Η ΣΧΙΖΟΕΙΔΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ...

 

 

 

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ XRISTIANOS.GR  .Ο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΝΘΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ.  

Βοήθεια, Ιερείς του Υψίστου… Βοήθεια!…
Προ ετών, ένας νεαρός Ιερεύς μού διηγήθηκε τα εξής τρομερά:
«Η μητέρα μου, που δεν ήθελε ο γιος της να γίνει παπάς, στον τρίτο χρόνο από τη χειροτονία μου πέθανε. Στον θάνατό της, ως ιερεύς εγώ ο γιος της, δεν είχα δώσει μεγάλη σημασία(ΕΔΩ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΙ). Έκανα όσα είναι απαραίτητα και τίποτα περισσότερο απ’ αυτό (ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ) .

Ένα απογευματάκι, προς το σούρουπο, περνούσα έξω από το Κοιμητήριο. Σκέφθηκα λοιπόν: "Δεν πάω να της ανάψω το καντηλάκι;" (ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΕ ΣΚΟΠΟ , ΑΠΛΑ ΛΕΕΙ - ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΙΑΜΠΕΛΟ...)
Πράγματι το άναψα και κάθισα σε μια πέτρα. Δεν είχα μαζί μου όμως πετραχήλι κι έτσι δεν της διάβασα Τρισάγιο. (ΑΣΕ ΤΑ ΣΑΠΙΑ , ΣΙΓΟΥΡΑ ΒΑΡΙΟΣΟΥΝΑ)
Σαν να ζαλίστηκα όμως λίγο και ξαφνικά νόμισα ότι άρχισαν να ανοίγουν οι τάφοι (ΕΔΩ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ), να σηκώνονται τα νεκρά σώματα των ανθρώπων και να φωνάζουν!… 
- Βοήθεια! Βοήθεια, Ιερείς του Υψίστου, βοήθεια…, Ορθόδοξοι χριστιανοί, βοήθεια!… Λειτουργίες, προσευχές, Μνημόσυνα, Τρισάγια… Βοήθειααα, χριστιανοί!!!
Σε λίγο τρομαγμένος βλέπω και την μάνα μου: (ΑΥΤΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΑ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΕΡΙΝΥΕΣ - ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ)
- Βοήθεια, γυιέ μου, μου είπε, βοήθεια! Βοήθεια, τώρα που είσαι παπάς, βοήθεια για όλους, βοήθεια, βοήθεια!!!… και έπεσε επάνω μου σπαράζοντας από κραυγές απελπισίας ζητώντας βοήθεια για την ψυχή της.
Τότε συνήλθα τρομαγμένος… Είχε πλέον βραδιάσει… Έφυγα τρέχοντας… σχίσθηκαν και τα ράσα μου… (ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ... ΣΧΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΚΑΛΣΟΝ) και από την τρομάρα μου όλη τη νύχτα δεν κοιμήθηκα.
Την άλλη ήμερα το πρωί είπα στην πρεσβυτέρα μου: «Κοίταξε να δεις. Για τρία χρόνια θα λειτουργώ κάθε μέρα, ακόμα και τις Σαρακοστές, για τη μάνα μου (ΕΙΧΕ ΠΟΛΛΕΣ ΤΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΜΟΥΣΕ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΠΡΙΝ) , για όλους τους πεθαμένους, για όσους είναι γραμμένοι εκεί, στο Κοιμητήριο, και για όσα ονόματα κεκοιμημένων θα μου δίνουν (ΜΕ ΠΕΝΤΟΕΥΡΩ ΜΕΣΑ ΣΕ ΦΑΚΕΛΟ ΣΤΟ ΠΡΟΣΦΟΡΟ - ΑΤΙΜΟ ΧΡΗΜΑ ΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ) από δω και πέρα».
Έκανα χίλιες εκατό Λειτουργίες συνεχώς, χωρίς διακοπή! Χίλια εκατό Μνημόσυνα με κόλλυβα, με Τρισάγια, με ό,τι έπρεπε κάθε μέρα! (ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΙ ΑΙΣΧΗ ΘΑ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ , ΓΙΑ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΞΙΛΕΩΘΕΙ ΜΕ ΤΟΣΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ...)
Πολλές φορές τις νύχτες έβλεπα τις ψυχές να μου λένε «ευχαριστώ», άλλες γιατί ξεδίψασαν, άλλες γιατί δροσίστηκαν, άλλες γιατί χόρτασαν, άλλες γιατί ζεστάθηκαν μέσα στις παγωνιές!
«Ευχαριστώ, ζεστάθηκα, παπά μου», μου έλεγαν, «κρύωνα, ζεστάθηκα, σ’ ευχαριστώ». Άλλες με ευχαριστούσαν, γιατί είδαν λίγο φως και άλλες κρατούσαν ψωμάκια στα χέρια…» 

ΤΩΡΑ , ΜΕΤΑ ΤΟΣΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΙΔΙΑ , ΝΙΩΘΕΙ ΚΑΙ ΗΡΩΑΣ ΠΟΥ "ΕΣΩΣΕ" ΤΟΣΕΣ ΨΥΧΕΣ ΠΕΘΑΜΕΝΩΝ... ΤΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ