Η εξομολόγηση ενός «ειδωλολάτρη» πολιτικού

Του επικεφαλη της ΙΕΡ.Α.Κ.Σ Ιφικρατη Αμυρα
 

Ήταν πριν 17 χρόνια ακριβώς, όταν ξεκίνησα το μεγάλο μου ταξείδι προς την γνωριμία με τους Πατρώους Θεούς και τις Μητρώες Θεές.

Στην αρχή, όπως οι περισσότεροι διανοούμενοι, ήθελα να γεμίσω το κενό που είχε δημιουργηθεί από την λαίλαπα της δυτικής παγκοσμιοποιήσεως και την κατάρρευση του κομμουνισμού.

Θεώρησα ότι ήταν λογικό να ασπαστώ την Ελληνική Θρησκεία. Ήτο άλλωστε η Εθνική Λατρεία των Προγόνων μου.  

Αρχικώς το ζήτημα της θρησκείας τακτοποιήθηκε μέσα μου βάσει ψυχολογικών και εθνικών κριτηρίων, ουχί πολιτικών.  

Όμως όσο περνούσε ο καιρός, μέσα στο μυαλό μου ετίθετο διαρκώς ένα θεμελιώδες ερώτημα: Γιατί επικράτησε ο χριστιανισμός; Και γιατί σήμερα δεν αναγνωρίζουν την Θρησκεία μας και δεν την νομιμοποιούν ώστε να θρησκεύωνται οι Έλληνες επισήμως κατά τα Πάτρια Ειωθότα;

Διαβάζοντας τα βασικά κείμενα της Ελληνικής Θρησκείας δεν πήρα απάντηση στο ερώτημά μου. Οπότε άρχισα να μελετώ επισταμένως τα κείμενα του ιουδαϊσμού και του χριστιανισμού.

Ύστερα άρχισα να μελετώ θρησκευτική ιστορία. Επιπλέον άρχισα να μελετώ οξυδερκείς φιλοσόφους όπως ο Φρειδερίκος Νίτσε οι οποίοι είχαν ασχοληθεί με το ζήτημα του χριστιανισμού.

Όσο περνούσε ο καιρός τόσο διεπίστωνα ότι η θρησκεία αποτελεί κοινωνικο-φιλοσοφικο-πολιτικό σύστημα, και όποιος δηλώνει ότι "έκαστος μπορεί να πιστεύει όπου θέλει", είναι άσχετος με κοινωνιολογικά προβλήματα.

Αυτό που μου προξένησε φοβερή εντύπωση ήταν ότι ο χριστιανισμός δεν γκρέμισε μόνον τους Ναούς των Πατρώων Θεών.

Έκαψε τις βιβλιοθήκες και τα περισσότερα συγγράμματα των Ελλήνων. Απηγόρευσε τα δημόσια λουτρά. Γιατί μία θρησκεία να απαγορεύσει τα δημόσια λουτρά; Μόνο από σεμνοτυφία; Έκλεισε τις φιλοσοφικές σχολές. Έσπασε τα αγάλματα Θεών και Ηρώων. Απηγόρευσε την οιωνοσκοπία. Απηγόρευσε τις ζωγραφιές των Θεών. Απηγόρευσε την Ελληνική ιατρική. Απηγόρευσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Απηγόρευσε το θέατρο. Επέβαλε την αλλαγή των ονομάτων και τον νηπιοβαπτισμό. Απηγόρευσε να τιμώνται οι νίκες των Ελλήνων στους Μηδικούς πολέμους. Απηγόρευσε την αστρολογία. Απηγόρευσε την αρχαία μουσική και τους αρχαίους χορούς των Ελλήνων. Ποινικοποίησε μέχρι θανάτου την χρήση βοτάνων με την κατηγορία της μαγείας. Απηγόρευσε την αρχαία Ελληνική κόμμωση και ενδυμασία. Έκαψε ζωντανούς φιλοσόφους, επιστήμονες, ιέρειες.

Γιατί; Γιατί να κάνει τέτοια εγκλήματα; Ποιός ο λόγος; Δεν αρκούσε στον χριστιανισμό το μίσος κατά των Αθανάτων Θεών;

Τα ίδια ακριβώς εγκλήματα διέπραξε ο χριστιανισμός σε όσες χώρες επικράτησε. Όχι μόνον στην Ελλάδα.

Γιατί;

Μετά από πολλή μελέτη βρήκα την απάντηση. Ο χριστιανισμός ως αφύσικη και αντεθνική αίρεση, για να ριζώσει στους λαούς έπρεπε πρώτα να ξεριζώσει ό,τι θύμιζε στους λαούς τις προχριστιανικές τους Παραδόσεις. Γι’ αυτό κατέστρεψε ακόμη και τα θέατρα. Γι’ αυτό απηγόρευσε ακόμη και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ήταν ένας πόλεμος ΜΝΗΜΗΣ. Ο χριστιανισμός κήρυξε πόλεμο κατά της συλλογικής μνήμης των Εθνών.

Ήταν ένας πόλεμος ενάντια στο συλλογικό υποσυνείδητο και στην φυλετική ψυχή των Εθνών.

Ήταν μία ωργανωμένη γενοκτονία με πολιτισμικούς όρους. Μία εθνοκτονία. Ένα διαρκές Ολοκαύτωμα.  

Περιττό να πούμε ότι τις ίδιες ακριβώς μεθόδους με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό χρησιμοποίησε και η ιουδαϊκή αίρεση του μωαμεθανισμού στις περιοχές που επικράτησε.

Οι σημερινοί χριστιανοί προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα εγκλήματα της ιουδαϊκής τους αιρέσεως, ισχυριζόμενοι ότι τάχα τα διέπραξαν κάποιοι αυτοκράτορες, και άρα ο χριστιανισμός δεν φέρει ευθύνη.

Η εγκληματολογία χρησιμοποιεί τον όρο modus operandi, ήτοι η μέθοδος του εγκληματίου αφήνει ίχνη και σκιαγραφεί την προσωπικότητά του.  

Η συστηματική, διαρκής, και επαναλαμβανόμενη καταστροφή κάθε μνημείου που θυμίζει τις Αρχαίες Παραδόσεις είναι η τρανταχή απόδειξη ότι ο χριστιανισμός δεν σκόπευε να γκρεμίσει μόνον τους Ναούς των Εθνικών Θρησκειών. Σκόπευε να αφανίσει ο,τιδήποτε θυμίζει στους λαούς την καταγωγή και την ταυτότητά τους.

Γι’ αυτό απηγόρευσε ήθη και έθιμα, όπως οι αθλητικοί αγώνες και οι χοροί, που φαινομενικώς δεν έπρεπε να τον πειράζουν.

Το χριστιανικό ιερατείο ήξερε αυτό που ξέρω εγώ σήμερα και το διδάσκω στα μαθήματα προπαγάνδας: ο,τιδήποτε θυμίζει αρχαίες αναμνήσεις είναι πεδίο πολέμου. Ο,τιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιεί ως όχημα διαδόσεως την ιδεολογία μας, είναι πεδίο πολέμου.

Ακόμη και τα αρώματα που χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες για να αλείφουν το σώμα τους μετά το λουτρό ήταν πεδίο πολέμου για τους χριστιανούς.  

Όταν συνειδητοποίησα ότι ο μονοθεϊσμός έχει εξαπολύσει έναν ιερό πόλεμο κατά της συλλογικής μνήμης των λαών, το ζήτημα δεν μπορούσε πιά για μένα να παραμείνει αυστηρώς θρησκευτικό. Μετετράπη σε μείζον πολιτικό ζήτημα.

Οι χριστιανοί ιεροεξεταστές ήξεραν αυτό που γνωρίζω εγώ σήμερα. Αν καταστρέψεις την συλλογική μνήμη και τις παραδόσεις ενός λαού, δεν χρειάζεται να τον εξαλείψεις σωματικώς. Είναι ήδη ένας άλλος λαός.

Σε αυτό το σημείο αποκτά ενδιαφέρον η εξομολόγηση ενός «ειδωλολάτρη» πολιτικού.

Παρά το ότι αρκετές φορές καταφέρομαι εναντίον των πατέρων της χριστιανικής εκκλησίας, οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν οι καλύτεροι καθηγητές μου.

Αυτοί με δίδαξαν θρησκευτικό πόλεμο. Αυτοί με δίδαξαν γιατί να κτυπάω τον εχθρό. Αυτοί με δίδαξαν πού να κτυπάω τον εχθρό.

Όπως ακριβώς οι τρεις ιεράρχες Χρυσόστομος, Βασίλειος, και Νανζιανζηνός, μελέτησαν τον Ελληνισμό για να μπορούν να τον πολεμήσουν, το αυτό έπραξα και εγώ για τον χριστιανισμό. 

Σε όσους με κατηγορούν αδίκως ότι υποδαυλίζω εμφύλιο πόλεμο μεταξύ Ελλήνων και χριστιανών, τους απαντώ ότι έμαθα καλώς το μάθημά μου από τους χριστιανούς ιεράρχες.

Ο καλύτερος τρόπος να επιτευχθεί η πολυπόθητη εθνική ενότητα είναι η καταστροφή της συλλογικής χριστιανικής μνήμης. Ο,τιδήποτε θυμίζει ή αναπαράγει τον χριστιανισμό πρέπει σταδιακώς να εξαλειφθεί. Χριστιανικά βιβλία, εικόνες, μοναστήρια, ψαλμοί, ταινίες, σύμβολα, ήθη, έθιμα, κοσμήματα, θεατρικά έργα θα εξοβελιστούν από την δημόσια ζωή.

Διεξάγουμε έναν πόλεμο μνήμης, με αντίθετη κατεύθυνση αυτή την φορά. Για να ριζώσει ο Ελληνισμός, θα ξεριζωθεί ο χριστιανισμός από την συλλογική μνήμη του Λαού. Αυτός ο τρόπος πολέμου είναι ο πιό ειρηνικός με τις λιγότερες προστριβές σε φυσικό επίπεδο.

Όταν ξεριζωθεί από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ο,τιδήποτε αναπαράγει τον χριστιανισμό, μετά από 2-3 γενεές ουδείς Έλλην θα θυμάται ποιός ήταν ο ραββίνος Τζεσουά.

Το έργο μας είναι ευκολότερο σε σχέση με τους χριστιανούς ιεράρχες. Αυτοί προσπάθησαν να ξεριζώσουν τον φυσικό εθνισμό των Ελλήνων. Εμείς θα ξεριζώσουμε τον αφύσικο ιουδαιοχριστιανισμό που έχει μολύνει την Ελληνική Ψυχή.

Πόλεμο μνήμης στον πόλεμο μνήμης που διεξάγει εις βάρος μας ο χριστιανισμός.