ΗΛΙΟΔΙΤΗ - Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΠΟΥ ΕΟΡΤΑΖΕΤΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 19/10/2014 ΜΗΝΟΣ ΠΥΑΝΕΨΙΩΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΛΑΒΡΥΣ !
Η Ηλιοδίτη είναι μια τελετή την οποία ακολουθούμε την πρώτη ημέρα της εβδομάδος - Κυριακή[1].
Με την τελετή αυτή αποδίδουμε την πρέπουσα τιμή στον ήλιο όχι μόνο στο φυσικό επίπεδο αλλά κυρίως στο νοητό και αποτελεί μια πολύ καλή πνευματική άσκηση την οποία καλό θα είναι να ακολουθούμε ανελλιπώς κάθε εβδομάδα.
Ο Ήλιος όπως και κάθε αστέρι του σύμπαντος, προσδίδει τάξη και αρμονία σε αυτό, γι' αυτό και αναφέρεται ως βασιλιάς του ορατού-αισθητού κόσμου. Έχει την δύναμη να καθαίρει, να ανυψώνει τον νου και να παρέχει ζωή, ανάπτυξη και υγεία. Προσφέρει απλόχερα το φως του χαρίζοντας τις προϋποθέσεις για την ύπαρξη σε όλα τα όντα του κόσμου μας. Είναι λοιπόν ένας πρώτης τάξεως οδηγός για οποιοδήποτε πνευματικό μονοπάτι.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΤΥΠΙΚΟ ΤΗΣ ΤΕΛΕΤΗΣ :
ΑΝΟΙΓΜΑ
Κλύτε ώ Μάκαρες Θεοί, θνητών έξοχοι φίλοι
κραταιόν του Κόσμου στήριγμα,
κλύτε Αθάνατοι Θεοί και χάριν σπονδών
δότε βροτοίς, πάσης παιδείης Αρετήν
μεγίστην ευτυχίαν και περιπόθητον ευδαιμονίαν.
Γίνεται σπονδή οίνου.
ΕΥΧΗ ΠΛΗΘΩΝΟΣ[2]
Ας μην παύσω ώ Μάκαρες Θεοί, να σας χρωστώ ευγνωμοσύνη,
για όλα τ' αγαθά που από εσάς λαμβάνω και έχω λάβει
με χορηγό τον Ύπατο Δία.
Ας μην παραμελήσω, αναλόγως της δύναμης μου
το καλό του γένους μου.
Το να υπηρετώ πρόθυμα το κοινό καλό, αυτό ας θεωρώ
και δικό μου μεγάλο όφελος.
Ας μην γίνομαι αίτιο κανενός κακού,
από αυτά που τυχαίνουν στους ανθρώπους,
αλλά καλού, όσον δύναμαι, ώστε να γίνομαι κι εγώ ευτυχής, ομοιάζοντας σ' εσάς.
Γίνεται σπονδή οίνου.
ΥΜΝΟΣ ΑΘΗΝΑΣ[3]
Προσφορές: Κλαδί ελιάς, σπένδουμε λάδι, οίνο - θυμίαμα λιβανιού και μύρου.
Μεγίστη Θεά Παλλάδα, χρυσοστέφανη Αθηνά
του Κόσμου Θεά μεγάλη,
πάνοπλη ξεπήδησες απ' του Πατρός μας το σεπτό κεφάλι.
Θεά παρθένα που διεγείρεις μέσα μας τον άφθαρτο
και φωτεινό νού.
Ασπιδοφόρα Άχραντη, που πρυτανεύεις του Σύμπαντα Κόσμου.
Αδάμαστη Μήτιδα, που ενώνεις τις αντιθέσεις,
Κόρη τριτογένια, άνθος λαμπρό στην όψη.
Συ, ο νους του Πατρός, γέμισες με νόμους του Σύμπαντος
το Κάλλος.
Συ, αυτά που υπάρχουν, αυτά που θα γίνουν κι αυτά
που έχουν γίνει.
Ένδοξη Θεά, Γλαυκομμάτα Κόρη, δωσ' μου δύναμη κι έρωτα
ικανό να με ανεβάσει από τους κόλπους της Γαίας,
στον ολόφωτο Όλυμπο.
Είθε Θεά να μας προσφέρεις την άχραντη Σοφία
και την νοερά σου δύναμη,
Χαρίζοντάς μας τα Ολύμπια αγαθά που ανυψώνουν τις ψυχές,
εξορίζοντας τα γιγάντια φάσματα του Κόσμου.
Γίνεται σπονδή ελαίου και οίνου.
ΥΜΝΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ[4]
Προσφορές: Κόκκινα τριαντάφυλλα, δάφνη, σπένδουμε ερυθρό οίνο - θυμίαμα λιβάνι και μάννα. Συνοδεύουμε με μουσική.
Μνήσομαι ουδέ λαθώμαι Απόλλωνος Εκάτοιο.
Από χρόνια πρότερα, όσιο είναι έθιμο εσέ να επικαλούμε.
Ελθέ Μάκαρ παιάν, Φοίβε Αγλαότιμε, Ιήιε Ολβιοδώτα
Σπέρμειε, Πύθιε, Δελφικέ Μάντη, Φωσφόρε Δαίμων.
Συ που βλέπεις τον απέραντον αιθέραν
και την ευτυχισμένη γη από ψηλά,
που έχεις για μάτια σου τα άστρα,
που διαλύεις τα σκοτάδια.
Με τον δάφνινό σου κλάδο, σείεις τον ουρανόν.
Απόλλωνα που δεν εμφανίζεσαι στον καθένα,
αλλά εις όποιον είναι αγαθός.
Μέγας όποιος σ' αντίκρυσε, μικρός όποιος δεν σ΄είδε.
Θα δούμε 'σένα, ώ Εκατηβόλε και ποτέ εις το μέλλον
δεν θα είμεθα μικροί.
Η κόμη σου στάζει εις το έδαφος αρωματώδη έλαια
που θεραπεύουν.
Ιή Παιήον, Ιή Παιήον, Ιή Παιήον.
Κατά την τελευταία επωδό σπένδουμε οίνο.
ΥΜΝΟΣ ΗΛΙΟΥ
Προσφορές: κόκκινα τριαντάφυλλα, σπένδουμε μέλι - θυμίαμα τριαντάφυλλο και λιβανομάνναν - η πρώτη μερίδα από το μεσημεριανό φαγητό.
Κλύθι πυρός νοερού βασιλεύ, ώ Χρυσήνιε Τιτάν
Κλύθι φάους ταμία, που κρατάς το κλειδί της πηγής,
που διαφυλάτεις την ζωή,
που κυβερνάς τους υλικούς κόσμους από ψηλά.
Με πλήρη και απόλυτον αρμονίαν.
Κέκλυθι εσύ που κατέχεις μεσαίαν έδραν υπέρ αιθέρος,
και τον κεντρικό φεγγοβόλο κύκλο του κόσμου
εγέμισες τα πάντα με την δική σου πρόνοια
που διεγείρει τον νού.
Θεών πανάριστε, πυριστεφές, συ η εικών του θεού
που γέννησε τα πάντα,
συ ανυψώνεις τις ψυχές. Γίνεται σπονδή οίνου.
Άκουσέ με και καθάρισέ με και διώξε τις κηλίδες
που μολύνουν την ψυχή μου.
Διαφύλαξέ με μακρυά από τις ποινές, καταπραΰνων το ταχύ
βλέμμα της δίκης που τα βλέπει όλα.
Εις δε το σώμα μου χάρισε ακεραιότητα και υγεία.
Και αν κάτι έρχεται εναντίον μας από τα περιστρεφόμενα
αδράχτια της μοίρας, που κλώθονται κάτω από την περιδίνηση
των αστέρων, συ απόδιωξέ το ως ορμητική κίνησις.
Ώ Μέγιστε Άνακτα φώτιζε το νου μας
και χάριζε στην ψυχή μας άχραντον φως.
Επικαλούμαστε την επωδό τρις (Επίκληση για νοητική και ψυχική αφύπνιση).
Γίνεται σπονδή οίνου.
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Χαίρετε ώ Μάκαρες Θεοί
μεθ' ημών αεί εστέ
κι εσείς μεν ούτω χαίρεσθε
παύσατε νούσους χαλεπάς και λύπες αποδιώξτε.
Με την τελετή αυτή αποδίδουμε την πρέπουσα τιμή στον ήλιο όχι μόνο στο φυσικό επίπεδο αλλά κυρίως στο νοητό και αποτελεί μια πολύ καλή πνευματική άσκηση την οποία καλό θα είναι να ακολουθούμε ανελλιπώς κάθε εβδομάδα.Ο Ήλιος όπως και κάθε αστέρι του σύμπαντος, προσδίδει τάξη και αρμονία σε αυτό, γι' αυτό και αναφέρεται ως βασιλιάς του ορατού-αισθητού κόσμου. Έχει την δύναμη να καθαίρει, να ανυψώνει τον νου και να παρέχει ζωή, ανάπτυξη και υγεία. Προσφέρει απλόχερα το φως του χαρίζοντας τις προϋποθέσεις για την ύπαρξη σε όλα τα όντα του κόσμου μας. Είναι λοιπόν ένας πρώτης τάξεως οδηγός για οποιοδήποτε πνευματικό μονοπάτι.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΤΥΠΙΚΟ ΤΗΣ ΤΕΛΕΤΗΣ :
ΑΝΟΙΓΜΑ
Κλύτε ώ Μάκαρες Θεοί, θνητών έξοχοι φίλοι
κραταιόν του Κόσμου στήριγμα,
κλύτε Αθάνατοι Θεοί και χάριν σπονδών
δότε βροτοίς, πάσης παιδείης Αρετήν
μεγίστην ευτυχίαν και περιπόθητον ευδαιμονίαν.
Γίνεται σπονδή οίνου.ΕΥΧΗ ΠΛΗΘΩΝΟΣ[2]
Ας μην παύσω ώ Μάκαρες Θεοί, να σας χρωστώ ευγνωμοσύνη,
για όλα τ' αγαθά που από εσάς λαμβάνω και έχω λάβει
με χορηγό τον Ύπατο Δία.
Ας μην παραμελήσω, αναλόγως της δύναμης μου
το καλό του γένους μου.
Το να υπηρετώ πρόθυμα το κοινό καλό, αυτό ας θεωρώ
και δικό μου μεγάλο όφελος.
Ας μην γίνομαι αίτιο κανενός κακού,
από αυτά που τυχαίνουν στους ανθρώπους,
αλλά καλού, όσον δύναμαι, ώστε να γίνομαι κι εγώ ευτυχής, ομοιάζοντας σ' εσάς.
Γίνεται σπονδή οίνου.ΥΜΝΟΣ ΑΘΗΝΑΣ[3]
Προσφορές: Κλαδί ελιάς, σπένδουμε λάδι, οίνο - θυμίαμα λιβανιού και μύρου.Μεγίστη Θεά Παλλάδα, χρυσοστέφανη Αθηνά
του Κόσμου Θεά μεγάλη,
πάνοπλη ξεπήδησες απ' του Πατρός μας το σεπτό κεφάλι.
Θεά παρθένα που διεγείρεις μέσα μας τον άφθαρτο
και φωτεινό νού.
Ασπιδοφόρα Άχραντη, που πρυτανεύεις του Σύμπαντα Κόσμου.
Αδάμαστη Μήτιδα, που ενώνεις τις αντιθέσεις,
Κόρη τριτογένια, άνθος λαμπρό στην όψη.
Συ, ο νους του Πατρός, γέμισες με νόμους του Σύμπαντος
το Κάλλος.
Συ, αυτά που υπάρχουν, αυτά που θα γίνουν κι αυτά
που έχουν γίνει.
Ένδοξη Θεά, Γλαυκομμάτα Κόρη, δωσ' μου δύναμη κι έρωτα
ικανό να με ανεβάσει από τους κόλπους της Γαίας,
στον ολόφωτο Όλυμπο.
Είθε Θεά να μας προσφέρεις την άχραντη Σοφία
και την νοερά σου δύναμη,
Χαρίζοντάς μας τα Ολύμπια αγαθά που ανυψώνουν τις ψυχές,
εξορίζοντας τα γιγάντια φάσματα του Κόσμου.
Γίνεται σπονδή ελαίου και οίνου.ΥΜΝΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ[4]
Προσφορές: Κόκκινα τριαντάφυλλα, δάφνη, σπένδουμε ερυθρό οίνο - θυμίαμα λιβάνι και μάννα. Συνοδεύουμε με μουσική.Μνήσομαι ουδέ λαθώμαι Απόλλωνος Εκάτοιο.
Από χρόνια πρότερα, όσιο είναι έθιμο εσέ να επικαλούμε.
Ελθέ Μάκαρ παιάν, Φοίβε Αγλαότιμε, Ιήιε Ολβιοδώτα
Σπέρμειε, Πύθιε, Δελφικέ Μάντη, Φωσφόρε Δαίμων.
Συ που βλέπεις τον απέραντον αιθέραν
και την ευτυχισμένη γη από ψηλά,
που έχεις για μάτια σου τα άστρα,
που διαλύεις τα σκοτάδια.
Με τον δάφνινό σου κλάδο, σείεις τον ουρανόν.
Απόλλωνα που δεν εμφανίζεσαι στον καθένα,
αλλά εις όποιον είναι αγαθός.
Μέγας όποιος σ' αντίκρυσε, μικρός όποιος δεν σ΄είδε.
Θα δούμε 'σένα, ώ Εκατηβόλε και ποτέ εις το μέλλον
δεν θα είμεθα μικροί.
Η κόμη σου στάζει εις το έδαφος αρωματώδη έλαια
που θεραπεύουν.
Ιή Παιήον, Ιή Παιήον, Ιή Παιήον.
Κατά την τελευταία επωδό σπένδουμε οίνο.ΥΜΝΟΣ ΗΛΙΟΥ
Προσφορές: κόκκινα τριαντάφυλλα, σπένδουμε μέλι - θυμίαμα τριαντάφυλλο και λιβανομάνναν - η πρώτη μερίδα από το μεσημεριανό φαγητό.Κλύθι πυρός νοερού βασιλεύ, ώ Χρυσήνιε Τιτάν
Κλύθι φάους ταμία, που κρατάς το κλειδί της πηγής,
που διαφυλάτεις την ζωή,
που κυβερνάς τους υλικούς κόσμους από ψηλά.
Με πλήρη και απόλυτον αρμονίαν.
Κέκλυθι εσύ που κατέχεις μεσαίαν έδραν υπέρ αιθέρος,
και τον κεντρικό φεγγοβόλο κύκλο του κόσμου
εγέμισες τα πάντα με την δική σου πρόνοια
που διεγείρει τον νού.
Θεών πανάριστε, πυριστεφές, συ η εικών του θεού
που γέννησε τα πάντα,
συ ανυψώνεις τις ψυχές.
Γίνεται σπονδή οίνου.Άκουσέ με και καθάρισέ με και διώξε τις κηλίδες
που μολύνουν την ψυχή μου.
Διαφύλαξέ με μακρυά από τις ποινές, καταπραΰνων το ταχύ
βλέμμα της δίκης που τα βλέπει όλα.
Εις δε το σώμα μου χάρισε ακεραιότητα και υγεία.
Και αν κάτι έρχεται εναντίον μας από τα περιστρεφόμενα
αδράχτια της μοίρας, που κλώθονται κάτω από την περιδίνηση
των αστέρων, συ απόδιωξέ το ως ορμητική κίνησις.
Ώ Μέγιστε Άνακτα φώτιζε το νου μας
και χάριζε στην ψυχή μας άχραντον φως.
Επικαλούμαστε την επωδό τρις (Επίκληση για νοητική και ψυχική αφύπνιση). Γίνεται σπονδή οίνου. ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Χαίρετε ώ Μάκαρες Θεοί
μεθ' ημών αεί εστέ
κι εσείς μεν ούτω χαίρεσθε
παύσατε νούσους χαλεπάς και λύπες αποδιώξτε.
Παραπομπές
[1] Άλλες τελετές ακολουθούν το κλασσικό σεληνιακό ημερολόγιο π.χ. Νουμηνία και άλλες το σύγχρονο (ηλιακό) ημερολόγιο π.χ. η ηλιοδίτη, οι τελετές των ηλιοστασίων κ.ά.
[2] Ο Πλήθων είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των ευκλεών προγόνων μας και των σημερινών Ελλήνων. Στην προσευχή αυτή διακρίνονται οι διαχρονικές και πανανθρώπινες αξίες της ελληνικής θέασης του κόσμου. Σκοπός της προσευχής είναι να μας εισαγάγει στην απαραίτητη για κάθε τελετή νοητική και ψυχική στάση.
[3] Υμνούμε την Θεά Αθηνά ως προστάτιδα του τόπου της Αττικής, όταν η τελετή γίνεται εκεί. Αναλόγως, υμνούμε τον τοπικό προστάτη Θεό ή Θεά όταν η τελετή γίνεται σε άλλο τόπο.
[4] Σ' αυτή την περίπτωση υμνούμε τον Θεό Απόλλωνα ως νοητό αίτιο του Βασιλέα Ήλιου.
[1] Άλλες τελετές ακολουθούν το κλασσικό σεληνιακό ημερολόγιο π.χ. Νουμηνία και άλλες το σύγχρονο (ηλιακό) ημερολόγιο π.χ. η ηλιοδίτη, οι τελετές των ηλιοστασίων κ.ά.
[2] Ο Πλήθων είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των ευκλεών προγόνων μας και των σημερινών Ελλήνων. Στην προσευχή αυτή διακρίνονται οι διαχρονικές και πανανθρώπινες αξίες της ελληνικής θέασης του κόσμου. Σκοπός της προσευχής είναι να μας εισαγάγει στην απαραίτητη για κάθε τελετή νοητική και ψυχική στάση.
[3] Υμνούμε την Θεά Αθηνά ως προστάτιδα του τόπου της Αττικής, όταν η τελετή γίνεται εκεί. Αναλόγως, υμνούμε τον τοπικό προστάτη Θεό ή Θεά όταν η τελετή γίνεται σε άλλο τόπο.
[4] Σ' αυτή την περίπτωση υμνούμε τον Θεό Απόλλωνα ως νοητό αίτιο του Βασιλέα Ήλιου.
ΠΗΓΗ: www.labrys.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου