Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ : "Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΥΣ" ΤΟΥ "ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟΥ"...

 

 
 
 

κουίζ: τι σχέση έχει όλο αυτό το δουλικό σούρσιμο με το μεγαλείο του (αρχαιο)ελληνικού ανθρωποκεντρισμού και στοχασμού, που ενώ κυνηγήθηκε αλύπητα από τη θρησκεία της "αγάπης" στη συνέχεια του τη φόρεσαν και καπέλο στο εξάμβλωμα του "ελληνοχριστιανικού...πολιτισμού";


Κι έτσι "η θανάσιμη προσβολή" κατά της εκκλησίας άρα και του κράτους (αφού πορεύονται σφιχταγκαλιασμένα αυτά τα δυο) αποκατεστάθη! Με μεσαιωνικούς κυριολεκτικά νόμους "περί βλασφημίας" να επιβάλλουν αυστηρώς και παραδειγματικώς το σεβασμό στα ελληνο-χριστιανικά (ΔΥΟ ΠΛΗΡΩΣ ΑΣΥΜΒΑΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΝΝΟΙΕΣ!) ήθη κι έθιμα μιας φασίζουσας κοινωνίας, σε μεγάλο δυστυχώς ποσοστό. Όλης αυτής που διαπρέπει παγκοσμίως στις πρώτες θέσεις της βαθιάς πολυεπίπεδης διαφθοράς, των κομματόσκυλων και των πελατειακών σχέσεων (που βέβαια δεν εξαλείφθηκαν λόγω κρίσης) μεταξύ υπηκόων-βολεψάκηδων με δανεικά και πωλητικών (ή πολιτικών). Με εξέχουσες διακρίσεις στο στίβο της υποκρισίας, της τόσο πολιτικής όσο και κοινωνικής δουλοπρέπειας και της ανυποληψίας.
 Πού ήταν  αλήθεια η "δικαιοσύνη" τότε πριν 4 περίπου χρόνια, όταν μια διεθνής σύμβαση μετατράπηκε με τσαρλατανίστικες διαδικασίες σε νόμο του κράτους, ώστε να υποδεχτούμε το μνημόνιο της "ανάπτυξης" και μετά ξαναβαφτίστηκε διεθνής σύμβαση; Πού είναι τώρα η "δικαιοσύνη" στην αντισυνταγματική απόφαση του ΣτΕ που παραβιάζει σχεδόν όλα τα άρθρα κατοχύρωσης ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων; Ποιο είναι το κύρος μιας "δημοκρατίας" όπου η κυβέρνηση νομοθετεί κατά το δοκούν με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και μια Βουλή-διακοσμητικό στοιχείο απλώς τις επικυρώνει; Πού είναι η "δικαιοσύνη" όταν μια φατρία ΜΗ ΕΚΛΕΓΜΕΝΩΝ από τους ευρωπαϊκούς λαούς τεχνοκρατών της Κομισιόν νομοθετεί όποτε θελήσει κι επιβάλλει στα κοινοβούλια τις αποφάσεις της, χωρίς αυτά να μπορούν ουσιαστικά να φέρουν εμπόδια;
 Πού ήταν γενικά ο βαρύς πέλεκυς της δικαιοσύνης στα αμέτρητα σκάνδαλα σοβαρών οικονομικών ατασθαλιών και ποικίλης φύσης σεξουαλικών παρενοχλήσεων κι ανάλογης εκμετάλλευσης (για να μη χρησιμοποιήσουμε πιο βαριούς χαρακτηρισμούς) από απλούς κληρικούς έως πρωτοκλασάτα στελέχη της "Εκκλησίας Α.Ε."; Αυτής με τις τεράστιες ακίνητες (κι όχι μόνο βέβαια) περιουσίες, συχνά από φιρμάνια πασάδων επί τουρκοκρατίας(!) και αρπαγές περιουσιών από αφελέστατους πιστούς (όπου και γι'αυτούς θα ταίριαζαν κάνα δυο βαριοί χαρακτηρισμοί, δε νομίζετε;), με αντάλλαγμα το πασαπόρτι για το αιώνιο τουριστικό θέρετρο... Αυτής με την ανύπαρκτη φορολόγηση τη στιγμή που το ποίμνιό της στενάζει και παραμιλάει από τα..."χαράτσια". Μιας τούρκικης λέξης που ξυπνάει ευχάριστες αναμνήσεις στη "θεόπνευστη εταιρεία", καθώς οι ραγιάδες χωρικοί συνήθιζαν να λένε επί τουρκοκρατίας: " δουλεύουμε για τρεις μάστιγες, τους Τούρκους, τους κοτζαμπάσηδες και τους παπάδες". Αυτό εξακολουθεί να ισχύει και στις ημέρες μας, αυτές του εγχώριου κοτζαμπασαίικου και των νεο-Φαναριωτών ραδιούργων και μπέηδων και των γενίτσαρων και ξενόφερτων πασάδων στην υπηρεσία σουλτάνων...
Κι αν ψάχνετε για ανθέλληνες, εσείς οι φλογεροί πατριώτες και συγχρόνως ορθόδοξοι χριστιανοί (δικαίωμά σας βέβαια, όπως και δικαίωμα του άλλου να απορρίπτει ως ανθυγιεινό το κάθε δόγμα-κάθε θρησκείας κι όχι μόνο και να του ασκεί κριτική έως και σάτιρα), καλύτερα να ρίξετε μια ματιά στο παρόν και παρελθόν του διαχρονικού φεουδάρχη που σας έχει καβαλήσει το σβέρκο εδώ και αιώνες. Και στους λογής "πατέρες", "παππούληδες" και "αγίους", όπως ας πούμε τον Κοσμά τον Αιτωλό που έλεγε στο αμόρφωτο ποίμνιο των ραγιάδων: "Αδελφοί μου, έμαθα πως με την χάριν του Θεού, δεν είσθε Έλληνες, δεν είσθε ασεβείς, αιρετικοί, άθεοι, αλλ'είσθε ορθόδοξοι χριστιανοί"...
Όλοι αυτοί που ήξεραν πάντοτε να διαπλέκονται με την εξουσία και να νομιμοποιούν εγχώριους και εξωτερικούς δυνάστες και τυράννους (πχ τους σουλτάνους και αγάδες των Τούρκων που χρησιμοποιούσαν το συντριπτικό ποσοστό του κλήρου ως τοποτηρητές και νανουριστές των υπόδουλων) ελέω θεού και "θεϊκής τάξης"...
 
 


 
ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου