ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΑΡΚΑΔΙΟΥ, ΠΑΠΑΔΕΣ ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΣΑΝ...

 

 

 

 

ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ , ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΡΚΕΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ , ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ , ΜΕ ΕΤΡΩΓΕ Η ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΤΙΝΑΧΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΑΡΚΑΔΙΟΥ ..;;

 ΣΕ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΡΙΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ , ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΜΑΧΟΝΤΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΡΑΝΙΔΟΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ .

ΕΛΕΓΑΝ "ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ" ΚΑΙ "ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ' ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ.

 ΔΕΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΣΑΝ ΣΑΝ ΡΑΓΙΑΔΕΣ..

ΑΥΤΗ Η ΜΟΔΑ ΔΙΑΔΟΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ , ΟΠΟΥ ΕΛΕΓΕ "ΑΝ ΣΕ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΕΝΑ ΜΑΓΟΥΛΟ , ΓΥΡΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ..."

 

 

ΑΥΤΑ ΓΥΡΝΑΓΑΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΒΡΗΚΑ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΠΑΤΡΙΣ" ΤΟ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2008.

Ένα άγνωστό τεκμήριο για την Προδοσία του Αρκαδίου

Ένας ιεράρχης ήταν εκείνος που παρέδωσε τη μονή του Αρκαδίου στα χέρια των Τούρκων!

Τη φοβερή καταγγελία που δεν γράφτηκε ποτέ στα βιβλία της Κρητικής ιστορίας, διατύπωσε λίγες ημέρες μετά την ανατίναξη, η Γενική Συνέλευση των Κρητών, αποκηρύσσοντας δημόσια τον επίσκοπο Λάμπης Παΐσιο.

 

Ο επίσκοπος, δηλαδή που πρόδωσε το Αρκάδι ήταν εκείνος που είχε στην εκκλησιαστική του σκέπη το μοναστήρι!

 

Στο κείμενο της αποκήρυξης αναφέρονται και οι επιστολές που αντάλλαξαν ο Παΐσιος με τον Μουσταφά πασά και οι συνεννοήσεις που έκαναν.

Ο ρόλος του Παΐσιου στην υπόθεση του Αρκαδίου σχεδόν ποτέ δεν αναφέρθηκε.

Υπάρχει μόνο από όσα έχουμε διαπιστώσει, μια αιχμή για τις περίεργες σχέσεις του με την τουρκική διοίκηση στην «Ιστορία της Κρήτης» του Βασίλειου Ψιλάκη.

 Οι λόγοι που ο προδοτικός του ρόλος δεν έχει αναδειχτεί δεν μας είναι φυσικά γνωστοί.

(ΝΑ ΣΟΥ ΕΞΗΓΗΣΩ ΕΓΩ : ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΥΠΝΗΣΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΔΙΩΞΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΕΡΑ ΧΩΜΑΤΑ ΜΑΣ)

 

 Είναι όμως σίγουρο ότι ο ιεράρχης που δεν καταγόταν από την Κρήτη, έπαιξε αυτό το ρόλο, καθώς στο Κρητικό Αρχείο εντοπίσαμε και άλλα έγγραφα, επιστολές μοναχών, με τις οποίες καλείται να μεσολαβήσει στην τουρκική διοίκηση προκειμένου αυτοί να έχουν καλή αντιμετώπιση από τους Τούρκους. Μάλιστα τέτοιες επιστολές είναι μεταγενέστερες του Αρκαδίου. Χρονολογούμενες από το καλοκαίρι του 1867, γεγονός που σημαίνει ότι η προδοσία και η αποκήρυξη του Παΐσιου δεν ήταν αρκετά στοιχεία για την απομάκρυνση του. Και δεν μπορούσαν να είναι καθώς ο ίδιος·; ο τότε μητροπολίτης Κρήτης Διονύσιος είχε κατηγορηθεί πολλές φορές ότι είχε επίσης άριστες σχέσεις με το καθεστώς, φυσικά η στη συνέχεια, ανάδειξη του Διονυσίου, επίσης μη Κρητικού, στο αξίωμα του Οικουμενικού Πατριάρχη εξηγεί πολλά για τον τρόπο της λειτουργίας της επίσημης ηγεσίας της εκκλησίας εκείνη την περίοδο. Πάντως και στην Κρήτη η στάση του Διονυσίου και του Παΐσιου δεν αποτελούσε εξαίρεση, τουλάχιστον για τη δράση της πλειοψηφίας των ιεραρχών, η οποία είχε άριστες σχέσεις με τους Τούρκους·; ακόμη και κατά την επανάσταση.

 

Ιδού αι του εφιάλτου προδοτικοί επιστολαί.

 

α) Του αρχιερέως προς τον Μουσταφάν.

«Εξοχώτατε.

Σας ειδοποιώ ως και προφορικώς εμεινάμεν σύμφωνοι ότι εις το Αρκάδι πρέπει να υπάγετε δια να το καταστρέψετε, καθότι δια της καταστροφής αυτού επιτυγχάνετε την καταστροφήν όλων των επαρχιών του τμήματος Ρεθύμνης, καθ‘ όσον εντός αυτού υπάρχουσιν αι επιτροπαί και τα πολεμοφόδια των ρηθεισών επαρχιών».

 

Και

 

β) η του Πασσά προς τον αρχιερέα.

«Σήμερον αναχωρώ και πηγαίνω εις το Αρκάδι δια να κάμω εκείνο οπού εμείναμεν σύμφωνοι άλλα απορώ πώς δεν μου εστείλετε εκείνα, τα οποία μου υπεσχέθητε και όταν επιστρέψω θέλω να τα εύρω»

 

 

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΤΡΙΣ - Αφιέρωμα Φεβρουάριος 2008 Η μεγάλη κρητική Επανάσταση 1866-1869

Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ