερείς των Κελτών, τους Δρυΐδες, ομιλούντες την Ελληνική.
  Όπως και οι θεοί τους είχαν ίδιες ή παραφθαρμένες ονομασίες ελληνικές, όπως Diis Pater – Δευς [Ζευς] Πατέρας.
  Η ελληνική μυθολογία μας αναφέρει ότι όταν ο Ηρακλής εξεστράτευσε στην Δύση, ερωτεύθηκε την Γαλάτεια, μια νύμφη όπου μαζί της απέκτησε δυο υιούς τον Κέλτη και τον Γαλάτη. Όπου από αυτά τα δυο παιδιά του προήλθαν οι Κέλτες και οι Γαλάτες.
  Πρώτα στην Ιρλανδία και μετά την Βρεττανία. 
   Στην Ιρλανδία οι κέλτικες παραδόσεις και οι ελληνικότητες δεν εχάθησαν ποτέ. Όπου αυτό φαίνεται και από την Κέλτικη μυθολογία, και πρώτοι ήσαν οι Δαναοί και μετά οι Μιλήσιοι.
  Αναφέρει : «Μετά την δεύτερη μάχη του Μάγκ Τουρέδ [ετυμολογία αγγλικών λέξεων], οι Δαναοί [οι Δαναοί αναφέρονται στα Ομηρικά Έπη, όπου είναι η άλλη ονομασία των Αχαιών Ελλήνων] εκυβέρνησαν την Ιρλανδία μέχρι τον ερχομό των Μιλησίων, υιών του Μιλήτου [Η Μίλητος ήτο αποικία των Αθηναίων]».
  Ο Ιρλανδικός μύθος αναφέρει ότι η φυλή αυτή κατήγετο από θείους προγόνους.
  Συνεχίζει : Ήτο Πέμπτη, Πρωτομαγιά και 17η ημέρα της Σελήνης [σεληνιακό ημερολόγιο], όταν οι Μιλήσιοι έφθασαν στην Ιρλανδία. Πρωτομαγιά αποβιβάσθηκαν και ο Παρθάλων στα νησιά.  
  Ο Ιρλανδικός μύθος αναφέρει ότι ο Βασιλέας Παρθάλων, ήρθε στην Ιρλανδία τρεις αιώνες περίπου μετά τον μεγάλο κατακλυσμό. Λέγεται ότι ξεκίνησε από την Μακεδονία ή Μέση Ελλάδα συνοδευόμενος από μια μικρή ομάδα ανθρώπων. Ανάμεσά τους ήσαν 3 Δρυΐδες από την Δωδώνη, που ονομάζοντο Φίος, Αίολος και Φομόρης.      
  Ένα αρχαίο Ιρλανδέζικο ποίημα του Αμέργινου λέγει :
«Επικαλούμαι την γη της Ιρλανδίας.
Γαλήνια είναι η γόνιμη θάλασσα
γόνιμα είναι τα βουνά με καρποφόρα δένδρα,
γεμάτα με καρποφόρα δένδρα είναι τα δροσερά δάση,
δροσερά είναι τα νερά των καταρρακτών,
από καταρράκτες σχηματίζονται οι βαθιές λομνούλες,
βαθιές λιμνούλες είναι οι πηγές των πλαγιών.
 Μια πηγή φυλών είναι η μεγάλη συνέλευσις,
η συνέλευσις των βασιλιάδων της Τάρας.
Η Τάρα είναι η ακρόπολις των φυλών,
των φυλών των απογόνων του Μίλητου,
του Μίλητου με τα πολλά καράβια και τις λέμβους.
Μια μεγαλειώδης λέμβος είναι η Ιρλανδία,
η μεγαλειώδης Ιρλανδία, η πολυτραγουδισμένη.
Να μια επίκλησις μεγάλης τέχνης
Επικαλούμαι την γη της Ιρλανδίας».
  Υπάρχει ακόμη πλήθος Ιρλανδικών μύθων που αναφέρονται στα ελληνικά φύλα που την αποίκισαν.
  Ακόμη και σήμερα οι Ιρλανδοί υπερηφανεύονται για την Ελληνική τους καταγωγή, όπου το κυρίαρχο πολεμικό τραγούδι του Ιρλανδικού Επαναστατικού Στρατού [Ι.Ρ.Α], έχει τον τίτλο «Ένα έθνος ενωμένο, ακόμη μια φορά», ανάμεσα στους στίχους του, υμνεί τους 300 του Λεωνίδα που εθυσιάσθηκαν για την Ελευθερία και καλεί τους Ιρλανδούς να θυμηθούν τους προγόνους τους και να τους μιμηθούν.
  Σήμερα επίσης υπάρχει στην Ιρλανδία πόλη με το όνομα Salonica, δηλαδή Θεσσαλονίκη, στην πλατεία της οποίας υπάρχει και άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
  Δεύτερον στην Βρεττανία, οι μύθοι και οι παραδόσεις είναι και εδώ πάρα πολλές.
  Ο Αινείας μετά την άλωση της Τροίας, διέφυγε στην Ιταλία. Ο εγγονός του ο Βρούτος, σε ηλικία 15 ετών, αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει την χώρα στην οποία είχε γεννηθεί, και ηγούμενος με 3.000 νεαρούς Τρώες, ξεκίνησε να βρεί την τύχη του. Στην εκστρατεία του αυτή τον ακολούθησαν και οι Έλληνες της κρητικής αποικίας της Καλαβρίας [περιοχή της νοτίου Ιταλίας], με ηγέτη τον Τεύκρο.
  Μετά από πολλές περιπέτειες αποφάσισε να αποικήσει την μεγάλη Λευκή νήσο της Βορείου θαλάσσης, όπως ονομάζετο τότε η Βρεττανία.
  Έφθασαν εκεί αφού εξερχόμενοι από τις Ηράκλειες στήλες ταξίδεψαν δυτικά, συναντώντες 4 τρωϊκές αποικίες τις οποίες κυβερνούσε ο Τράνιος.    
  Έφθασαν στην Λευκή Νήσο, όπου και την ονόμασαν Βρουτανία, από το όνομα του Βρούτου, όπου ίδρυσαν μια πόλη και την ονόμασαν Νέα Τροία, η οποία είναι το σημερινό Λονδίνο.
  Συμφώνως με όσα αναφέρει ο Όμηρος στην «Ιλιάδα», οι Τρώες μαζί με τους Κρήτες θεωρούνται οι αποικιστές της Βρεττανίας [παραφθορά του Βρουτανία ;], αλλά και οι ιδρυτές του πρώτου πολιτισμού στην Λευκή Νήσο.

 
   [Μυθιστορία, κεφάλαιο 5ο – Οι Κέλτες έχουν ελληνική καταγωγή, σελίδες 51-58, Στέφανος Μυτιλιανίος, εκδόσεις Νέα Θέσις 2000]

ΠΗΓΗ = Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως  Ομήρου Ερμείδη με τον τίτλο «Έλληνες ή Ελληνίζοντες χριστιανοί»
 

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

  ΙΝΔΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ - Ο ΠΕΛΑΣΓΙΚΟΣ ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ (ΜΕΡΟΣ 2ον)...



 

 
ΝΑΥΣΙΝΟΟΣ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ (Β ΜΕΡΟΣ) ΙΝΚΑ & ΜΑΓΙΑ ΔΩΡΙΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ HD  
 
 ΟΙ ΙΝΚΑ & ΟΙ ΜΑΓΙΑ - ΔΩΡΙΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΗΠΕΙΡΟ - ΕΡΕΥΝΑ ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΜΠΕΖΟΥΓΛΩΦ - ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ: ΔΡ ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΩΡΙΚΟΣ & ΔΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗΣ - ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΑΚΗΣ ΤΑΦ
ΟΙ ΙΝΚΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Η ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΛΧΙΔΑ
ΟΙ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ ΣΤΗΝ ΝΟΤΙΟ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΙΝΚΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1800ΠΧΧ
ΟΙ ΔΥΝΑΣΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΙΝΚΑ
ΜΑΓΙΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
ΓΛΩΣΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑ
ΔΩΡΙΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΟΙ ΔΩΡΙΕΙΣ & ΤΟ ΙΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΠΟΛ ΒΟΥ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑ
 

Οι ινδιάνοι και οι αρχαίοι Έλληνες:
Στην γλώσσα των ινδιάνων Θεός λέγετε Τεό!!!! Τεοκάλλι που σημαίνει << το σπίτι του Θεού >> είναι το αρχαίο ελληνικό << Θεού καλιάς >> που σημαίνει << ο βωμός του Θεού >>. Η φράση των Μάγιας << Κόνεξ ‘Ομον Πάνεξ >>, είναι η ίδια με τη φράση << Κόνξ Ομ Πανξ >>, που έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες στα Ελευσίνια Μυστήρια, των οποίων το μυστηριακό τελετουργικό προέρχεται από την Κρήτη!!!! Την ίδια ελληνική φράση χρησιμοποιούν οι Βραχμάνοι στις θρησκευ...τικές τελετές τους, με την μορφή << Κάνσα Ομ Πάνσα >>!!!!
Η γραφή των Μάγια είναι στην κυριολεξία η αρχαία Κρητική γραφή, Γραμμική Α, που έφθασε εκεί από την μεγαλόνησό μας, Η παρουσία του Ελληνισμού ήταν και είναι ορατή στους Μάγια!!!! Η ζωγραφική, η γλυπτική, η υφαντουργία, όλα Ελληνικά και συγκεκριμένα μινωικά και Μυκηναϊκά!!!!
Οι μινωίτες κυβέρνησαν τους Μάγια. Οι Ισπανοί κατακτηταί διηγήθηκαν, ότι η μεγάλη αυτοκρατορική οικογένεια του Περού, η οποία είχε όλα τα υψηλά αξιώματα, ομιλούσε μια ιδιαίτερη γλώσσα, ακατανόητη τόσο από το λαό, όσο και από διερμηνείς!!!! Αυτή η γλώσσα ήταν η αρχαία κρητική!!!! Δηλαδή η αρχαία Ελληνική γλώσσα!!!! Οι Μάγιας αναφέρουν ότι το αρχαίο όνομα των <<< θεών >>> τους ήταν ΤΕΛΛΗΝΕΣ, δηλ. Έλληνες!!!! Το ημερολόγιο των Μάγιας μιλά για τεράστιους και επαναληπτικούς κύκλους στο χρόνο!!!! Αυτό οι σημερινοί επιστήμονες λένε ότι δεν πρέπει ποτέ να αλλαχτεί, επειδή είναι πολύ πιο ακριβές από το δύσχρηστο Δυτικό αντίστοιχο ημερολόγιο, που το έχουν αλλάξει πολλές φορές και δεν είναι ακόμη πολύ ακριβές!!!! και συγκεκριμένα από το αστρικό σμήνος των Πλειάδων!!!! Οι Μάγιας ισχυρίζονται ότι ήρθαν εδώ πριν 400.000.000 έτη!!!! Στο Εθνικό Μουσείο του Μεξικού, υπάρχει μια αρχαία απεικόνιση της Γης, στην οποία παρουσιάζονται μορφολογικοί χάρτες των Πολικών Περιοχών του πλανήτη μας, όπως αυτές φαίνονται δίχως τη σημερινή κάλυψη από πάγο!!!! Κάτω : Το δελφικό έψιλον στο λόφο της Γορίτσας στο Βόλο και παρακάτω Το Δελφικό έψιλον στο Μεξικό!!!!! Έτσι για να τα δείχνουμε όπως είναι και όπως πρέπει…..!!!!



 
ΠΗΓΗ : (1)ΝΑΥΣΙΝΟΟΣ - ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΜΠΕΖΟΥΓΛΩΦ (ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ - ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ΤΩΝ ΣΤ.ΔΩΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΩΝ.ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ)
(2) ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΔΑΡΙΒΑΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗ
 
 

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

 ΑΣ ΒΑΖΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΑΣ...

 
 


Ἀπὸ τὸ 1980 εἶναι ὑποχρεωτικὴ ἡ ἀναγραφὴ τῶν ἐπιγραφῶν τῶν καταστημάτων καὶ ἐπιχειρήσεων στὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα.
Ἡ Ἑλληνικὴ εἶναι ἡ μητέρα τῆς λατινικῆς καὶ ὅλων τῶν λατινογεννῶν γλωσσῶν (Ἀγγλικῆς, Γαλλικῆς, Ἰταλικῆς, Πορτογαλικῆς, Γερμανικῆς, κ.ἄ.). Ὁμιλεῖται αὐτούσια καὶ ζωντανὴ ἐπὶ πολλὲς χιλιάδες χρόνια. Εἶναι ἡ γλῶσσα τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ, τῶν τεχνῶν, τῆς φιλοσοφίας, ὅλων τῶν ἐπιστημῶν. Ἔχει ὑμνηθεῖ ἀπὸ τοὺς μεγίστους ἐπιστήμονες, φιλοσόφο...υς καὶ λογίους παγκοσμίως. Σήμερα οἱ μέγιστοι τῶν ἀνθρώπων τοῦ πνεύματος τὴν σπουδάζουν, καὶ διδάσκεται σὲ ἑκατοντάδες πανεπιστήμια ἀνὰ τὸν κόσμον.
Ὅμως κακοποιεῖται βάναυσα στὴν κοιτίδα της, τὴν ἴδια μας τὴν χώρα. Τὸ κράτος μὲ τὶς ἀλληλοδιάδοχες ἐκπαιδευτικές του μεταρρυθμίσεις, καὶ τὶς ἀντεπιστημονικές του ἐπεμβάσεις τὴν διώκει οὐσιαστικῶς, καὶ ἡ σύγχρονος γενεά μας περιῆλθε στὸ σημεῖο νὰ ἔχει ἀνάγκη μεταφράσεων γιὰ χθεσινὰ κείμενα, τοῦ Ροΐδη, τοῦ Παπαδιαμάντη ἢ τοῦ Παπαρηγόπουλου, ἐνῶ μέχρι πρὸ ὀλίγων δεκαετιῶν, κείμενα δύο καὶ τριῶν χιλιάδων ἐτῶν (ἀρχαῖοι κλασσικοί, Ὅμηρος) ἦσαν κατανοητὰ στὸν μέσον μορφώσεως Ἕλληνα.
Ἀλλὰ καὶ ἡ γενικὴ ἀδιαφορία τῶν Ἑλλήνων συνεπικουρεῖ εἰς τὴν κακοποίηση τῆς γλώσσας μας, συμβάλλουσα μὲ τὸν τρόπον αὐτὸ στὴν γενικὴ πολιτισμική μας παρακμή. Ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ 1980 ἔχει θεσμοθετηθεῖ νομοθεσία ἐπιβάλλουσα τὴν ὑποχρεωτικὴ ἀναγραφὴ τῶν ἐπιγραφῶν τῶν καταστημάτων καὶ ἐπιχειρήσεων στὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα, ἐπιτρεπομένης καὶ τῆς ἀπόδοσής της σὲ ξένη γλῶσσα, μὲ μικροτέρου μεγέθους χαρακτῆρες. Προβλέπεται ἀφαίρεσις τῶν ἀμιγῶς ξενογλώσσων ἐπιγραφῶν, ἐπιβολὴ προστίμων ἀπὸ τοὺς ὀργανισμοὺς τοπικῆς αὐτοδιοικήσεως, ἀκόμα καὶ ποινικὲς εὐθύνες τῶν δραστῶν! Ὅμως καὶ ἐδῶ παραμένει διαχρονικῶς ἐπίκαιρον τὸ Ροΐδειον: «Εἰς τὴν Ἑλλάδαν ἑνὸς μόνον νόμου ἔχομεν χρείαν: τοῦ περὶ ἐφαρμογῆς τῆς κειμένης νομοθεσίας».
Ὁ Ὀργανισμός μας πιστεύει εἰς τὸν πατριωτισμόν μας, καὶ τὴν ἀποτελεσματικότητα τοῦ ἑλληνικοῦ φιλότιμου. Ἂς ἀνακτήσομεν τὴν ἀτομικὴ καὶ συλλογική μας ἀξιοπρέπεια, σ’ αὐτὸν τὸν μικρὸν ἀλλὰ σημαντικόν μας τομέα. Γιὰ νὰ καταστοῦμε διεθνεῖς, θὰ πρέπει νὰ γίνωμεν γνησίως ἐθνικοί, καὶ σ’ αὐτὸν τὸν τομέα.
 
ΠΗΓΗ : ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ - τοῦ Β. Καρβουνιάρη*
Ὁ Βασίλειος Καρβουνιάρης εἶναι Δικηγόρος καὶ Μέλος τοῦ ΟΔΕΓ.
 

 

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

 ΙΝΔΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ - Ο ΠΕΛΑΣΓΙΚΟΣ ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ...


 
 

 
ΝΑΥΣΙΝΟΟΣ - ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ (ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ)
Ο ΠΕΛΑΣΓΙΚΟΣ ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΥΚΛΟΣ Β' ΕΚΠΟΜΠΗ Θ' Ο ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΜΠΕΖΟΥΓΛΩΦ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΡ ΣΤΑΥΡΟ ΔΩΡΙΚΟ & ΔΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΑΚΗΣ ΤΑΦ ΠΑΡΑΓΩΓΗ STUDIO ΝΑΥΣΙΝΟΟΣ 2015
 


ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΔΡ ΣΤΑΥΡΟΥ ΔΩΡΙΚΟΥ & ΔΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ "ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ" - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΔΜΟΣ


ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:
 
 Στο βιβλίο αυτό γίνεται λεπτομερής γλωσσολογική ανάλυση του εξετασθέντος δείγματος της γλώσσας των Χόπι, αποδεικνύοντας τις βαθιές ελληνικές ρίζες της, αποκαλύπτοντας ισχυρά αρχαιοελληνικά διαλεκτικά στοιχεία που την αναδεικνύουν ως μείγμα των διαλέκτων αυτών και ως μεικτή πελασγογενή διάλεκτο.
 Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει επαφές με το γεωγραφικό χώρο της Αμερικής περισσοτέρων αρχαιοελληνικών φυλών μεταξύ των οποίων ήσαν και οι Δωριείς.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙΤΕ , ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ , ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΓΝΩΣΗ , ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΚΟΛΥΒΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ.


 

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

 ΓΙΑΤΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΡΕΜΑΣΑΝ ΤΗΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΑΕΤΟ;;


 

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ...

Στη Βίβλο ο αετός εκφράζει τη θεϊκή δύναμη, την εξουσία και την προστασία, που παρέχει ο Θεός στον αγαπημένο του εβραϊκό λαό:

 «Διεμέριζεν ο Ύψιστος έθνη, ως διέσπειρεν υιούς Αδάμ, έστησεν όρια εθνών κατά αριθμόν αγγέλων Θεού, και εγεννήθη μερίς Κυρίου, λαός αυτού Ιακώβ, σχοίνισμα κληρονομίας αυτού Ισραήλ. Αυτάρκησεν αυτόν εν γη ερήμω, εν δίψει καύματος, εν γη ανύδρω· εκύκλωσεν αυτόν και επαίδευσεν αυτόν και διεφύλαξεν αυτόν ως κόρην οφθαλμού, ως αετός σκεπάσαι νοσσιάν αυτού και επί τοις νεοσσοίς αυτού επεπόθησε, διείς τας πτέρυγας αυτού εδέξατο αυτούς και ανέλαβεν αυτούς επί των μεταφρένων αυτού». («Δευτερονόμιον», λβ΄ 8-11.)


Ο αετός παρουσιάζει κοινά στοιχεία με το λιοντάρι· όπως το λιοντάρι θεωρείται ο βασιλιάς των ζώων, έτσι και ο αετός στην παραδοσιακή εβραϊκή τέχνη παρουσιάζεται ως ο βασιλιάς των πουλιών. Μυστικιστικά σύμβολα ζωικών αναπαραστάσεων, κυρίως του αετού, υπάρχουν σε ιερά εβραϊκά σκεύη, σε καλύμματα βιβλίων της Τορά, σε επτάφωτες κι εννεάφωτες λυχνίες (μενορά και χανουκιγιά) και σε διακοσμήσεις συναγωγών (στην πινακίδα που εμφανίζεται στην εικόνα, αναγράφεται στα εβραϊκά η λέξη «Γιαχβέ»). Εκτός όμως από τον απλό αετό, σε παλαιές ανά τον κόσμο εβραϊκές συναγωγές και εβραϊκά μουσεία έχουν βρεθεί και δικέφαλοι αετοί, όπως ο εικονιζόμενος από τη συναγωγή του Χόντοροβ, που ανακαινίστηκε πρόσφατα με την αρωγή του Εβραϊκού Μουσείου Διασποράς του Τελ Αβίβ.

Δικέφαλος αετός: καμμία σχέση με την ελληνική παράδοση
 Ελληνορθόδοξοι απολογητές, στην προσπάθειά τους να «αποδείξουν» την δήθεν συνέχεια κι ομαλή μετάβασή μας στο Χριστιανισμό, υποστηρίζουν, ότι ο δικέφαλος αετός αποτελεί αρχαίο ελληνικό σύμβολο κι απεικονίζει τους δύο αετούς του Διός, οι οποίοι σύμφωνα με τη μυθολογία πέταξαν ο ένας προς Ανατολάς κι ο άλλος προς Δυσμάς και συναντήθηκαν επάνω από τους Δελφούς. Σε αυτή την περίπτωση όμως έχουμε δύο αετούς κι όχι έναν δικέφαλο· εξ άλλου ουδεμία αρχαία ελληνική παράσταση έχει ανευρεθεί, που να απεικονίζει δικέφαλο αετό. Ο δικέφαλος αετός αποτελεί ένα καθαρά ανατολικό σύμβολο, το οποίο υιοθετήθηκε από τους Εβραίους κι αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι της παράδοσής τους.

Η υιοθέτηση του δικεφάλου αετού στο Βυζάντιο
Εξώφυλλο περιοδικού «Ορθόδοξα Αστυνομικά Μηνύματα»Ο δικέφαλος αετός σε κίτρινο «φόντο» καθιερώθηκε στην βυζαντινή σημαία από τον –μη Έλληνα– αυτοκράτορα Ισαάκ Κομνηνό (1.057-1.059), ο οποίος ήθελε να κυβερνήσει «υπό την ηθική του προστασία». Το ίδιο ακριβώς έμβλημα χρησιμοποίησε και το Πατριαρχείο (προσθέτοντάς του μία ποιμαντορική ράβδο στο αριστερό πόδι κι ένα αυτοκρατορικό σκήπτρο στο δεξί) κι ο –επίσης μη Έλλην– Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρις (1.204-1.222) στο Δεσποτάτο της Νικαίας. Αργότερα προστέθηκε μία ρομφαία στο δεξί πόδι και μία υδρόγειος με σταυρό στο αριστερό, ενώ παράλληλα μεγάλωσαν οι πτέρυγες, άνοιξαν τα ράμφη, με τη γλώσσα να κρέμεται, σημάδι απειλητικότητας. Η σημαία αυτή διατηρήθηκε μέχρι το 1261, οπότε προστέθηκε και μία κορώνα επάνω από τα δύο κεφάλια.
Οι Εβραίοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το δικέφαλο αετό ως συνέχεια της παράδοσής τους (ο οποίος ως σύμβολο προϋπήρχε και μάλλον τον παρέλαβαν απ' τους Χετταίους), αλλά και προκειμένου να δείξουν τη στενή σχέση των δύο θρησκειών, Ιουδαϊσμού και Χριστιανισμού. Το σχετικά πρόσφατα ιδρυθέν Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδος στην Αθήνα έχει ως έμβλημα το δικέφαλο αετό.
 Η Εκκλησία, πιστή επίσης στην Εβραϊκή της παράδοση, χρησιμοποιεί το ίδιο έμβλημα κι έχει γεμίσει τους χριστιανικούς ναούς κι όλα τα ναΐδρια της Ελλάδας με κίτρινες σημαίες με δικέφαλους αετούς. Η Αθωνική Πολιτεία χρησιμοποιεί επίσης το δικέφαλο αετό ως έμβλημα αλλά και διάφοροι φορείς του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους, όπως το Γενικό Επιτελείο Στρατού, σωματεία, ενώσεις, αθλητικοί σύλλογοι (Α.Ε.Κ. = Αθλητική Ένωση Κωνσταντινούπολης, Π.Α.Ο.Κ. = Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπολιτών κ.ά.) κ.λπ., οι οποίοι θεωρούν, ότι ο δικέφαλος αετός αποτελεί κομμάτι της Ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
Οι βυζαντινιστές συνεχίζουν τις προσπάθειές τους για τον περαιτέρω αποπροσανατολισμό των Ελλήνων κι έτσι δεν δίστασαν να τοποθετήσουν το αλλότριο αυτό σύμβολο ακόμη κι επάνω από τον Παρθενώνα στο εξώφυλλο του περιοδικού «Ορθόδοξα Αστυνομικά Μηνύματα», το οποίο επισήμως διανέμεται σε όλους τους αστυνομικούς.

ΠΗΓΗ: freeinquiry.gr

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ , ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ , ΟΠΩΣ ΤΑ ΔΕΛΦΙΚΑ ΕΨΙΛΟΝ.

 

  Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΤΟΥ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ...

 
 
 
 
40 χρονια εκανα να ξεπατωσω την θρησκεια που με επεβαλαν με το ζορι απο μικρος(ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ) .Ο φοβος ηταν σε καθε βημα μου .Οταν γραφω οτι ο χριστιανισμος ειναι ενα μικρο κομματι της διδασκαλιας του Ερμη του Τρισμεγιστου ,οι φανατικοι χριστιανοι αντι να απαντησουν μονο βριζουν .Διαβαστε το παραπανω .
Αριστερα ειναι του Ερμη και δεξια η αντιγραφη των χριστιανων .Υποψιν ο Ερμης ηταν πριν 40.000 χρονια περιπου στην γη .Ο Αδαμ των χριστιανων καπου 5.500 χρονια .

 
ΠΗΓΗ: ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΔΑΡΙΒΑΣ - ΚΑΤΕΡΙΝΗ
 

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

  ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΣ - ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ ΤΡΑΝΣΦΟΡΜΕΡ...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΕ ΠΟΣΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΚΟΨΕΙ , ΚΑΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ...

 

Ιερά Λείψανα:

- Το μεγαλύτερο μέρος της Κάρας του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων.
- Τμήματα της Κάρας του Αγίου βρίσκονται στον ομώνυμο Ιερό Ναό Θεσπιών Βοιωτίας, στη Μονή Κλειστών Αττικής και στον Ιερό Ναό Φανερωμένης Ν. Ηρακλείτσας Καβάλας....
- Η σιαγόνα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.
- Η αριστερά αδιάφθορη και μια πλευρά «μετά δέρματος» του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.
- Δέρμα και απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στο Παρεκκλησίο της Οσίας Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.
- Η δεξιά παλάμη του Αγίου βρίσκεται αδιάφθορη «εἰς σχῆμα εὐλογίας» στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
- Ένας δάκτυλος του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Τσιολάνου Μπουζέου Ρουμανίας.
- Μέρος ποδός του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Παναγίας Πορταΐτισσας Κορνοφωλιάς Έβρου.
- Μεγάλο τμήμα του χειρός του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού Κορινθίας.
- Έξι τμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στην Ιερά Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
- Ένας δάκτυλος και 9 τμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
- Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Δαδίου Φθιώτιδος, Λειμώνος Λέσβου, Παναγίας Γουμενίσσης Κιλκίς, Αρχαγγέλου Αριδαίας, Οσίου Διονυσίου Λιτοχώρου, Ζάβορδας Γρεβενών, Αγίων Αναργύρων Καστοριάς, Ροβελίστας Άρτης, Σταγιάδων Καλαμπάκας, Παν. Σπηλιάς Καρδίτσης, Αμπελακιώτισσας και Βαρνάκοβας Ναυπακτίας, Σαγματά Βοιωτίας, Πεντέλης Αττικής, Βουλκάνου Μεσσηνίας, Γηροκομείου Πατρών, Οσίου Θεοδοσίου Άργους, Αγίου Νικολάου Καλτεζών Αρκαδίας και Σεπετού Ηλείας και στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.


ΠΗΓΗ: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ
 

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

 ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ , ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟΥΣ , ΚΑΙ Η ΔΙΑΜΑΧΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΩΝ...ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΘΥΜΑ ΤΟΥΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ...

 
 
 
 
Και η κόντρα καλά κρατά.
Μέρος πρώτο.


Μέχρι να δούμε τι θα καταφέρει τελικά η νέα κυβέρνηση, ώστε να έχουμε το δικαίωμα να την κρίνουμε για το έργο της, ας κάνο...υμε ένα ταξίδι στην ιστορία, το οποίο όμως δεν είναι άσχετο με όσα συμβαίνουν σήμερα.
Ίσως ανακαλύψουμε τελικά , ότι αυτή η κόντρα κρατά αιώνες και οι δυο αντίπαλες ομάδες δεν λογαριάζουν τίποτα μπροστά στον σκοπό τους η μια να επιβληθεί της άλλης, αν όχι να καταστρέψει η μια την άλλη.
Στην ιστορία υπάρχουν αδιάψευστα στοιχεία όπου εάν τα τοποθετήσεις με μια λογική σειρά, σου αποκαλύπτουν έναν υπόγειο πόλεμο που ξεκινά από το 395 μ.χ και φτάνει έως και σήμερα. Μια διαμάχη επί 1620 χρόνια, εις βάρος της Ευρώπης.

Το πρώτο βήμα αυτής τη κόντρας το έκανε ο Κωνσταντίνος Α’ μεταφέροντας από την Ρώμη το κέντρο εξουσίας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη.
Αυτή η κίνηση του Κωνσταντίνου Α’ μας προδίδει πιθανότατα την αποφυγή ταλαιπωρίας των Ρωμαίων κι εύκολη πρόσβασή τους στην βόρεια Αφρική, όπου και ήταν η Αλεξάνδρεια.Μια άλλη εκδοχή ίσως είναι η επιδίωξη πιο κοντινής κι άμεσης επαφής με την τοποθεσία που ζούσαν οι Εβραίοι, οι οποίοι ήταν οι εντολείς για την προώθηση της αρχικής μορφής του Χριστιανισμού στην Ευρώπη, ως όπλο για καταστροφή της Ρωμαϊκής στρατιωτικής δύναμης , όπως και συνέβη.
Αδιάψευστη είναι η επαφή των Απόστολων με τις Ιουδαϊκές συναγωγές στην Ευρώπη για κατήχηση αλλά και προστασία όταν διέκριναν κίνδυνο από τις καταδιώξεις των Ρωμαίων εναντίον τους.
Δεν θα τοποθετήσω θρησκευτικά το θέμα, παρά μόνο στρατιωτικά, καθώς οποιαδήποτε ταύτιση του στρατιωτικού με τον θρησκευτικό τομέα , προσβάλει τον λόγο ύπαρξης κάθε θρησκείας και ειδικά της Χριστιανικής, όπου είχε ως αρχή την βασιλεία του ουρανού κι όχι της γης.
Ωστόσο η εξουσία πάντα ήταν ένας τεράστιος πειρασμός για κάθε θνητό όπου δεν τον απέφυγαν, ακόμα και οι έχοντες τον λόγο του θεού στα χέρια τους.
Το γεγονός όμως ότι τελικά πέρασε - αυτή η παντοδύναμη για την εποχή εκείνη στρατιωτική μηχανή - στα χέρια μιας Θρησκείας, αποδεικνύει το αληθές των όσων γράφω.
Το επόμενο γεγονός πως δεν λειτούργησε ωφέλημα κι ανασταλτικά η μεταφορά αυτής της στρατιωτικής δύναμης στα χέρια πλέον των Χριστιανών, αλλά συνέχισε απτόητα την λειτουργία της ως κατακτητική μηχανή, επαληθεύει ως δεύτερο στοιχείο τον ισχυρισμό μου.
Για να δούμε λίγο την σχέση της Ελλάδας και των Ελλήνων με αυτά που θα αναφερθούν, καθώς οι ισχυρισμοί πως το Βυζάντιο ήταν Ελληνικό, δεν έχουν σταματήσει.
Τα δυο ισχυρά όπλα των Ελλήνων που στο παρελθόν είχαν αποδειχθεί ακατανίκητα από κάθε εχθρό (στρατός και φιλοσοφία) και κρατούσαν το Ελληνικό Έθνος όρθιο, είχαν σταματήσει να υπάρχουν από το 200 π.χ.
Ήδη η αποστρατικοποιημένη Ελλάδα από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, προσέφερε πλέον αυτό που μόνο οι Έλληνες είχαν την ικανότητα να χειρίζονται όσο και να το διδάσκουν. Την φιλοσοφία.
Δεν καταγράφει η ιστορία πότε έπαψε να υφίσταται στην Ελληνική γη κι αυτή η μοναδική Ελληνική ικανότητα, καθώς η καταγραφή των γεγονότων από το Γρηγοριανό ημερολόγιο, δεν διευκολύνει με ακρίβεια την γνώση αυτού του γεγονότος.
Γνωρίζουμε όμως (στο περίπου πάντα)από πότε καταγράφηκε η φιλοσοφική έξαρση στην Αλεξάνδρεια από τους εκεί μεταγενέστερους φιλόσοφους, οι οποίοι ισχυρίστηκαν πως είναι οι συνεχιστές της Ελληνικής φιλοσοφίας, αλλά και πολλοί από αυτούς αναφέρονται ως Έλληνες, αδιευκρίνιστα όμως .
Το αναφέρω αυτό για να παρουσιάσω πως κάθε ταύτιση της Ελληνικής παρουσίας με ότι συνέβη μετά το 200 μ.χ στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ηπείρου, είναι ανυπόστατη.
Τα 400 χρόνια που μεσολαβούν από το 200π.χ έως το 200 μ.χ είναι ένα κεφάλαιο που παραμένει στα κενά της ιστορίας, επιτρέποντας στον καθένα να έχει τους δικούς του ισχυρισμού και κάποιους να επικαλούνται την παρουσία Ελλήνων, για λόγους που θα τους ευνοήσουν αργότερα.
Μετά τον στρατιωτικό αφοπλισμό των Ελλήνων συνέβη σταδιακά και ο φιλοσοφικός αφοπλισμός, καθώς και η εξαφάνιση κάθε πραγματικά Ελληνικού στοιχείου σχετικά με την ύπαρξη των Ελλήνων ως Έθνος, με μόνη μαρτυρία της Ελληνικής ύπαρξης, τα απομεινάρια των μνημείων, όπου κράτησαν όρθια οι δυνάστες των Ελλήνων όσα θεωρούσαν ακίνδυνα για τα μελλοντικά σχέδιά τους, ενώ ταυτόχρονα θα προσέθεταν αίγλη στην παρουσία τους.
Μετά και την κάθοδο του Γότθου Αλαρίχου στην Ελλάδα (πιθανότατα με εντολή σύμβουλου του Αρκάδιου) καταστρέφοντας ότι είχαν λάβει εντολή και καταδιώκοντας τους εναπομείναντες Έλληνες - με διάταγμα νωρίτερα του Θεοδόσιου - και μετά από την πιθανολογούμενη σφαγή στην Σκυθόπολη, δεν είχε μείνει πια τίποτα όρθιο κι άξιο να αντισταθεί ως Ελληνικό στοιχείο.
Έτσι παραμένει αναπόδεικτος ο κάθε ισχυρισμός για Ελληνική παρουσία στην εξέλιξη της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ή διαφορετικά Βυζάντιου.
Αυτό δεν σημαίνει όμως πως τακτοποίησαν το θέμα.
Η Ελληνική Φιλοσοφία ήταν ένα πνευματικό όπλο, που προσέθετε δύναμη κι αξία σε όποιον το είχε στην κατοχή του και το γνώριζαν πολύ καλά οι δυο αργότερα διεκδικητές.
Οι Εβραίοι γνώριζαν καλά την τέχνη να δημιουργούν θρησκείες, όσο το ίδιο καλά γνώριζαν πως εάν προσέθεταν την Ελληνική φιλοσοφία σ’ αυτές , θα κατακτούσαν και τον μισό πλανήτη αργότερα, πράγμα που είναι υπαρκτό ως αποτέλεσμα σήμερα.
Κατακτώντας κι αποκτώντας την Ελληνική φιλοσοφία λοιπόν, προσέθεσαν την θεολογία σε αυτή και κατόρθωσαν αυτό που από τότε έως και σήμερα υπάρχει κι έχει προωθηθεί ως επιστήμη.
Για να δούμε το μονοπάτι που ακολουθήθηκε, αλλά και τα αποτελέσματα που είχε αυτή τους η προσπάθεια.
Μεταφέροντας λοιπόν την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ο Κωνσταντίνος Α’ , παρέμειναν πίσω κάποιοι, που ποτέ δεν συγχώρεσαν την συμπεριφορά εκείνου και των επόμενων Αυτοκρατόρων την Νέας Ρώμης (αυτή είναι η πραγματική ονομασία της Κωνσταντινούπολης).
Μετά τον Κωνσταντίνο Α’ και έως την παρουσία του Θεοδόσιου Α’ , θα μεσολαβήσουν σφαγές για την θέση της Εξουσία και την ενδιάμεση παρουσία του Ιουλιανού (ο παραβάτης) ο οποίος ίσως έβλεπε αυτό που θα έρθει και προσπάθησε να το αποτρέψει με την στάση του ως Αυτοκράτορας.
Ανεπίσημα το σχίσμα των Εκκλησιών συνέβη μετά τον θάνατο του Θεοδόσιου Α’ και το επαληθεύει η συμπεριφορά του γιου του Αρκάδιου (Αυτοκράτορας της Ανατολής) με την καταδίωξη του αδελφού του Ονώριου (Αυτοκράτορας της Δύσης).
Ο Θεοδόσιος Α’ επιβλήθηκε σε όλη την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και προσπάθησε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα που είχαν δημιουργηθεί από τους προηγούμενους Αυτοκράτορες , οι οποίοι δεν ήταν και τόσο φανατικοί υπέρ του Χριστιανισμού.
Μια μεγάλη μερίδα εκχριστιανισμένων Ελλήνων επέστρεφε στην αρχαία Εθνική θρησκεία και για τον Θεοδόσιο Α’ θα ήταν καταστροφή εάν το επέτρεπε να εξελιχθεί.
Ένα του διάταγμα με την ονομασία «έδικτο κατά των αποστατών» θα επιβάλει με την βία στις 2 Μαΐου του 381 μ.χ την επιστροφή στον Χριστιανισμό και σταμάτημα κάθε τελετής των αλλόθρησκων ιερατείων.
Στις 21 Δεκεμβρίου του 382 μ.χ θα επιβάλει και την θανατική ποινή και δήμευση των όποιων περιουσιών, όσων επέμεναν κι αντιστέκονταν στο νέο καθεστώς.
Το 384 διέταξε την κατεδάφιση και σφράγισμα Αρχαίων Ιερών, ενώ στις 24 Φεβρουαρίου του 391 ανανέωσε την απόλυτη απαγόρευση σε όλη την Ρωμαϊκή επικράτεια ύπαρξης και ανέχειας οποιασδήποτε άλλης θρησκευτικής λατρείας και παρουσίας.
Το 392 ξεκινά και η ρήξη σχέσεων με τους Εβραίους, τοποθετώντας τους στο αντίπαλο στρατόπεδο των Χριστιανών.
Η μεταφορά αυτής της διαμάχης τους στην Αίγυπτο και Αλεξάνδρεια, θα δημιουργήσει τους πρώτους σημαντικούς αντίπαλους των Χριστιανών και θα το γευτούν καλά στην Ευρώπη μετά το 700 μ.χ, καθώς η νέα θρησκεία που θα παρουσιαστεί ως δια μαγείας, θα έχει την ίδια ρίζα με τον Χριστιανισμό, την παλαιά διαθήκη και το νέο όνομα αυτής θα είναι Ισλαμισμός .
Ένα ακόμα κατασκεύασμα των Εβραίων για να αμυνθούν των Χριστιανών που είχαν ανεξαρτητοποιηθεί από αυτούς .

Κανένας δεν έχει αναφέρει έως σήμερα το γεγονός για την παράκαμψη της Ανατολικής Ευρωπαϊκής πλευράς από τους Ισλαμιστές κατά την εξάπλωσή τους και την προσπάθεια προσέγγισης κυκλικά από τη Αφρική το Δυτικό μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας , με κατεύθυνση προς την Ρώμη.
Κανένας δεν θα σχολιάσει το γεγονός πως όλες οι Σταυροφορίες ξεκινούσαν από την Ευρώπη με κατεύθυνση την Ιερουσαλήμ η οποία σήμερα είναι και η πρωτεύουσα των Εβραίων με την τιμητική παγκόσμια διάκριση ως η διεθνή πόλη εκτός συνόρων.
Από το 392 μ.χ και μετά, θα διεξαχθεί μια διαμάχη μεταξύ Εβραίων και Χριστιανών, ξεκινώντας από την Αλεξάνδρεια, για να μεταφερθεί αργότερα μέσα σε πολλά στρατόπεδα εξουσίας.
Το παράξενο είναι η παρουσία των Εβραίων έκτοτε, πότε στο στρατόπεδο της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και πότε στο στρατόπεδο της Ανατολικής Αυτοκρατορίας, παίζοντας παράξενα παιχνίδια. Παράξενη και η ανέχεια της παρουσίας τους από του Χριστιανούς είτε ως Καθολικούς είτε ως Ορθόδοξους.
Για να δούμε λοιπόν την εξέλιξη αυτής της διαμάχης των δυο εξουσιών στη Ευρώπη και ο ρόλος των Εβραίων μέσα σε αυτές.
Συνεχίζεται…
Υ.Γ Η όποια αναφορά μου σχετικά με την Καθολική και Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει σκοπό να θίξει την θρησκευτική τους πλευρά, αλλά την στρατιωτική και πολιτική, καθώς αυτά τα δυο στρατόπεδα δεν παρέμειναν στο Θρησκευτικό τους καθήκον (όπως αρχικά υπόσχονταν) αλλά αναμείχθηκαν και πολλές φορές ταυτίστηκαν με την πολιτική και στρατιωτική εξουσία στην Ευρώπη, προδίδοντας τις δυο πλευρές που τελικά αντιπροσώπευαν.

ΠΗΓΗ : ΕΝ.Κ.Ε

Συντάκτης
Χαράλαμπος Μπάστας.